Nasze Forum "VOX MILITARIS"

Gość

X, dnia 2009 roku

Sąd Okręgowy w ……….
Wydział Ubezpieczeń Społecznych

Odwołujący się:

Organ emerytalny: Dyrektor Wojskowego Biura Emerytalnego
ul. Złota 5
00 – 909 Warszawa

Nr świadczenia emerytalnego: EWU /1

ODWOŁANIE OD DECYZJI ORGANU EMERYTALNEGO

Niniejszym, zachowując ustawowy termin 30 dni od dnia otrzymania decyzji, zaskarżam decyzję Dyrektora Wojskowego Biura Emerytalnego w W z dnia roku znak EWU /1 o odmowie ponownego ustalenia wysokości świadczenia emerytalnego, w całości.

Zaskarżonej decyzji zarzucam:

1. Naruszenie norm prawa materialnego poprzez niewłaściwe zastosowanie art. 6 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 roku o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych i ich rodzin w jego brzmieniu obowiązującym na dzień 01 stycznia 1999 roku (Dz. U. z 1994 roku, Nr 10, poz. 36, z licznymi zmianami.), a tym samym uznanie, iż zasady waloryzacji emerytury wojskowej w nim określone znajdują zastosowanie także w stosunku do osób, które pobierały emeryturę w dniu 01 stycznia 1999, pomimo braku wyraźnego zapisu ustawowego w tym przedmiocie.

2. Naruszenie norm prawa materialnego poprzez niewłaściwą wykładnię art. 159 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o rentach i emeryturach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych w jego brzmieniu na dzień 01 stycznia 1999 roku (Dz. U. Nr 162, poz. 1118, ze zm.) , polegające na przyjęciu, iż wprowadzona na jego podstawie pośrednio zmiana zasad waloryzacji emerytur wojskowych obejmuje także te osoby, które pobierały emeryturę wojskową w dniu 01 stycznia 1999 roku

Na tej podstawie wnoszę o:

1. Zmianę zaskarżonej decyzji w całości poprzez zobowiązanie Dyrektora Wojskowego Biura Emerytalnego w W do ponownego ustalenia wysokości zwaloryzowanych świadczeń emerytalno-rentowych wypłacanych od dnia 01 stycznia 1999 roku do dnia uprawomocnienia się wyroku przy zastosowaniu waloryzacji tak zwaną metodą płacową, to jest polegającej na zwiększaniu podstawy wymiaru emerytury wojskowej wraz z każdorazowym wzrostem uposażenia na ostatnio zajmowanym przez odwołującego się stanowisku służbowym lub do niego zbliżonym.

2. Zmianę decyzji w także na mocy art. 48a ustawy z dnia 10 grudnia 1993 roku o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych i ich rodzin w brzmieniu od dnia 01 stycznia 2004 roku (tekst jednolity: Dz. U. Nr 8, poz. 66, ze zm.), iż wyrównanie powinno nastąpić z odsetkami ustawowymi od każdego z zaległych świadczeń, których wypłata powinna nastąpić po dniu 01 stycznia 2004 roku

Uzasadnienie

Decyzją z dnia ………..roku Dyrektor Wojskowego Biura Emerytalnego w W nr /1 odmówił odwołującemu się ponownego ustalenia wysokości świadczenia oraz wypłaty wyrównania z tytułu nieprawidłowo dokonanej waloryzacji świadczeń po 01 stycznia 1999 roku wraz z odsetkami ustawowymi. Swoje stanowisko wojskowy organ emerytalny uzasadnił w ten sposób, że brak jest podstaw do ponownego ustalenia prawa do świadczeń, albowiem wypłaty kolejnych emerytur wojskowych odwołującemu się, odbywały się w ocenie organu w prawidłowej wysokości przy zastosowaniu art. 6 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 roku o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych i ich rodzin (obecny tekst jednolity: Dz. U. z 2004 roku, Nr 8, poz. 66, ze zm.) w jego brzmieniu jaki miał on od dnia 01 stycznia 1999 roku jakie nadano mu na mocy art. 159 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o rentach i emeryturach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (obecnie tekst jednolity: Dz. U. z 2004 roku, Nr 39, poz. 353, ze zm.)

