Nasze Forum "VOX MILITARIS"

aryski

PiS wreszcie będzie pomogło pośmiertnie zdegradować Jaruzelskiego i Kiszczaka? Specjalna ustawa jest już w Sejmie

Niechęć polityków Prawa i Sprawiedliwości do osób związanych z PRL-em jest powszechnie znana. Zwłaszcza do tych, które pracowały w specsłużbach, wojsku i służbach mundurowych. Teraz rząd Beaty Szydło jest o krok od wprowadzenia w życie jednego ze swoich wieloletnich celów – prawa, które umożliwiłoby nawet pośmiertną degradację peerelowskich oficerów.
Projekt, który pojawił się w wykazie prac legislacyjnych rządu, nie pozostawia wątpliwości. Jeśli wejdzie w życie, władze będą miały możliwość degradowania peerelowskich oficerów, także tych, którzy już nie żyją. Taki zamysł nie może zresztą dziwić, skoro w samym projekcie z nazwiska zostali wymienieni generałowie Wojciech Jaruzelski i Czesław Kiszczak
Pozbawienie posiadanego stopnia wojskowego mogłoby się odbyć tak za życia, jak i po śmierci degradowanego. Kto podejmowałby decyzje? W przypadku generałów i admirałów prezydent, a w sprawach pozostałych oficerów – szef MON.
Przygotowywane przez rząd zmiany to wyjście naprzeciw postulatom Porozumienia Organizacji Kombatanckich i Niepodległościowych, które od lat domagało się podobnych rozwiązań. Chociaż w projekcie ustawy z nazwiska zostali wymienieni Jaruzelski i Kiszczak, wciąż nie wiadomo, kogo jeszcze władze chciałyby zdegradować. Na to pytanie „Rzeczpospolitej” resort obrony nie odpowiedział. Nie wiadomo również, kiedy projekt trafi do Sejmu i skąd wzięła się zwłoka w pracach nad dokumentem.
Źródło „Rzeczxpospolita"

A co Ty o tym sądzisz?

aryski

Abp Głódź o degradacji Kiszczaka i Jaruzelskiego: Trzeba zostawić ten temat, nie będzie z tego pożytku
Kto nie żyje, niech odpoczywa w pokoju - stwierdził w rozmowie z "Super Expressem abp Sławoj Leszek Głódź, krytykując pomysł odebrania stopni generalskich komunistycznym zbrodniarzom.
Trzeba zostawić ten temat. To otwieranie pola do dyskusji. A pożytku z tego będzie niewiele – dodaje.
"Po wiadomości o śmierci śp. Pana Generała Wojciecha Jaruzelskiego w mojej prywatnej kaplicy odprawiłem Mszę świętą za spokój Jego duszy. Poleciłem Jego bogate życie Bożemu Miłosierdziu" – pisał telegramie kondolencyjnym przesłanym na ręce biskupa polowego Józefa Guzdka abp Głódź.

aryski

Biuro Bezpieczeństwa Narodowego
Sekretarz Stanu, Szefa Biura
Paweł Soloch
BBN/DPBP/022/1/17/MS

Pan
Warszawa, .l sierpnia 2017 r.
MINISTERSTWO OBRONY NARODOWEJ
KANCELARIA JAW~ WYDZIAL I
Bartosz Kownacki
Sekretarz Stanu
w Ministerstwie Obrony Narodowej
W związku z otrzymanym, przy piśmie Nr 100/3/17 /DP z dnia 6 lipca br., projektem
usta-.ry o zmianie usta-.ry o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej,
przedstawiam następujące stanowisko:
I) należy zauważyć, że treść dodawanego art. 78a, przewiduje możliwość pozbawienia
stopnia wojskowego w odniesieniu do określonych kategorii osób (byłych członków
WRON i osób pełniących służbę w organach bezpieczeństwa państwa, o których mowa w
ustawie o ujawnianiu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa z lat
1944-1990). Celowym byłoby, aby projektowana ustawa określała przesłanki stosowania
omawianej sankcji. W przeciwnym razie będzie istniała możliwość wybiórczego
stosowania omawianej regulacji.
W tym kontekście należy podkreślić, że nieprecyzyjne przesłanki pozbawiania stopnia
mogą powodować niejasności w ustaleniu pola kontroli sądowej w przypadku wniesienia
odwołania;
2) dodawanemu art. 78a ust. 5 pkt 1 proponuje się nadać brzmienie:
„1) Ministra Obrony Narodowej - w odniesieniu do generałów i admirałów";
3) wydaje się, że zakresem podmiotowym art. 78a ust. 6-11 powinny zostać objęte również
osoby, które były członkami WRON. W przeciwnym razie organy pozbawiające stopnia
wojskowego, przy podejmowaniu rozstrzygnięcia w tym zakresie, nie będą posiadały
informacji o przebiegu służby tych osób. Wydaje się, że we wspomnianych przepisach
należałoby odnieść się ogólnie do „osób, o których mowa w ust. I";
4) proponuje się, aby w art. 78a w ust. 13 jednoznacznie wskazać (podobnie jak w ust. 12),
według jakich przepisów - w przypadku postępowania o pośmiertne pozbawienie stopnia
wojskowego - będą uczestniczyć, jako strony, wskazane w tym przepisie podmioty tj.:
małżonek, zstępni, wstępni, rodzeństwo, organizacja pozarządowa (Kpa, czy Kpk).
Ponadto należy zauważyć, że w przepisie tym błędnie odniesiono się do ust. 3, zamiast
ust. 5.
Podpis.

