Forum Nasze Forum "VOX MILITARIS" Strona Główna Nasze Forum "VOX MILITARIS"

 
 FAQFAQ   SzukajSzukaj   UżytkownicyUżytkownicy   GrupyGrupy    GalerieGalerie   RejestracjaRejestracja 
 ProfilProfil   Zaloguj się, by sprawdzić wiadomościZaloguj się, by sprawdzić wiadomości   ZalogujZaloguj 

Wysokość naszych emerytur- fakty.
Idź do strony Poprzedni  1, 2, 3
 
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum Nasze Forum "VOX MILITARIS" Strona Główna -> "MIĘDZY NAMI EMERYTAMI"
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
Arletta




Dołączył: 30 Mar 2009
Posty: 12
Przeczytał: 0 tematów

Pomógł: 1 raz
Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: Polska właśnie
Płeć: Kobieta

PostWysłany: Pon 22:22, 30 Mar 2009    Temat postu:

U-20,30 lat wysługi i 1.970;o co tu chodzi?

Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
dipol2016




Dołączył: 11 Lut 2009
Posty: 88
Przeczytał: 0 tematów

Pomógł: 11 razy
Ostrzeżeń: 0/5

Płeć: Mężczyzna

PostWysłany: Czw 12:07, 09 Kwi 2009    Temat postu:

Zastanawiam się po co i do czego są potrzebne te informacje. Do wyliczenia czego? Czy mając obecnie 5000 zł emerytury to dużo czy mało? A czy mając obecnie 1000 zł emerytury to dużo czy mało"? Informacji ta nic nie daje. Większy pożytek dawała by informacja np.: w przeciągu 20 lat emerytury straciłem 1000 zł. Tak ale jak to wyliczyć, jaką wartość wziąć jako poziom odniesienia. Od lipca zeszłego roku na portalu Naszej Klasy analizowałem jaka winna być waloryzacja aby wartość emerytury była po 20 latach jak w chwili przejścia na emeryturę. Czyli jaką przyjąć miarę i jaką jednostkę aby można było określić o ile moja obecna emerytura jest niższa od tej którą dostałem gdy na nią odchodziłem. Przy tym nie chodzi o wartość nominalną - bo ta będzie na pewno wyższa ale ile mogę za to kupić. Przyjąłem za wartość stałą i niezmienną w czasie - czyli jak to ładnie ujął trybunał konstytucyjny: stabilną wartość ekonomiczną świadczenia_ roczną kwotę przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok. Jak wyliczyć ile straciłem? Otóż wartość rocznego świadczenia wypłaconego przez WBE brutto ( odczytać można tę wartość z PIT poz 33 - przesłanego do nas przez WBE)należy podzielić przez roczną kwotę przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok. Będzie to ułamek. Tę operację należy wykonać dla roku w którym przeszło się na emeryturę i powtórzyć dla roku ostatniego. Od współczynnika pierwszego odjąć drugi i wynik pomnożyć przez roczną kwotę przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za dany rok i otrzymamy o ile możemy mniej kupić towarów niż w chwili przejścia na emeryturę. Te wyliczenia nie mają nic wspólnego z waloryzacją płacową. W/g tych wyliczeń mona emerytura od 1992r do końca 2008 roku zmniejszyła się o około 0,5 średniej krajowej tj 1485zł czyli o tyle pieniędzy mogę mniej kupić towarów.

Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
dipol2016




Dołączył: 11 Lut 2009
Posty: 88
Przeczytał: 0 tematów

Pomógł: 11 razy
Ostrzeżeń: 0/5

Płeć: Mężczyzna

PostWysłany: Czw 12:13, 09 Kwi 2009    Temat postu:

Jeszcze jedno Wartość średnią roczną kwotę przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za rok przejścia na emeryturę można znaleźć w informacji danych ZUS i innych portalach

Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
andrzej179




Dołączył: 08 Kwi 2009
Posty: 2
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5

Płeć: Mężczyzna

PostWysłany: Czw 9:48, 30 Kwi 2009    Temat postu: smutek

Chorąży pilot klasa mistrzowska 2500 wylatanych godzin pełna wysługa rok odejścia 1989 emerytura 1900 zł Sad

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez andrzej179 dnia Wto 14:34, 22 Wrz 2009, w całości zmieniany 1 raz
Powrót do góry
Zobacz profil autora
sloweg




Dołączył: 03 Cze 2009
Posty: 1
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5

Płeć: Mężczyzna

PostWysłany: Czw 22:37, 11 Cze 2009    Temat postu:

Emeryt od 1998r U-26 25lat,1400pln

Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
ziutek01




Dołączył: 09 Cze 2009
Posty: 83
Przeczytał: 0 tematów

Pomógł: 6 razy
Ostrzeżeń: 0/5

Płeć: Mężczyzna

PostWysłany: Pią 8:04, 12 Cze 2009    Temat postu:

mjr U-14 75%, emerytura od 1997 - prawie 3000zł.

Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Lireneusz




Dołączył: 09 Mar 2009
Posty: 12
Przeczytał: 0 tematów

Pomógł: 4 razy
Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: wawa
Płeć: Mężczyzna

PostWysłany: Pon 9:40, 15 Cze 2009    Temat postu:

ppłk rok odejścia 1989 U-17 obecnie 75% 2330 netto

Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Gość







PostWysłany: Śro 22:01, 28 Paź 2009    Temat postu:

Jak odchodziłem na emeryturę w 1997r. to moja emerytura była wyższa od średniej krajowej.
Później średnia krajowa mnie dogoniła a teraz mam chyba połowę średniej krajówki.


Ostatnio zmieniony przez Gość dnia Śro 22:02, 28 Paź 2009, w całości zmieniany 1 raz
Powrót do góry
Jan Bieniek




Dołączył: 05 Lip 2008
Posty: 8
Przeczytał: 0 tematów

Pomógł: 4 razy
Ostrzeżeń: 0/5

Płeć: Mężczyzna

PostWysłany: Pon 11:22, 09 Lis 2009
PRZENIESIONY
Pon 17:32, 09 Lis 2009    Temat postu: O waloryzację emerytur zgodną z uzyskanymi prawami

Wielu naszych Kolegów rozpoczęło batalię sądową o przywrócenie płacowej waloryzacji emerytur, zgodnie z prawami nabytymi przy przejściu na emeryturę przed 1 stycznia 1999 roku.

Urzędnicy i sądy I instancji jak mantrę powtarzają iż zgodnie z Wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 20 grudnia 1999 r. Sygn. K. 4/99 Art. 159 pkt 1 i art. 160 pkt 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. Nr 162, poz. 1118, zm.: z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 70, poz. 774, Nr 72, poz. 801, Nr 72, poz. 802) są zgodne z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.



Problem w tym, że wygląda to na dyskusję ślepego z głuchym o kolorach i muzyce.

Nie jest kwestią sporną ważność Art. 159 pkt 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. Nr 162, poz. 1118)

ale sposób jej stosowania i interpretacja tak jakby "działała wstecz"

Oddzielną kwestią jest JAWNE BEZPRAWIE z pobieraniem składek na ZUS, zwłaszcza od pracujących emerytów, którzy przechodzili na emeryturę po uzyskaniu pełnej wysługi.

jak pisze Gazeta Prawna

Wtorek, 16 października 2008 (08:06)
Około 900 tys. osób płaci składki do ZUS i NFZ i nie ma prawa do dodatkowych świadczeń. Pracujący emeryt, który nie będzie już rencistą, musi opłacać składkę rentową do ZUS. Przepisy nakazujące opłacanie składek bez prawa do świadczeń łamią przepisy Konstytucji.
Polskie prawo zmusza około 900 tys. osób do opłacania składek, nie dając im prawa do świadczeń. Dotyczy to emerytów, którzy muszą opłacać składkę rentową, emerytów z tzw. służb mundurowych wpłacających składki emerytalno-rentowe do ZUS i osób opłacających dwie lub więcej składki do NFZ. Eksperci podkreślają, że jest to sprzeczne z ubezpieczeniowym charakterem systemu emerytalno-rentowego.

W dalszej części propozycja tekstu uzupełniającego do apelacji, a w nim jako załącznik pełny tekst artykułu z Gazety Prawnej.


Warszawa, dnia 05-11-2009

Sygn. akt. ………….

Przesłane z Sądu Okręgowego
w Warszawie
XIV Wydział Ubezpieczeń Społecznych
pod Sygn. akt. ……………………






Wnioskodawca: ……………………
………………………..
………………………


Organ emerytalny: Wojskowe Biuro Emerytalne
ul. Złota 5
00-909 Warszawa

A p e l a c j a

wnioskodawcy (powoda) od wyroku Sądu Okręgowego – XIV
Wydziału Ubezpieczeń Społecznych w Warszawie z dnia ………-2009 r.
Sygn. akt ……………



Uzupełnienie do Apelacji wnioskodawcy (powoda) od wyroku Sądu Okręgowego – XIV
Wydziału Ubezpieczeń Społecznych w Warszawie z dnia …………..2009 r.
Sygn. akt …………….




W uzupełnieniu do w/w apelacji (pełny tekst Apelacji z uzasadnieniem zawiera moje pismo z dnia ………..-2009 przesłane za pośrednictwem Sądu Okręgowego w Warszawie - XIV Wydział Ubezpieczeń Społecznych) stwierdzam co następuje:

Przedmiotem sporu nie jest kwestia czy art. 159 pkt 1 ustawy o FUS jest zgodny
z Konstytucją RP, bo tę kwestię ostatecznie rozstrzyga :

„Wyrok Trybunału Konstytucyjnego K 4/99 z dnia 20 grudnia 1999 r.
o r z e k a:

1. Art. 159 pkt 1 i art. 160 pkt 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. Nr 162, poz. 1118, zm.: z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 70, poz. 774, Nr 72, poz. 801, Nr 72, poz. 802) są zgodne z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej;…”


Wojskowe Biuro Emerytalne poprzez swoich prawników, jako koronny argument przeciw moim odwołaniom od decyzji waloryzacyjnych WBE po 1999 powtarza wielokrotnie „art. 159 pkt 1 ustawy o FUS jest zgodny z Konstytucją RP.”

