Nasze Forum "VOX MILITARIS"

Grzegorz

Szwedzka Obrona Terytorialna 1945-2014

Artykul mojego autorstwa. Zrodla: ksiazki i internet.

Formacja powstala w maju 1940r jako reakcja na okupacje Polski i atak ZSRS na Finlandie oraz szybka okupacje Danii i Norwegii przez hitlerowskie Niemcy.
Glownym jej zadaniem byla oslona mobilizacji armii regularnej(poborowej) oraz ochrona wybranych rejonow i obiektow wojskowych i cywilnych.

W czasie ”Zimnej Wojny” liczyla ok. 100 tys ochotnikoiw plus tzw. ”Driftvarnet” (obrona fabryk i osrodkow przemyslowych), nastepne ok. 20 tys. ludzi. Hemvarnet podlegalo takze kilka organizacji stowarzyszonych. Slowo ”Frivilliga” znaczy ochotnicz(y lub a):

Frivilliga Flygkaren (FFK) – rozpoznanie i transport lotniczy plus specjalisci od naprowadzania.

Frivilliga motorcykelklubben (FMCK) – klub motocyklowy, ordynansi i rozpoznanie.

Frivilliga radioorganisationen (FRO) – radiowcy, lacznosc.

Svenska Brukshundklubben (SBK) – instruktorzy psow, poszukiwanie i przeszukiwanie.

Sveriges Bilkarers Riksförbund (SBR) – transport i kierowcy roznych specjalnosci.

Riksförbundet Sveriges Lottakarer (SLK) – Organizacja kobieca, logistyka i funkcje sztabowe.

Svenska Röda Korset (SRK) – Szwedzki Czerwony Krzyz, jednostki sanitarne i medyczne.

Sjövarnskaren (SVK) – transport i obrona archipelagow wysp i wybrzeza.

Warto wiedziec ze w czasach ”Zimnej Wojny” Szwecja byla jednym z najbardziej zmiltaryzowanych krajow na swiecie.
Oprocz ochotniczej obrony terytorialnej kazda z brygad armii regularnej wystawaila na czas wojny jedna regularna, jedna brygade terytorialna lub kilka batalionow obrony terytorialnej skladajacych sie z zolnierzy poborowych starszych wiekiem.

Cala armia szwedzka w razie wojny miala liczyc ok. 870 tys. ludzi w tym:

Wojska Ladowe ok. 600 tys. w tym 300 tys. w armii polowej plus 300 tys. w armii terytorialnej.

Marynarka Wojenna: 80 tys ludzi.

Sily Powietrzne: ok 70 tys ludzi.

Obrona Terytorialna: ok 100 +20 = 120 tys. ludzi.

Na poczatku 21 wieku szwedzkie obrona terytorialna liczyla juz tylko ok. 70 tys. ochotnikow zorganizowanych w 60 batalionach. i kilkudziesieciu kompaniach.

W latach 2004-2005r rozwiazano Hemvarnet i Driftvarnet i w mniejsce tych formacji powolano ”Nationella Skyddstyrkorna” czyli ”Narodowe Sily Ochronne” (NS).

Zwiekszono zadania tej formacji poprzez danie jej roli obrony terytorialnej kraju ze wzgledu na stosunkowo nieliczne wojska operacyjne w stosunku do relatywnie duzego obszaru kraju.
W Szwecji OT jest w dalszym ciagu (2011r) ochotnicza i liczy ok. 30 tys. ludzi zorganizowanych w ok. 60 batalionow.
Szkolenie podstawowe trwa 3 miesiece. Do 2010r. kazdy zolnierz NS byl zobowiazany do odsluzenia co najmniej 20 godzin rocznie a w razie sytuacji kryzysowej 60 dni rocznie. Obecnie istnieja indywidualne umowy czasowe z odpowiednim zoldem w zaleznosci od specjalizacji danego zolnierza.
Bron typu karabin automatyczny czy pistolet i czesc amunicji przechowywana jest w domu podobnie umundurowanie i oporzadzenie. Przeprowadza sie takze wybiorcze kontrole czy bron jest przechowywana w odpowiedni sposob.