aryski

Federacja Stowarzyszeń Rezerwistów i Weteranów
Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej
Nr 53/2017
Pod Patronatem Honorowym Prezydenta RP
ul. li Listopada 17/19; 03-435 Warszawa
Tel.: (22) 618 22 03, (22) 6 872 482, TelJFax: (22) 6-872-480
[link widoczny dla zalogowanych] email: [link widoczny dla zalogowanych]

Pan
Warszawa, 27/07/2017 r.
Antoni MACIEREWICZ
Minister Obrony Narodowej RP
Warszawa

Dot.: Odpowiedzi na pismo nr 100/3/17/DP z dnia 7 lipca 2017r.
W załączeniu przedstawiam opinię Federacji Stowarzyszeń Rezerwistów i
Weteranów Sił Zbrojnych RP dotyczącą projektu ustawy o zmianie ustawy o powszechnym
obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej I UD 267 /.
Bank Gospodarki Żywnościowej S.A. Warszawa. Konto nr 58 2030 0045 1110 0000 0399 3230
• . - - l
Zał. nr 1
Stanowisko Federacji Stowarzyszeń Rezerwistów i Weteranów Sił Zbrojnych RP
w sprawie projektu „Ustawy o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony
Rzeczypospolitej Polskiej" I UD 267 I z dnia 22.05.2017
Przedmiot Opinii
Przedmiotem niniejszej opinii jest ocena konstytucyjności rządowego projektu
„Ustawy o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej"
z dnia 22 maja 2017 r.
Ocena Prawna
Opiniowany projekt Ustawy ma na celu obniżenie stopnia wojskowego dla członków
Wojskowej Rady Ocalenia Narodowego oraz dla żołnierzy, którzy pełnili służbę w
organach bezpieczeństwa państwa, o których mowa w art. 2 Ustawy z dnia 18
października 2006 r. o ujawnieniu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa
państwa z lat 1944-1990 oraz treści tych dokumentów (Dz.U. z 2016. Poz. 1721, 1948,
2260 i 2261 ).
Projekt Ustawy dotyczy głównie byłych żołnierzy Wojska Polskiego, którzy służyli w
wojskowych organach bezpieczeństwa państwa, zarówno PRL, jak i odbywających
służbę wojskową w wolnej Polsce. To oni po 1990 roku tworzyli wojskowe służby
specjalne, które dbały o bezpieczeństwo Sił Zbrojnych RP. Z narażeniem życia i zdrowia
oraz kosztem dobra własnych rodzin uczestniczyli w misjach zagranicznych Wojska
Polskiego, m.in. na Bałkanach, w Afryce, Iraku i Afganistanie.
W wyniku przeprowadzonych konsultacji z przedstawicielami organizacji i stowarzyszeń
członkowskich skupiających kombatantów li Wojny Światowej, rezerwistów Sił Zbrojnych
RP oraz weteranów misji zagranicznych WP, FSRiWSZ RP zgłasza następujące oceny i
uwagi co do treści ww. projektu Ustawy:
TRÓJPODZIAŁ WŁADZY W PAŃSTWIE.
W ocenie opiniującego, duże wątpliwości budzi element przywłaszczania przez
organy władzy wykonawczej uprawnień władzy sądowniczej, tym samym naruszenia
trójpodziału władzy w państwie, poprzez wyposażenie MON w instrument karania
żołnierzy oraz osób niepodlegających obowiązkowi służby wojskowej karą
pozbawienia stopnia wojskowego. Dotychczas, uprawnienia te posiadały jedynie
sądy, gdzie wina i kara były osądzane za konkretne przewinienia, najczęściej karne.
1
Według opinii ekspertów, zaproponowane tzw. Ustawy deubekizacyjne mają szereg wad
prawnych, noszą charakter autokratyczny z elementami ideologicznymi przygotowanymi
na doraźne zapotrzebowanie polityczne rządu. Podobny wniosek o naruszeniu zasady
trójpodziału władzy przez władzę wykonawczą w państwie został m.in. przedstawiony w
Opinii Sądu Najwyższego w stosunku do tzw. Ustawy deubekizacyjnej dla