Z poglądem tym odwołujący się, nie zgadza się i skarży niniejszym odwołaniem decyzję przywołaną na wstępie.

Na samym wstępie należy wyjaśnić:

Dopuszczalność zmiany w każdym czasie ostatecznej decyzji emerytalnej na warunkach określonych w Kodeksie postępowania administracyjnego

Zgodnie z art. 32 ust. 2 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 roku o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych i ich rodzin (tekst jednolity: Dz. U. z 2004 roku, Nr 8, poz. 66, ze zm.), decyzja wojskowego organu emerytalnego, od której co istotne nie zostało wniesione odwołanie do Sądu może być w każdym czasie zmieniona, uchylona lub unieważniona przez ten organ z urzędu. Dopuszczenie ponownej weryfikacji uprawnień żołnierzy zawodowych z urzędu, nie wyklucza naturalnie tej weryfikacji na wniosek zainteresowanego. Normę zaś dopuszczającą zmianę, uchylenie lub unieważnienie ostatecznej decyzji wojskowego organu emerytalnego na wniosek wywieść należy przy zastosowaniu reguły a maiori ad minus, czyli z większego na mniejsze. Skoro bowiem dopuszczalna jest zmiana decyzji emerytalnej lub rentowej z urzędu, to tym bardziej dopuszczalna jest ona na wniosek.

Cytowany przepis ma charakter proceduralny, a więc odwołujący się może powoływać się na jego obecne brzmienia, albowiem zasada LEX RETRO NON AGIT odnosi się tylko do uregulowań sfery prawa materialnego.

Niewłaściwe zastosowanie art. 6 w jego brzmieniu obowiązującym od dnia 01 stycznia 1999 roku w stosunku do osoby, która nabyła prawo do emerytury wojskowej przed jego wejściem w życie

Bezspornym jest, iż odwołujący się został zwolniony z zawodowej służby wojskowej i nabył prawo do emerytury wojskowej od dnia roku. Nie ulega żadnej także wątpliwości, iż w ustawie z dnia 10 grudnia 1993 roku o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych i ich rodzin (tekst pierwotny: Dz. U. z 1994 roku Nr 10, poz. 36, ze zm.) został wprowadzony przepis art. 6, w brzmieniu:

Art. 6. [Waloryzacja świadczeń] 1. Emerytury i renty podlegają waloryzacji w takim samym stopniu i terminie, w jakim następuje wzrost uposażenia zasadniczego żołnierzy zawodowych pozostających w służbie i zajmujących analogiczne stanowiska.
2. Waloryzacje emerytur i rent przeprowadza się nie później niż w ciągu trzech miesięcy od wprowadzenia zmian w uposażeniu zasadniczym żołnierzy zawodowych.
3. Minister Obrony Narodowej określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady waloryzacji emerytur i rent.

Wobec wprowadzonych jednak w w/w ustawie przepisów o charakterze przejściowym (art. 53), organy emerytalne dokonały przeliczenia emerytury odwołującego się i była ona mu wypłacana na zasadach określonych w tej ustawie i waloryzowana na zasadach wymienionych w art. 6 w jego przytoczonym brzmieniu.

Faktem jest także, iż z dniem 01 stycznia 1999 roku wszedł w życie art. 159 ust. 1 przytoczonej ustawy o rentach i emeryturach z FUS, mocą którego dokonano zmiany brzmienia art. 6 ustawy. Od dnia 01 stycznia 1999 roku brzmi on w sposób następujący:

Art. 6. [Waloryzacja świadczeń] [2] Emerytury i renty podlegają waloryzacji na zasadach i w terminach przewidzianych w przepisach o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Jednocześnie ustawodawca dokonując opisanej zmiany, która wiązała się z gruntowną i ogólną reformą emerytalną, nie ustanowił żadnego przepisu przejściowego, mocą którego regulowałby sytuację prawną z punktu widzenia zasad waloryzacji świadczeń tych osób, które pobierały emeryturę.