Najmniejsza jednostka NS jest pluton. Kilka plutonow tworzy kompanie. Dwie lub wiecej kompanii tworzy batalion. Dowodca batalionu odpowiada za dzialania na powierzonym sobie obszarze odpowiedzialnosci (terenie). Kazdy batalion posiada co najmniej jedna kompanie o podwyzszonej gotowosci (czas mobilizacji 2-4 godziny).

Bataliony odbywaja jedno 4 dniowe cwiczenie w roku, najczsciej w tym samym okresie czasu. Kompanie manwerowe wysokiej gotowosci maja dodatkowe 4 dniowe cwiczenia w roku.
Oprocz tego kazdy zolnierz NS odbywa cwiczenie wedlug plau zakladanego dla jego kompanii. Na przyklad dla kierowcow ciezarowek wynosi on 8 godzin w roku.

Dodatkowe cwiczenia np. strzelaniu czy w walce w miescie, kursy dowodcze itp. sa prowadzone w czasie do ok max.1 tygodnia. Najczesciej czas takich cwiczen wynosi 1-2 doby (weekendy).

Obecnie trwa reforma NS. Do 2014 roku ma powstac 40 batalionow liczacych ok. 500 ludzi kazdy. W sumie OT ma liczyc ok. 22 tys ludzi. Z tego w 22 tys. w wojskach manewrowych ma sluzyc ok. 17 tys. ludzi a pozostale ok. 5 tys. bedzie sluzylo w jednostkach wartowniczych i ochronnych.

Planuje sie 3 typy batalionow:

N (od Norrland) dzialajace na polnocy Szwecji, dysponujace transporterami gasienicowymi.

S (od soder-poludnie), dzialaace w srodkowej i poludniowej Szwecji dysponujace sprzetem kolowym.

M (od Marinen- marynakra), jako wsparcie dla marynarki wojennej typu ochrona baz, dzialania przeciwdesanotwe itp.

Bataliony beda rozdzielone nastepujaco(podzial na wojewodztwa i typ batalionu):

Woj Norrbotten: 3 N
Woj Vasterbotten: 1N
Woj Vasternorrland: 2 N
Woj Jamtland: 1 N
Woj Dalarna: 1 N
Woj Gävleborg: 1 N
Woj Sztokholm: 5 S plus 1 M
Woj Orebro: 1 S
Woj. Varmland: 1 S
Woj Uppland: 1 S
Woj Vastmanland: 1 S
Woj Sodermanland: 1 S
Woj Ostegotland: 2 S
Woj Jonkopig: 1 S
Woj Kronoberg: 1 S
Woj Kalmar: 1 S
Woj Gotland: 1 S
Woj Vastra Gotaland: 6 S plus 1 M
Woj Skania: 4 S
Woj Halland: 1 S
Woj Blekinge: 1 S plus 1 M

Jak wynika z powyzszego zestawienia duze miasta szwedzkie (Sztokholm i Göteborg) maja byc bronione przez 4-5 batalionow NS a inne rejony (wojewodztwa) przez 1-3 bataliony. Ma to zwiazek z polozeniem danego rejonu kraju i jego rola w systemie bezpieczestwa Szwecji oraz iloscia zaludnienia i terenem dzialan.
W 2014 armia szwedzka ma liczyc ok. 50 tys. ludzi w tym 28 tys. w armii regularnej i 22 tys. w ochotniczej obronie terytorialnej.

W przeciwienstwie do Polski Szwecja ma za wschodniego sasiada Finlandie dysponujaca stosunkowo silna armia oraz nowo tworzona obrona terytorilana oraz posiada na wschodzie Morze Baltyckie ktore uniemoziwia szybkie zajacie szwedzkiego terytorium przez ewentualnego agresora.

G