funkcjonariuszy MSW (Opinia Prawna Sądu Najwyższego do druku sejmowego nr 1061
z dnia 9 grudnia 2016 r.). "Z punktu widzenia projektowanego unormowania naruszenie
art. 1 O Konstytucji RP polega na przekroczeniu ustrojowego zakresu uprawnień przez
władzę ustawodawczą, ponieważ w istocie to ona, zamiast władzy sądowniczej,
wymierza przedmiotowej grupie osób określony rodzaj kary" - wskazano w opinii,
jednoznacznie negatywnie oceniając dokument. Dotychczas degradacja była środkiem
karnym stosowanym wobec żołnierzy, wymienionym w art. 324 § 1 pkt 3 części
wojskowej Kodeksu Karnego. Warunki pozbawienia stopnia wojskowego (degradacji)
przedstawione zostały w odpowiedzi z dnia 1 marca 2012 r. sekretarza stanu w MON
Czesława Mroczka na interpelację nr 1683.
KONSEKWENCJE DLA BEZPIECZEŃSTWA PAŃSTWA.
Ustawodawca zamierza wprowadzić ww. regulacje w sposób pochopny, bez
dogłębnego, szczegółowego rozważenia ich celowości. Nie do końca przemyślał
długofalowe konsekwencje dla interesów państwa w sferze bezpieczeństwa.
Naruszanie fundamentalnej w całym świecie zasady bezwzględnej lojalności
żołnierza wobec Państwa oraz Państwa wobec żołnierza wiedzie do relatywizacji
tej więzi. Wobec zagrożenia pozbawienia emerytury, stopnia wojskowego i honoru oraz
nieobliczalności władzy, która może bywać lojalna lub nie, postępowała według
zasady „widzimisię", to wówczas żołnierz lub funkcjonariusz służb może
zachować się w sposób podobny, albo jeszcze gorzej, nie dbając o interes
państwa. Może to skutkować podwójną lojalnością i daleko posuniętym pragmatyzmem
w sytuacjach, zaprzestaniem ścigania przestępców i wrogów państwa polskiego, bo jego
celem będzie przede wszystkim osiągniecie lub zachowanie własnych korzyści.
Wdrożenie projektowanych Ustaw dla żołnierzy może spowodować kryzys kadrowy w
służbach mundurowych. Świadomość faktu, iż każda nowa władza może uznać je
za „reżimowe" i pozbawić praw już nabytych, nie będzie służyć pozytywnemu
naborowi do służb i ich stabilności i lojalności wobec państwa. Takie wnioski
można wyciągać w świetle komunikatów zawartych w kolejnych posunięciach rządu
wobec żołnierzy i funkcjonariuszy, mogących się tego spodziewać w stosunku do siebie,
w konsekwencji zmiany władzy.
RÓWNOŚĆ WOBEC PRAWA.
Rozwiązania zawarte w projekcie ustawy nie spełniają wymogów równości wobec
prawa zawartych w art. 32 ust. 1 Konstytucji RP, stanowiące, że .wszyscy wobec prawa
są równi. Wszyscy mają prawo do równego traktowania przez władze publiczne". Już
jeden dzień służby w służbach PRL wystarczy, by nawet zasłużony dla wolnej Polski
żołnierz został pozbawiony istotnej części dorobku zawodowego, jakim jest stopień
wojskowy, bez względu na jego postawę zawodową, jaką reprezentował w okresie do
1990 oraz po 1990 r. Kontekst regulacji stanowi podstawę do stwierdzenia, że
prawodawca stosuje pozasądową, niedopuszczalną odpowiedzialność zbiorową w
2
stosunku do byłych żołnierzy. Niewątpliwie, nie każda służba żołnierza w ramach
ww. formacji powinna być w równym stopniu sankcjonowana. Zrezygnowano z
rozróżnienia w tym zakresie dwóch grup osób: tych które pełniły służbę tylko w PRL oraz
tych, które pełniły służbę w Ili RP. Żołnierze kontynuujący służbę w Ili RP po 1990 r.
