 Wysłany: Wto 18:46, 11 Wrz 2012 Temat postu: Ppłk Wiesław Zieliński nie żyje. |
|
| 10 września br. pożegnaliśmy ppłka mgra Wiesława Zielińskiego, wzorowego oficera i społecznika. Urodził się w Warszawie w 1940 roku i tu, z niewielkimi przerwami, służył i pracował. Po tragicznych latach wojennych wychowywał się, wraz z rodzeństwem, w Domu Dziecka. Ukończył Technikum Rolnicze w 1959 roku i 3-letnią Oficerską Szkołę Wojsk Zmechanizowanych we Wrocławiu w 1963, a później czteroletnie studia wyższe w akademii wojskowej. Zapamiętamy Go również, jako młodego, wysportowanego, energicznego i koleżeńskiego podchorążego. Śmiały, odważny, a jednocześnie o wysokim poczuciu honoru i odpowiedzialności, był ceniony i szanowany przez kolegów. Początkową służbę oficerską pełnił w Kompanii Reprezentacyjnej WP, a następnie podjął pracę w Sztabie Generalnym WP. Realizował tam zadania, wynikające ze specyfiki działania tej instytucji wojskowej. Największą uwagę skupiał na problematyce niemieckiej, opanował biegłą znajomość j. niemieckiego i stał się jednym z najlepszych specjalistów polskich w zakresie wiedzy o armii niemieckiej. W latach 1989-1992 wyjechał za granicę wypełniając zadania służące zmianom w polskiej dyplomacji.
Po odejściu z wojska w 1992 roku, przez trzy lata pracował jako wiceprezes spółdzielni Mieszkaniowej „Syrenka” Po odejściu z pracy zawodowej Jego życiową pasją stała się działalność społeczna w Stowarzyszeniu Mieszkańców Służewa i Spółdzielni Mieszkaniowej „Służew nad Dolinką”. Uczestniczył w wielu formach działalności spółdzielczej, ale największe sukcesy uzyskał jako założyciel i prezes Osiedlowego Klubu Sportowego . Był ceniony jako organizator i wychowawca kolejnych pokoleń młodych ludzi. Należał do najbardziej aktywnych członków środowiska osiedlowego. Ppłk Wiesław Zieliński był wzorowym Mężęm, Ojcem i Dziadkiem Żonę Elżbietę poznał już w trakcie wspólnej nauki w technikum i przez kilkadziesiąt lat małżeństwa wspierał Ją we wszystkich działaniach. Wspólnie wychowali dwóch synów Piotrka i Tomka oraz doczekali się trzech wnuków: Sebastiana, Piotrka i Krzysztofa. Wiesław był zawsze opiekuńczym i przyjacielskim Mężem, serdecznym i wyrozumiałym Ojcem, ukochanym Dziadkiem, służącym całej Rodzinie pomocą i radą. Dorobek Jego służby, pracy zawodowej, działalności społecznej, a przede wszystkim oddanie dla Rodziny mogą być wzorem człowieka dobrej roboty i spolegliwego opiekuna. Niech odpoczywa w pokoju. Zatroskani przyjaciele |
|