Ów brak przepisu w brzmieniu np. „do osób, które nabyły prawo do emerytury wojskowej, do waloryzacji wypłacanych już świadczeń stosować należy od dnia wejścia w życie (….), art. 6 w jego brzmieniu nadanym np. niniejszą ustawą, w brzmieniu obowiązującym od dnia 01 stycznia 1999 roku”, powoduje, iż wprowadzone od dnia 01 stycznia 1999 roku z mocy zmienionego art. 6 ustawy wojskowej emerytalnej zasady waloryzacji świadczeń w oparciu o reguły powszechne, nie znajdują zastosowania w stosunku do osób, które otrzymywały już świadczenia w dniu wejścia w życie ustawy, lecz tylko li wyłącznie do osób, które nabyły prawo do emerytury po tym dniu, a więc po 01 stycznia 1999 roku.

Co istotne stanowisko to podzielił Trybunał Konstytucyjny badając zgodność art. 159 ust. 1 przywołanej wyżej ustawy powszechnej w uzasadnieniu orzeczeń z dnia:

- 20 grudnia 1999 roku w sprawie K 4/99 (załączam je)
- 21 marca 2000 roku także w sprawie k 4/99 (załączam je)

To drugie orzeczenia ma nawet większe znaczenie, gdyż dokonuje wykładni tego pierwszego i wyjaśnia wątpliwości co do orzeczenia z dnia 20 grudnia 1999 roku.

Co istotne także za przyjęciem powyższego poglądu przemawia także fakt, iż przepis art. 159 ust. 1 przywołanej ustawy powszechnej, utracił już swoją moc – został uchylony przez Sejm w toku kolejnych prac legislacyjnych dostosowujących ustawę do wymogów orzeczenia TK z dnia 20 grudnia 1999 roku (k 4/99) oraz orzeczenia z dnia 21 marca 2000 roku także K 4/99.

Wreszcie, zauważyć należy, że art. 6 następnie kolejny raz został znowelizowany i obecnie brzmi on:

Art. 6. [Waloryzacja świadczeń] Emerytury i renty oraz podstawy ich wymiaru podlegają waloryzacji na zasadach i w terminach przewidzianych w ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. Nr 162, poz. 1118, z późn. zm.), z tym że:

1) waloryzacja, o której mowa w art. 88 tej ustawy, obejmuje emerytury i renty osób:
a) którym prawo do świadczenia ustalono przed dniem 1 marca,

b) które nabyły prawo do renty rodzinnej po żołnierzach zawodowych zmarłych nie później niż w ostatnim dniu lutego;

2) dodatkowa waloryzacja, o której mowa w art. 91 tej ustawy, obejmuje emerytury i renty osób:
a) którym prawo do świadczenia ustalono przed terminem kolejnej waloryzacji,

b) które nabyły prawo do renty rodzinnej po żołnierzach zawodowych zmarłych nie później niż w ostatnim dniu lutego następującego po roku, w którym przeprowadzono dodatkową waloryzację.

Ponownie zaś nie wprowadzono żadnego przepisu przejściowego, a więc także i ten przepis zgodnie z zasadą LEX RETRO NON AGIT nie ma zastosowania do osób, pobierających już emeryturę wojskową w dniu jego wejścia w życie, a więc także do odwołującego się w niniejszej sprawie

Powyższe uzasadniania zarzut ad. 1

Błędna wykładnia art. 159 ust. 1 i przyjęcie, iż miał on zastosowanie do odwołującego się

Będąc konsekwentnym, kontynuując rozważania poczynione powyżej, należy zauważyć, iż:

