Nasze Forum "VOX MILITARIS"

julevin

Wiadomość na dzień 17 września 2008 roku o braku zgody Ukrainy na ekshumacje ok. 3 tysięcy Polaków zamordowanych z rozkazu Stalina i pochowanych w podkijowskiej Bykowi nakazuje zastanowienie się. Jedynie zaskoczenie mogła wyrazić strona polska, a los tysięcy ofiar NKWD nadal pozostanie nieznany. Jeżeli mówimy o strategicznym partnerstwie z Ukrainą, to postawmy wcześniej cudzysłów.
Wyraźnie widać, że bardziej liczy się opinia Rosji, dla której od dawna głównym celem jest opóźnianie poznania całej prawdy. A z drugiej strony jest całkiem możliwe, że w tym mordzie brali również udział Ukraińcy, jako członkowie formacji NKWD. Istotny wpływ na decyzje władz Ukrainy wywarła zapewne sytuacja polityczna i rozpad pomarańczowej koalicji. Nienajlepiej świadczy to też o naszym braku zdecydowanego działania w latach poprzednich.

Dla przypomnienia należy podkreślić, że 17 września 1939 roku bezpośrednio poprzedziły rozmowy naszych byłych i obecnych sąsiadów, którzy tak jak i teraz, wówczas wykazali wyjątkowa zbieżność interesów.
Przypomnijmy treść tajnego protokołu z 23 sierpnia 1939 roku:

1. Na wypadek przekształcenia terytorialno-politycznego obszaru należącego do państw bałtyckich (Finlandia, Estonia, Łotwa i Litwa), północna granica Litwy tworzy automatycznie granicę sfery interesów niemieckich i ZSRR, przy czym obie strony uznają roszczenia Litwy do terytorium wileńskiego.
2 Na wypadek terytorialno-politycznego przekształcenia terytoriów należących do państwa polskiego, sfery interesów Niemiec i ZSRR będą rozgraniczone w przybliżeniu przez linię Narew-Wisła-San. Kwestia, czy i w interesie obu uznane będzie za pożądane utrzymanie niepodległego państwa polskiego zostanie definitywnie zdecydowanie dopiero w ciągu dalszego rozwoju wypadków politycznych. W każdym razie oba rządy rozwiążą tę kwestię na drodze przyjacielskiego porozumienia.
3 Jeżeli chodzi o południowy wschód Europy, to ze strony rosyjskiej podkreśla się zainteresowanie Besarabią. Ze strony Niemiec stwierdza się zupełnie desinteressment odnośnie tego terytorium.
4. Protokół ten traktowany będzie przez obie strony w sposób ściśle tajny.

Przypomnijmy to, ponieważ wielu młodych Polaków z datą 17 września nie może sobie skojarzyć żadnego faktu historycznego.
Niestety wieloletnia edukacja przyniosła określone efekty.

Romuald

Tak się złożyło, że 17 września ( prawdą jest ,że młodzież jeszcze a studenci tym bardziej nic nie wiedzą) przebywając w Kazimierzu Dolnym udałem się na cmentarz. Przy klasztorze płonący znicz, flaga narodowa wciągnięta na maszt. Na cmentarzu również flaga narodowa na maszcie, oraz płonące znicze przy pomniku ,,Orła,, Mała miejscowość co prawda atrakcyjna ale pamiętają o datach rocznicowych. Zresztą w lubelskim stosunek do wojska i innych uroczystości patriotycznych był i będzie zawsze pozytywny aż do przesady trochę.

julevin

Brawo! Gdyby więcej takich przykładów. Na Powązkach w stolicy, mimo, że jest kwatera żołnierzy września 1939 roku, niestety żadnego akcentu zarówno 1 i 17 września nie było.Często można odnieść wrażenie, że władze stolicy podzieliły polską krew i jedynie pamięta się o Powstaniu Warszawskim i walkach w gettcie.
Media w Warszawie również dołączyły sie do tej niesprawiedliwości.

julevin

Niniejszym przesyłamy Państwu nasz najnowszy Biuletyn PRP nr 249.