Argumentację Wojskowego Biura Emerytalnego podtrzymał Sąd Okręgowy
w Warszawie - XIV Wydział Ubezpieczeń Społecznych

Nie jest i nie było moim zamiarem kwestionowanie ważności art. 159 pkt 1 Ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o rentach i emeryturach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. Nr 162, poz. 1118, ze zm.) ani samej ustawy.

Natomiast przedmiotem sporu jest interpretacja i stosowanie w praktyce przez urzędników Wojskowego Biura Emerytalnego ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. Nr 162, poz. 1118)

PONIEWAŻ:

1. Na emeryturę przeszedłem z dniem 01 października 1997 roku, czyli jeszcze
w czasie obowiązywania Ustawy z 16 grudnia 1972 roku (Dz.U. z 1983 r. nr 29, poz. 139
z późn. zmianami).

2. Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 roku o rentach i emeryturach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. Nr 162, poz. 1118) weszła w życie z dniem 1 stycznia 1999 roku.

3. Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 roku o rentach i emeryturach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. Nr 162, poz. 1118) mówi

w Art. 1 ust 1 :

Ustawa określa:

1) warunki nabywania prawa do świadczeń pieniężnych z ubezpieczeń emerytalnego
i rentowych
2) zasady ustalania wysokości świadczeń
3) zasady i tryb przyznawania oraz wypłaty świadczeń



Tak więc „WARUNKI NABYWANIA PRAWA DO ŚWIADCZEŃ PIENIĘŻNYCH Z UBEZPIECZEŃ EMERYTALNEGO I RENTOWYCH”

Ja te prawa MIAŁEM JUŻ NABYTE na mocy obowiązującej wówczas (01 października 1997 roku) na podstawie Ustawy z 16 grudnia 1972 roku (Dz.U. z 1983 r. nr 29, poz. 139z późn. zmianami).
Ustawa ta była znowelizowana nową Ustawą z dnia 10 grudnia 1993 roku (Dz. U. nr 10 z 1994 r.), na podstawie której nabyłem słuszne prawa materialne z tytułu wysługi lat do świadczenia emerytalnego w wysokości określonej Art. 5, a mianowicie, że podstawę wymiaru emerytury stanowi uposażenie należne żołnierzowi na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym, oraz Art. 6, który określał sposób utrzymania wartości ekonomicznej pozyskanego świadczenia (uzasadnienie wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 20 grudnia 1999 r. Sygn. K 4/99) poprzez tryb waloryzacji świadczenia emerytalnego w takim samym stopniu i terminie, w jakim następuje wzrost uposażenia zasadniczego żołnierzy zawodowych pozostających w służbie i zajmujących analogiczne stanowiska (a w wypadku ograniczenia świadczenia z tytułu osiągania wynagrodzenia (Art. 40) - podstawą ograniczenia jest podstawa wymiaru emerytury lub renty).

W dniu wejścia w życie Ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o rentach i emeryturach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. nr 162, poz. 1118) byłem już na emeryturze od ponad roku, i pobierałem świadczenie emerytalne w oparciu o przepisy ustawy z 1993 roku, w związku z czym Art. 1, ust. 2 Ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. jednoznacznie wykluczał możliwość stosowania przepisów tejże Ustawy w odniesieniu do osób (byłych żołnierzy zawodowych) już będących na emeryturze (rencie). Ustawodawca w relacji do mojej osoby, jako świadczeniobiorcy od stycznia 1992 roku, zachował waloryzację „uposażeniową” na podstawie Art. 6 wojskowej ustawy emerytalnej w pierwotnym brzmieniu (Dz. U. nr 10, poz. 36), poprzez wyłączenie przepisami Art. 1 ust. 2 świadczeniobiorców spod wprowadzanych zmian ustawą z 17 grudnia 1998 r. o świadczeniach z FUS. Art. 159 tejże Ustawy nie pozbawiał obowiązującej mocy art. 6 wojskowej ustawy emerytalnej z 10 grudnia 1993 roku. Potwierdza to Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 20 grudnia 1999 r. (Sygn.K.4/99), gdzie w dołączonym uzasadnieniu (OTK 7/99, poz. 165) zawarte jest stwierdzenie:
„Prokurator Generalny zauważył, że zgodnie z art. 1, ust.2 Ustawy o emeryturach i rentach z FUS warunki nabywania prawa do emerytury lub renty oraz innych świadczeń przysługujących dla żołnierzy zawodowych i funkcjonariuszy Policji, Służby Więziennej i Państwowej Straży Pożarnej, którzy w dniu wejścia w życie ustawy pozostawali w służbie, określają przepisy o zaopatrzeniu emerytalnym tych osób. Wynika z tego, że nowy system obejmować będzie tylko tych żołnierzy i funkcjonariuszy, którzy podejmą służbę po 31 grudnia 1998 r.”.
„Zdaniem Prokuratora Generalnego można, zatem uznać, że osoby podejmujące służbę po tej dacie mają świadomość zakresu przysługujących im uprawnień”.