Art. 159. [Zaopatrzenie emerytalne żołnierzy zawodowych; zmiany] W ustawie z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (Dz. U. z 1994 r. Nr 10, poz. 36, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, z 1996 r. Nr 1, poz. l oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 141, poz. 944) wprowadza się następujące zmiany:

1) art. 6 otrzymuje brzmienie:
"Art. 6. Emerytury i renty podlegają waloryzacji na zasadach i w terminach przewidzianych w przepisach o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.";

2)[30] art. 40 otrzymuje brzmienie:
"Art. 40. Do emerytów i rencistów osiągających przychody z tytułu stosunku pracy, służby, innej pracy zarobkowej lub prowadzenia pozarolniczej działalności stosuje się art. 103-106 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. Nr 162, poz. 1118)."

Zacytowany wyżej przepis, nie zawiera uregulowania przejściowego, a tym samym, nie ma on zastosowania wstecznego, to jest do tych osób, które pobierały emeryturę w dniu jego wejścia w życie. Powyższe wzmacnia fakt, iż brak jest w nim zapisu tak stanowiącego.

Zgodnie zatem z zasadą niedziałania prawa wstecz, nie miał on zastosowania do odwołującego się.

Organ zatem błędnie go wykłada, gdyż w jego ocenie, z jego treści i z treści art. 6 wojskowej ustawy emerytalnej w jego brzmieniu na dzień 01 stycznia 1999 roku, wynika dokładnie przeciwnie.

Powyższe uzasadnia zarzut ad. 2

Odwołanie należy zatem uznać za zasadne.

Odwołujący się

………………………………….
(X)

Załączniki:
1. odpis odwołania
2. kolejne decyzje emerytalne
3. wyciąg z ustawy obrazujący zmiany
4. wyciąg z ustawy o FUS
5. wyrok TK

kawo

"Gość" ....... przypadkiem coś nie poknociłeś. ??? ( celowo czy tak przypadkiem, oczywiście niechcąco) Shocked

Jurek

kawo - ty się zamkniesz wreszcie czy nie ? Jeżeli nie chcesz nam pomóc to chociaż nie przeszkadzaj i nie wtrącaj się !

tszaj

Nie trzeba być prawnikiem wystarczy być wojskowym emerytem szczególnie jak ja już w wieku ponad 70 ciu lat aby stwierdzić ,że możliwości nabywcze takiego emeryta jak ja skurczyły się niebezpiecznie. Powstajśą kolejne potfele a nawiedzeni politycy niebezpiecznie żonglują naszym bytem.

Jacek Kotowicz

Poproszony o stworzenie wzoru odwołania, niniejszym to uczyniłem. Mam nadzieję, że będzie przydatny

Pozdrawiam

Jacek Kotowicz

kawo

Lotnia

Do Gość. Moja skromna prośba polega na tym, aby jeżeli Pan może, to proszę o przesłanie mi na maila: [link widoczny dla zalogowanych] poniższe załączniki: 3. wyciąg z ustawy obrazujący zmiany 4. wyciąg z ustawy o FUS 5. wyrok TK, lub wskazanie skąd mogę sobie to ściągnąć. Wprawdzie spodziewam się negatywnego wyroku do mojego odwołania, ale postanowiłem być jedną małą kropelką. Zapraszam inne kropelki, powodzie przecież z nich się składają. Pozdrowienia dla walczących, a szczególne dla tych którzy bezinteresownie nam pomagają.

Gość

Gość

Gość

Ustawa o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych
z dnia 17 grudnia 1998 r. (Dz.U. Nr 162, poz. 1118)

zmiany

Art. 159. [Zaopatrzenie emerytalne żołnierzy zawodowych; zmiany] W ustawie z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (Dz.U. z 1994 r. Nr 10, poz. 36, z 1995 r. Nr 4, poz. 17, z 1996 r. Nr 1, poz. l oraz z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 141, poz. 944) wprowadza się następujące zmiany:

1) art. 6 otrzymuje brzmienie:
"Art. 6. Emerytury i renty podlegają waloryzacji na zasadach i w terminach przewidzianych w przepisach o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.";

2)30 art. 40 otrzymuje brzmienie:
"Art. 40. Do emerytów i rencistów osiągających przychody z tytułu stosunku pracy, służby, innej pracy zarobkowej lub prowadzenia pozarolniczej działalności stosuje się art. 103-106 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. Nr 162, poz. 1118)."