Redakcja

P.S.
Z okazji kolejnej rocznicy wybuchu II wojny światowej, załączamy kilka refleksji,
odbiegających od poglądów powszechnie przyjętych za obowiązujące na ten temat:

Przytoczone w poniższym artykule fakty są celowo przemilczane, ponieważ przedstawiają sprawy II wojny światowej w odmiennym świetle. Współcześni historycy poruszają się jedynie w ramach wyznaczonych im z góry granic, ignorując wspomniane dowody, gdyż zdają sobie sprawę z konsekwencji przekraczania ich. Niestety tylko niewielu z nich odważyło się zrzucić z siebie kaftan bezpieczeństwa, w jaki zostali ubrani przez oficjalna i nieoficjalna cenzurę. A ze jest to niebezpieczne, mogliśmy się przekonać obserwując tragiczny los polskiego, wyklętego historyka dr Ratajczaka.
[link widoczny dla zalogowanych]
Zastanawiające jest dlaczego nasi historycy ignorują zwykle fakt, ze przed podpisaniem paktu Ribbentrop-Mołotow Hitler miał plany stworzenia koalicji antykominternowskiej i zaatakowania ZSRR. Hitler nie zamierzał atakować Polski i Zachodniej Europy. Polska otrzymała propozycje przystąpienia do paktu antykominternowskiego. Hitler liczył bardzo na polska milionowa armie. Sowieci nie mieliby szansy w wojnie na dwa fronty (na wschodzie Japończycy liczyli na zaatakowanie ZSRR przez Niemcy i ich sojuszników.
Jak pisze prof Pogonowski (www.Pogonowski.com) odmowa rządu polskiego wykoleiła ta strategie i Hitler musiał zmienić swoje plany, podpisując układ z sowietami. Japończycy uznali to za zdradę.
Czy w takiej sytuacji można się dziwić, ze Hitler chciał się zemścić na Polsce i wydal rozkaz ataku oraz okrutnego postępowania wobec podbitego narodu? W rezultacie pod nóż poszły w pierwszej kolejności warstwy wykształcone Polski, które Hitler oskarżał o antygermańskie wychowanie i nastawienie.
Polska zachowała się jak arogancki karzełek, który podskakiwał silniejszemu, licząc naiwnie na pomoc zachodu, który dwukrotnie nie zdradził. Pytanie czy polskie wychowanie w duchu poświęcania się za innych, ludzkość lub demokracje wyszło nam na zdrowie?
Wystarczy popatrzeć na stan naszych dzisiejszych polskich elit.
Czy można się dziwić polskiej młodzieży, która ma dosyć polskiego męczeństwa? Tusk nie bez racji powiedział kiedyś, ze jest zmęczony polska historia.
Chyba dzisiaj już można się nad tym zastanawiać.
Warto tutaj zacytować Wołoszańskiego:
Bogusław Wołoszański w książce "Honor żołnierza" (z rożnych względów można nie przepadać za autorem ale jego książki i audycje są całkiem interesujące pod względem treści i formy) opisuje rozmowę jaka miała miejsce 24 października 1938 roku w Berchtesgaden. Uczestnikami spotkania byli minister spraw zagranicznych III Rzeszy Joachim von Ribbentrop i polski ambasador w Niemczech Józef Lipski.
[link widoczny dla zalogowanych]
Ribbentrop nie owijając zbytnio w bawełnę przedstawił Lipskiem ofertę. Polacy oddadzą korytarz i Gdańsk (Niemiec zasugerował, że Hitler niekoniecznie musi się upierać w kwestii Gdańska), a w zamian będą mogli zbudować analogiczną linię kolejowo-drogową do tegoż miasta, wolny port, otrzymają rynek zbytu na polskie produkty i przedłużenie, zawartego w 1934 roku, paktu o nieagresji o następne 25 lat. Mało? To nie wszystko. Ribbentrop zaproponował przystąpienie Polski do paktu antykominternowskiego (czyli wspólną politykę przeciwko Sowietom). W zamian Polacy mieli otrzymać. Ruthenię - wschodnie obszary Czechosłowacji! To już nie były zwykłe obiecanki. Niemcy wyjawili Polakom zamiar zajęcia całej Czechosłowacji! Zaiste, jak zauważył Wołoszański, była to nader szczodra i szczera propozycja.

Bob Kordecky, Chicago