Zarówno Ustawodawca, jak i Trybunał Konstytucyjny nie pozbawili mnie praw słusznie nabytych do waloryzacji świadczeń metodą uposażeniową, która zachowuje wartość ekonomiczną moich świadczeń w relacji do uposażenia pobieranego przez żołnierza zawodowego pozostającego w służbie i zajmującego analogiczne stanowisko służbowe. Zaskarżonym decyzjom waloryzacyjnym wojskowych organów emerytalnych w Warszawie zarzucam naruszenie prawa materialnego w związku z art. 2 i 32 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej i art. 1 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 17.12. 1998 r. o emeryturach i rentach z FUS (w brzmieniu obowiązującym do 01.10.2003 r.) poprzez błędną wykładnię polegającą na przyjęciu, iż zasady waloryzacji emerytur wojskowych wyrażone w przepisach: art. 159 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z FUS oraz art. 6 pkt.1 ustawy z dnia 10.12.1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych i ich rodzin (Dz. U. z 2004 roku , nr 8, poz. 66 z późniejszymi zmianami); art. 40 ustawy z dnia 10.12.1993r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych i ich rodzin (w brzmieniu obowiązującym do dnia 8.11.2001 r.) mają zastosowanie do emerytów wojskowych, którzy uzyskali uprawnienia przed wejściem w życie znowelizowanych zasad waloryzacji rent i emerytur wojskowych.


Wprawdzie w późniejszej nowelizacji Ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o rentach i emeryturach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. Nr 162, poz. 1118), Ustawodawca uchylił Art. 1 ust 2 tej ustawy mówiący że:

„warunki nabywania prawa do emerytury i rent oraz innych świadczeń przysługujących z tytułu pobierania emerytury lub renty, a także zasady ustalania wysokości tych świadczeń dla :

1) żołnierzy zawodowych
2) funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej, Służby Więziennej i Państwowej Straży Pożarnej,
którzy w dniu wejścia w życie ustawy pozostawali w służbie oraz dla członków ich rodzin, określają przepisy o zaopatrzeniu emerytalnym tych osób.

Nadal jednak obowiązuje:

Art. 1 ust 1 :

Ustawa określa:

1) warunki nabywania prawa do świadczeń pieniężnych z ubezpieczeń emerytalnego i rentowych

Konsekwencją jest

2) zasady ustalania wysokości świadczeń

3) zasady i tryb przyznawania oraz wypłaty świadczeń

Ale 2 i 3 dotyczy tych którzy są W TRAKCIE NABYWANIA TYCH PRAW.


Trybunał Konstytucyjny

WYROK*
z dnia 20 grudnia 1999 r.
Sygn. K. 4/99


(……………………………………..)
III

Trybunał Konstytucyjny zważył co następuje:

(……………………………………..)