(pominięty)

od: 2004-03-11

Art. 159 (pominięty)

Gość

Ustawa o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin
z dnia 10 grudnia 1993 r. (Dz.U. 1994 Nr 10, poz. 36)

Art. 6. [Waloryzacja świadczeń] 1. Emerytury i renty podlegają waloryzacji w takim samym stopniu i terminie, w jakim następuje wzrost uposażenia zasadniczego żołnierzy zawodowych pozostających w służbie i zajmujących analogiczne stanowiska.
2. Waloryzacje emerytur i rent przeprowadza się nie później niż w ciągu trzech miesięcy od wprowadzenia zmian w uposażeniu zasadniczym żołnierzy zawodowych.
3. Minister Obrony Narodowej określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady waloryzacji emerytur i rent.

………………………………………………………………………………………………………

Od 01 stycznia 1999 roku

Art. 6. [Waloryzacja świadczeń] 2 Emerytury i renty podlegają waloryzacji na zasadach i w terminach przewidzianych w przepisach o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Od 01 stycznia 2004 roku

Art. 6. [Waloryzacja świadczeń] Emerytury i renty oraz podstawy ich wymiaru podlegają waloryzacji na zasadach i w terminach przewidzianych w ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. Nr 162, poz. 1118, z późn. zm.), z tym że:

1) waloryzacja, o której mowa w art. 88 tej ustawy, obejmuje emerytury i renty osób:
a) którym prawo do świadczenia ustalono przed dniem 1 marca,

b) które nabyły prawo do renty rodzinnej po żołnierzach zawodowych zmarłych nie później niż w ostatnim dniu lutego;

2) dodatkowa waloryzacja, o której mowa w art. 91 tej ustawy, obejmuje emerytury i renty osób:
a) którym prawo do świadczenia ustalono przed terminem kolejnej waloryzacji,

b) które nabyły prawo do renty rodzinnej po żołnierzach zawodowych zmarłych nie później niż w ostatnim dniu lutego następującego po roku, w którym przeprowadzono dodatkową waloryzację.

Brzmienie obecne

Art. 6. [Waloryzacja świadczeń] 4 Emerytury i renty oraz podstawy ich wymiaru podlegają waloryzacji na zasadach i w terminach przewidzianych w ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. Nr 162, poz. 1118, z późn. zm.), z tym że:

1) waloryzacja, o której mowa w art. 88 tej ustawy, obejmuje emerytury i renty osób:
a) którym prawo do świadczenia ustalono przed dniem 1 marca,

b) które nabyły prawo do renty rodzinnej po żołnierzach zawodowych zmarłych nie później niż w ostatnim dniu lutego.

Gość

Wyrok TK z dnia 20 grudnia 1999 roku
Sygn.K.4/99
(Uzasadnienie wyroku, s.5)