Poza zakresem kompetencji Trybunału Konstytucyjnego pozostaje ocena, czy ustawodawca znalazł najbardziej słuszne i najbardziej celowe rozstrzygnięcie normowanej kwestii (zob. orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego z 11 lutego 1992 r., K. 14/91, OTK 1992, cz. I, poz. 7). Nie jest więc sprawą Trybunału Konstytucyjnego rozstrzyganie, czy i w jakim zakresie w stosunku do poszczególnych grup zawodowych uzasadnione jest wprowadzenie odstępstw od unormowań przewidzianych w powszechnym systemie emerytalno-rentowym. Kwestia ta należy do sfery objętej swobodą przysługującą organom władzy ustawodawczej, których członkowie ponoszą odpowiedzialność polityczną przed wyborcami za sposób i efekty korzystania z kompetencji prawotwórczych (orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego: z 26 kwietnia 1995 r. , K. 11/94, OTK w 1995 r., cz. I., poz. 12, s. 134, z 20 listopada 1995 r., K. 23/95, OTK w 1995 r., cz. II, poz. 33, s. 121, z 17 lipca 1996 r., K. 8/96, OTK w 1996, cz. II, poz. 32, s. 57)
Kierując się tym założeniem Trybunał Konstytucyjny ogranicza się do rozważenia, czy zakwestionowane w punkcie pierwszym wniosku przepisy są zgodne z zasadą ochrony praw nabytych. Treścią tej zasady jest zakaz stanowienia przepisów arbitralnie odbierających lub ograniczających prawa podmiotowe. Na gruncie poprzednio obowiązujących przepisów konstytucyjnych zasada ochrony praw nabytych wywodzona była z ogólnej zasady państwa prawnego, wyrażonej obecnie - na równi z dwiema innymi fundamentalnymi zasadami ustrojowymi, mianowicie zasadą państwa demokratycznego i państwa sprawiedliwego (urzeczywistniającego zasady sprawiedliwości społecznej) - w art. 2 konstytucji. W dotyczącym tej zasady orzecznictwie (zob. wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 13 kwietnia 1999 r., K. 36/98, OTK ZU Nr 3/1999, poz. 40) zwrócono już uwagę na możliwość oparcia zasady ochrony praw nabytych, miarodajnej dla sytuacji, w której dochodzi do zmiany norm dotyczących prawa o charakterze majątkowym, na przepisie konstytucji statuującym zasadę ochrony praw majątkowych (art. 64 ust. 2). Uzasadnienia tej zasady można szukać też w art. 5 konstytucji, nakazującym Rzeczypospolitej Polskiej zapewnienie wolności i praw człowieka i obywatela. Niezależnie od tego, który z przepisów konstytucji stanowi podstawę obowiązywania omawianej zasady, zwrócić trzeba uwagę na trzy kwestie.
Po pierwsze – przedmiotem ochrony przewidzianej w omawianej zasadzie jest przysługujące już określonej osobie prawo podmiotowe. Nie ma przy tym znaczenia, czy prawo to zostało nabyte na podstawie indywidualnego aktu organu władzy, czy wprost na podstawie ustawy (z chwilą spełnienia określonych w niej przesłanek). Po drugie – z zasady ochrony praw nabytych nie wynika (adresowany do ustawodawcy) zakaz zmiany przepisów określających sytuację prawną osoby w zakresie, w którym sytuacja ta nie wyraża się w przysługującym tej osobie prawie podmiotowym. Jednakże w pewnych przypadkach (zwłaszcza z dziedziny ubezpieczeń społecznych) orzecznictwo uznało za dopuszczalne objęcie tą ochroną tzw. praw tymczasowych (ekspektatyw), czyli sytuacji, w których wprawdzie nie doszło do wydania aktu przyznającego prawo (tym bardziej – aktu stwierdzającego przysługiwanie prawa), ale spełnione zostały wszystkie przesłanki warunkujące nabycie danego prawa. Rozszerzenie zasady ochrony praw nabytych na ekspektatywy praw może być uzasadnione zwłaszcza wtedy, gdy chodzi o prawa nabywane w następstwie świadczeń sukcesywnie spełnianych przez osobę nabywającą prawo (np. składek). Po trzecie - ochrona praw nabytych nie ma charakteru absolutnego. Możliwe są zatem odstępstwa od niej, przy czym ocena dopuszczalności odstępstwa może być dokonana na tle konkretnej sytuacji przy uwzględnieniu całokształtu okoliczności. Uzasadnieniem naruszenia zasady ochrony praw nabytych może być w szczególności potrzeba zapewnienia realizacji innej wartości istotnej dla systemu prawnego, choćby nie była ona wprost wyrażona w tekście przepisów konstytucyjnych. Ochroną nie są też objęte prawa nabyte niesłusznie lub niegodziwie, a także prawa nie mające oparcia w założeniach obowiązującego w dacie orzekania porządku konstytucyjnego.

(……………………………………..)




Mechaniczne przeniesienie reguł przyjętych w systemie ogólnym do zachowanego jako szczególny systemu dotyczącego “służb mundurowych” nie znajduje uzasadnienia aksjologicznego. O ile zarzut naruszenia zasady ochrony zaufania do państwa i stanowionego przez nie prawa jest aktualny przede wszystkim co do osób, które w dniu wejścia w życie zmienionych przepisów były uprawnione do świadczeń, o tyle zarzut niezgodności z zasadą równości ma znaczenie co do ogółu osób, które podlegają przepisom ustaw o zaopatrzeniu emerytalnym “służb mundurowych” .

(……………………………………..)

Po trzecie - ochrona praw nabytych nie ma charakteru absolutnego. Możliwe są zatem odstępstwa od niej, przy czym ocena dopuszczalności odstępstwa może być dokonana na tle konkretnej sytuacji przy uwzględnieniu całokształtu okoliczności. Uzasadnieniem naruszenia zasady ochrony praw nabytych może być w szczególności potrzeba zapewnienia realizacji innej wartości istotnej dla systemu prawnego, choćby nie była ona wprost wyrażona w tekście przepisów konstytucyjnych. Ochroną nie są też objęte prawa nabyte niesłusznie lub niegodziwie, a także prawa nie mające oparcia w założeniach obowiązującego w dacie orzekania porządku konstytucyjnego

Koniec cytatów z Wyroku Trybunału Konstytucyjnego dnia 20 grudnia 1999 r.Sygn. K. 4/99

Jak wynika z powyższego Trybunał Konstytucyjny wprawdzie dopuszcza:

„…ochrona praw nabytych nie ma charakteru absolutnego Możliwe są zatem odstępstwa od niej, przy czym ocena dopuszczalności odstępstwa może być dokonana na tle konkretnej sytuacji przy uwzględnieniu całokształtu okoliczności. Uzasadnieniem naruszenia zasady ochrony praw nabytych może być w szczególności potrzeba zapewnienia realizacji innej wartości istotnej dla systemu prawnego, choćby nie była ona wprost wyrażona w tekście przepisów konstytucyjnych.

Ale jednocześnie wyraźnie Trybunał Konstytucyjny zastrzega że jest to sytuacja szczególna.

Jako taka gdyby występowała, znalazłaby odzwierciedlenie w Art. 1 ust 1 Ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o rentach i emeryturach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. Nr 162, poz. 1118) gdzie zapisane:


Ustawa określa:

1) warunki nabywania prawa do świadczeń pieniężnych z ubezpieczeń emerytalnego i rentowych.


Brak odniesienia Ustawodawcy do tych którzy już te prawa nabyli.

Jakakolwiek inna interpretacja rozciągająca przepisy tej Ustawy na tych którzy już wcześniej prawa emerytalne nabyli na podstawie przepisów wcześniej obowiązujących Ustaw jest naruszeniem kardynalnych zasad prawnych obowiązujących w cywilizowanych państwach prawa, a wywodzących się z Rzymskiego Systemu Prawnego takich jak:

• Lege non distinguente nec nostrum est distinguere. – tam, gdzie ustawa nie rozróżnia, nie naszą jest rzeczą wprowadzać rozróżnienie

• Incivile est nisi tota lege perspecta una aliqua particula eius proposita iudicare vel respondere – Nieprawidłowe jest wydawanie wyroku lub opinii prawnej bez uwzględnienia całości ustawy, na podstawie jednego jej fragmentu.

( tu tylko na podstawie - Art. 159 pkt 1 i art. 160 pkt 1 Ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. Nr 162, poz. 1118)

• Lex prospicit, non respicit. – ustawa patrzy na przód, a nie wstecz
• Lex severior retro non agit. – prawo surowsze nie działa wstecz
(tu prawo mniej korzystne)
Zdarza się jednak, że prawo dopuszcza retroaktywność przepisów, gdy zmiana prawa związana jest z korzyściami lub nagrodami (np. art. 4 § 1 k.k.). Bezwzględnie niedopuszczalne jest natomiast stosowanie surowszego prawa (lex severior retro non agit). Zakazane jest również stosowanie wyjątków od powyższej reguły w zakresie prawa karnego i finansowego.

Pytanie retoryczne – co by było gdyby:
Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 roku o rentach i emeryturach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. Nr 162, poz. 1118) podwyższała zdecydowanie np 2,3 ..10 krotnie emerytury żołnierzy zawodowych. Czy urzędnicy z Wojskowego Biura Emerytalnego
z równą gorliwością przeliczaliby wcześniejszym emerytom ich emerytury na te większe?
Obawiam się, że wtedy odpowiedź byłaby jednoznaczna – nabyliście emerytury według zasad obowiązujących wówczas i określonych Ustawą obowiązującą gdy przechodziliście na emeryturę i obecne rozwiązania was nie dotyczą.
Zgoda, mnie też nie powinny dotyczyć późniejsze uregulowania te mniej korzystne ponieważ:
Lex severior retro non agit. – prawo surowsze nie działa wstecz
(tu prawo mniej korzystne)
Wiele zarzutów Sędziowie i historycy postawili najgorszym dyktatorom tego Świata, ale rzadko lub wcale nie spotyka się stawiania im zarzutów wydawania aktów prawnych z mocą wsteczną. Nawet szalony Rzymski Cezar Kaligula, który konia mianował senatorem, takich praw działających wstecz nie wydawał.

Dlaczego więc urzędnicy z Wojskowego Biura Emerytalnego swoimi działaniami i bezprawną interpretacją Ustaw sugerują jakoby Państwo Polskie wydawało akty prawne z mocą wsteczną ?

To obraża Powagę i Majestat Mojego Polskiego Państwa.

Uważam, że zasadne byłoby rozważenie możliwości postawienia urzędnikom z Wojskowego Biura Emerytalnego zarzutu popełnienia przestępstwa znieważenia, obrazy Autorytetu i Powagi Polskiego Państwa.