„Prokurator Generalny ustosunkował się następnie do zarzutów dotyczących niekonstytucyjności art. 40 ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy oraz art. 41 ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy.
Zauważył, że nowe zasady zawieszalności świadczeń pobieranych w systemie zaopatrzenia powszechnego są korzystniejsze niż obowiązujące poprzednio. Natomiast inaczej jest, jeżeli chodzi o emerytów służb mundurowych. Dlatego, zdaniem Prokuratora Generalnego, uzasadniony jest zarzut naruszenia przez wskazane przepisy zasady ochrony praw słusznie nabytych.
Prokurator Generalny dodał, że Trybunał Konstytucyjny niejednokrotnie wypowiadał się, iż nakaz przestrzegania powyższej zasady nie ma charakteru absolutnego (orzeczenie z 29 stycznia 1992 r., K. 15/91, OTK w 1992, cz. I, poz. 8, orzeczenie z 24 maja 1994 r., K. 1/94, OTK 1994, cz. I, poz. 10). Przy czym uściślając pojęcie „szczególnych okoliczności” uzasadniających odstępstwo od zasady ochrony praw nabytych, Trybunał Konstytucyjny wyjaśnił, że odnosi je do sytuacji nadzwyczaj wyjątkowych, gdy ze względów obiektywnych istnieje potrzeba dania pierwszeństwa określonej wartości chronionej bądź znajdującej swoje oparcie w konstytucji. W opinii Prokuratora Generalnego w omawianym przypadku nie zachodzi taka wyjątkowość sytuacji. Podkreślił, że zachowaniu uprzednio obowiązujących przepisów nie przeciwstawia się inny ważny interes, w szczególności interes państwa, gdyż regulacja taka nie ma bezpośredniego wpływu na wydatki budżetu państwa, ani na sprawność wdrażania kolejnego etapu reformy ubezpieczeń społecznych.
Prokurator Generalny zauważył, że zgodnie z art. 1 ust. 2 ustawy o emeryturach i rentach z FUS warunki nabywania prawa do emerytury i renty oraz innych świadczeń przysługujących z tytułu pobierania emerytury lub renty, a także zasady ustalania wysokości tych świadczeń dla żołnierzy zawodowych i funkcjonariuszy Policji, Służby Więziennej i Państwowej Straży Pożarnej, którzy w dniu wejścia w życie ustawy pozostawali w służbie, określają przepisy o zaopatrzeniu emerytalnym tych osób. Wynika z tego, że nowy system obejmować będzie tylko tych żołnierzy i funkcjonariuszy, którzy podejmą służbę po 31 grudnia 1998 r.
Zdaniem Prokuratora Generalnego można zatem uznać, że osoby podejmujące służbę po tej dacie mają świadomość zakresu przysługujących im uprawnień.
Natomiast w innej sytuacji są żołnierze i funkcjonariusze, których ustawodawca nie objął nowym systemem. Regulacja wynikająca z nowelizacji ustaw tych służb, zawarta w art. 159 pkt. 2 i art. 160 pkt. 2 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, zaskoczyła te osoby w sposób uzasadniający zarzut naruszenia zasad państwa prawnego wysłowionych w art. 2 konstytucji.
Prokurator Generalny nie podzielił poglądu, że przepisy art. 40 ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy i art. 41 ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy naruszają art. 31 konstytucji. Stwierdził, że przepisy określające zasady zawieszalności świadczeń emerytalno-rentowych nie ograniczają praw i wolności obywatelskich w rozumieniu powołanego przepisu konstytucji. Zauważył, że konieczność wyboru przez świadczeniobiorcę między emeryturą a zatrudnieniem o odpowiednio wysokim wynagrodzeniu (tzn. powodującym zawieszenie emerytury) nie może być utożsamiana z ograniczeniem prawa do pracy, albo prawa do zabezpieczenia społecznego, zwłaszcza, że zgodnie z art. 81 konstytucji - praw o charakterze socjalnym można dochodzić jedynie w granicach ustawy”.

Lotnia

EzB bardzo dziękuję. Pozdrawiam i zabieram się do pisania odwołania. Proszę jeszcze o podpowiedź czy wkomponować w odwołanie odpowiedź z MPiPS?. Myślę, że trzeba.

Gość

Uważam , że jest to b. ważny dokument

Jurek F.

Ta odpowiedź z MPiPS moim skromnym zdaniem nic nie wnosi do naszej sprawy,przytacza te przepisy które znamy a o waloryzacji emerytur z przed wejścia Ustawy FUS nic nie ma. Chcę poznać zdanie zainteresowanych.