I jeszcze jedna sprawa wprawdzie nie związana bezpośrednio z przedmiotem sprawy, niemniej jest to kolejny przykład bezprawnych działań urzędników państwowych tłumaczących swoje działania potrzebą ujednolicenia systemu emerytalnego. Jest to „ujednolicenie” co najmniej dziwne, bo składki na ZUS płacą wszyscy, ale jest wielu płatników składek na ZUS, którzy opłacają składki bez prawa do świadczeń.
Rzecz dotyczy problemu opisanego w Gazecie prawnej z 16-10-2008, (pelny tekst w załączeniu)
„Około 900 tys. osób płaci składki do ZUS i NFZ i nie ma prawa do dodatkowych świadczeń. Pracujący emeryt, który nie będzie już rencistą, musi opłacać składkę rentową do ZUS. Przepisy nakazujące opłacanie składek bez prawa do świadczeń łamią przepisy Konstytucji.” Dotyczy to emerytów, którzy muszą opłacać składkę rentową, emerytów z tzw. służb mundurowych wpłacających składki emerytalno-rentowe do ZUS i osób opłacających dwie lub więcej składki do NFZ. Eksperci podkreślają, że jest to sprzeczne z ubezpieczeniowym charakterem systemu emerytalno-rentowego”
Dlaczego więc politycy i urzędnicy państwowi swoimi działaniami i bezprawną interpretacją Ustaw sugerują jakoby Państwo Polskie było złodziejem biorącym pieniądze za nic ?


…………………………………



ZUS - 1 mln płaci składki wbrew Konstytucji
AFP
Wtorek, 16 października 2008 (08:06)
Około 900 tys. osób płaci składki do ZUS i NFZ i nie ma prawa do dodatkowych świadczeń. Pracujący emeryt, który nie będzie już rencistą, musi opłacać składkę rentową do ZUS. Przepisy nakazujące opłacanie składek bez prawa do świadczeń łamią przepisy Konstytucji.
Polskie prawo zmusza około 900 tys. osób do opłacania składek, nie dając im prawa do świadczeń. Dotyczy to emerytów, którzy muszą opłacać składkę rentową, emerytów z tzw. służb mundurowych wpłacających składki emerytalno-rentowe do ZUS i osób opłacających dwie lub więcej składki do NFZ. Eksperci podkreślają, że jest to sprzeczne z ubezpieczeniowym charakterem systemu emerytalno-rentowego.

Zamiast do kieszeni, do ZUS

Z najnowszego opracowania GUS "Przejście z pracy na emeryturę" wynika, że w Polsce pracuje 372 tys. osób pobierających emeryturę. Są one, gdy podejmują pracę, zmuszane do opłacania składek na ubezpieczenia społeczne (emerytalne, rentowe, wypadkowe, chorobowe). Jednak mogą skorzystać z prawa do świadczeń, jakie daje im konieczność opłacania tylko trzech z czterech składek. Płacąc składkę emerytalną, mają prawo do przeliczenia świadczenia i w efekcie mogą je podwyższyć. Składka na ubezpieczenie wypadkowe daje im prawo m.in. do odszkodowania w razie wypadku przy pracy, a chorobowa m.in. do zasiłku chorobowego.

Pracujący emeryci nie korzystają jednak z wpłacanej do ZUS składki rentowej. Emeryt ma przyznane świadczenie dożywotnio i nie stanie się już rencistą. A chodzi o niemałe pieniądze bo składka rentowa wynosi 10 proc. tzw. podstawy naliczania, którą dla pracowników jest zazwyczaj ich pensja brutto. Dla wynagrodzenia wynoszącego, na przykład 1,5 tys. zł składka wynosi 150 zł miesięcznie. Gdyby pracujący emeryci nie musieli jej opłacać, mogliby otrzymać wyższe pensje.

Zaburzona logika

Zdaniem ekspertów, takie rozwiązanie zaburza logikę systemu ubezpieczeniowego, w którym za opłaconą składkę ubezpieczony nabywa prawo do świadczenia. Jeremi Mordasewicz, ekspert PKPP Lewiatan tłumaczy, że gdy ktoś osiągnął wiek emerytalny, nie ma powodu, dla którego ma opłacać obowiązkowe składki, zwłaszcza na rentę.

Także Bogna Nowak-Turowiecka, ekspert Konfederacji Pracodawców Polskich, uważa, że obecne rozwiązanie jest sprzeczne z logiką systemu. Podkreśla, że jeśli emeryt jest zmuszany do opłacania składki rentowej, powinien przynajmniej mieć możliwość doliczania jej do emerytury.

Obowiązującego rozwiązania broni Teresa Guzelf, dyrektor departamentu świadczeń pieniężnych w ZUS. Zauważa, że obecny system emerytalny ma charakter solidarnościowy i repartycyjny. Pokolenie pracujących, opłacając składki, w dużej mierze finansuje wypłaty dla świadczeniobiorców. Wskazuje, że gdyby zwolnić wiele osób z opłacania składek, budżet musiałby dopłacać jeszcze więcej do ZUS. A wtedy to podatnicy finansowaliby świadczenia. Teresa Guzelf podkreśla, że emeryci opłacający składkę na rentę mogą z niej korzystać w ten sposób, że w razie ich śmierci, wdowa lub dzieci otrzymują po nich rentę rodzinną. Inni eksperci podkreślają jednak, że taka renta to rekompensata dla spadkobierców osoby, która nie dożyła wieku emerytalnego i opłacała całe życie składkę emerytalną do ZUS.

Składka do ZUS jak podatek

W gorszej sytuacji niż emeryci ZUS są osoby otrzymujące emerytury z tzw. służb mundurowych. Chodzi głównie o funkcjonariuszy i żołnierzy. Jeśli podejmują pracę, muszą opłacać do ZUS wszystkie cztery składki na ubezpieczenia społeczne. A w sytuacji gdy nabyli prawo do pełnej (75 proc. ostatniego uposażenia) emerytury, nie mogą w żaden sposób skorzystać z wpłaconych do ZUS składek na emeryturę i rentę. A chodzi tu o 29,52 proc. pensji. Od średniej płacy (obecnie około 2, 6 tys. zł), do ZUS wpływa więc co miesiąc ponad 760 zł.

W I półroczu tego roku emerytury wojskowe i funkcjonariuszy otrzymywało 225,2 tys. osób. Można przyjąć, że co najmniej 20 proc. z tych osób dorabia, bo są oni zwykle stosunkowo młodzi, a w systemie mundurowym istnieją łagodniejsze niż w pracowniczym przepisy ograniczające dorabianie. Można więc szacować, że około 40 tys. osób płaci do ZUS składki, nie nabywając prawa do świadczeń.

Dwa razy na zdrowie

Kolejne 439 tys. osób opłaca do NFZ więcej niż jedną składkę zdrowotną (189,85 zł miesięcznie), nie uzyskując prawa do dodatkowych świadczeń. Wpłacają rocznie 1 mld zł. Na forum internetowym GP osoba podpisująca się jako Emeryt pisze, że ma z emerytury potrącaną składkę zdrowotną, a po raz drugi płaci ją jako prowadzący działalność.

- Jak ta podwójna płatność ma się do konstytucyjnej zasady zakazu podwójnego opodatkowania i czy opłacając podwójną składkę mam gwarancję lepszej opieki - pyta Emeryt.

To efekt tego, że przepisy nakładają obowiązek opłacania składki zdrowotnej z każdego tzw. tytułu. Jeśli ktoś jest ubezpieczony w NFZ, bo jest pracownikiem lub emerytem, to na przykład prowadząc firmę musi opłacać po raz kolejny składkę.

- Opłacanie składki zdrowotnej z każdego tytułu nie zakłóca charakteru systemu opieki zdrowotnej, bo ma on bardziej charakter powszechny niż ubezpieczeniowy. A składka ta, nie ma się co oszukiwać, jest raczej podatkiem na zdrowie - argumentuje Jeremi Mordasewicz.

Z kolei Jan Klimek, wiceprezes Związku Rzemiosła Polskiego, wskazuje, że z jednej strony nakłada się obowiązek opłacania kilku składek zdrowotnych na wybrane osoby, a z drugiej budżet finansuje ją za wszystkich rolników - bez względu na ich zamożność i dochody. W przyszłym roku ma to kosztować 2,18 mld zł.

- Sprawiedliwość nakazuje wprowadzenie konsekwentnych rozwiązań, a nie zwalnianie z danin mocnych grup, a obciążanie tych, które są najmniej krzykliwe - mówi Jan Klimek.

Opinia

Ryszard Piotrowski
konstytucjonalista z Uniwersytetu Warszawskiego

Niezrozumiałe jest to, że osoba, opłacając składkę ubezpieczeniową, nie ma z tego tytułu prawa do świadczeń. Istnieje konstytucyjny obowiązek ponoszenia ciężarów i świadczeń publicznych, które określają ustawy. Jednak nałożenie obowiązku opłacania składek w ustawie bez gwarancji jakichkolwiek świadczeń powoduje, że mamy do czynienia z rodzajem ukrytej daniny wprowadzonej wbrew Konstytucji. Ustawodawca nie wskazuje przecież, że jest to rodzaj daniny publicznej czy podatku, ale że jest to składka. A jeśli nie ma za nią prawa do świadczeń, to podstawa prawna nakazująca jej opłacanie jest dotknięta błędem. Następuje więc naruszenie zasady określoności prawa. Takie przepisy naruszają art. 2 Konstytucji. Budzi to też wątpliwości z punktu widzenia zasady sprawiedliwości społecznej.
Bartosz Marczuk
Źródło informacji: Więcej na stronach


Post został pochwalony 1 raz
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Wyświetl posty z ostatnich:   
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum Nasze Forum "VOX MILITARIS" Strona Główna -> "MIĘDZY NAMI EMERYTAMI"
Idź do strony Poprzedni  1, 2, 3
Wszystkie czasy w strefie CET (Europa)
Idź do strony Poprzedni  1, 2, 3
Strona 3 z 3

 
Skocz do:  
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach


fora.pl - załóż własne forum dyskusyjne za darmo
Powered by phpBB © 2001 - 2005 phpBB Group
Theme ACID v. 2.0.20 par HEDONISM
Regulamin