powinni mieć takie same prawa, jak ci, którzy podjęli służbę po 1990 r., Jednoznacznie
to wskazuje na prawo do zachowania stopnia wojskowego. Projektowana zmiana dot.
pozbawienia stopnia wojskowego stanowi wygórowaną sankcję w stosunku do
osób, którym nie sposób zarzucić jakiegokolwiek przewinienia, z wyjątkiem tego,
że byli funkcjonariuszami organów bezpieczeństwa państwa przed 1990 r. (wyr. TK
z 24 lutego 2010 r., sygn. 6/09, OTK-A 2010/2/15). Brak jakiegokolwiek uzasadnienia i
celowości tej sankcji karnej żołnierzom służącym w Ili RP po 1990 r. przesądza o
rażącym naruszeniu zasady proporcjonalności. Na gruncie analizowanego Projektu,
ramy dopuszczalnej ingerencji prawodawcy zostały przekroczone. Z tych względów,
projekt Ustawy zdecydowanie narusza art. 32 ust. 1 Konstytucji.
ZASADA BEZPIECZEŃSTWA PRAWNEGO I ZASADA ZAUFANIA OBYWATELI DO
PAŃSTWA.
Art. 2 Konstytucji RP nakazuje poszanowanie istniejących stosunków
prawnych.
Zasada zaufania obywateli do państwa, a tym samym i prawa przez nie
stanowionego oraz zasada bezpieczeństwa prawnego obywateli ma szczególne
znaczenie w sferach, w których przejawia się władztwo państwa. Trybunał Konstytucyjny
stwierdził, że „ochronie konstytucyjnej podlegać musi zaufanie obywateli nie tylko do
litery prawa, ale przede wszystkim do sposobu jego interpretacji przyjmowanej przez
organy państwa" (wyrok TK z dnia 27 listopada 1997 roku, sygn. U 11/97, OTK 1997, Nr
5-6, poz. 67). Instytucja ta wielokrotnie przypominała, że „zasada zaufania obywateli do
państwa i stanowionego przez nie prawa opiera się na wymaganiu pewności prawa, a
więc takim zespole cech podlegających prawu, które zapewniają jednostce
bezpieczeństwo prawne, umożliwiają jej decydowanie o swoim postępowaniu na
podstawie pełnej znajomości działania organów państwowych oraz konsekwencji
prawnych, jakie jej działania mogą pociągnąć za sobą" (wyrok TK z dnia 20 stycznia
2010 r., sygn. Kp 6/09).
Dotychczasowe weryfikacje kadry zawodowej po 1990 r. miały na celu nie tylko ocenę
przydatności żołnierza do dalszej służby w demokratycznej Polsce, ale także jego
dotychczasową służbę w PRL w płaszczyźnie moralnej (np. w WSI odbyły się
dwukrotnie: w 1990 r. oraz w 1998 r. - tzw. „Operacja Gwiazda"). Tym samym
zweryfikowanie, a następnie ponowne zatrudnienie w WP stanowiło swoiste
oświadczenie, wydane w imieniu RP przez organa władzy publicznej, iż będą oni
traktowani w taki sam sposób jak kadra służb powstałych po 1990 r. Dlatego, duże
wątpliwości budzi niesprawiedliwe i totalne potraktowanie w ten sam sposób
wszystkich byłych żołnierzy jedną miarą, bez różnicowania na tych, którzy
sprzeniewierzyli się prawu (np. oprawcy stalinowscy z Informacji Wojskowej), a tymi,
którzy w Ili RP zwalczali przestępczość w wojsku lub walczyli za granicą. Wielu byłych
żołnierzy tzw. służb wojskowych czuje się po prostu oszukanych. Po 1990 r„ gdy
służyli już wolnej Polsce wielokrotnie zapewniano ich o zachowaniu praw
nabytych oraz tych, które nabędą w toku dalszej służby w Wojsku Polskim. Gdyby
3
wówczas zostali uprzedzeni o możliwości zmiany prawa, to inaczej ułożyliby swoje i
rodziny życie, bez wojen oraz chorób nabytych w służbie wojskowej, na misjach
zagranicznych, wówczas nie mieliby problemów np. z emeryturą, zawodem i satysfakcją
z osiągnięć gdyby po 1990 r. nie byli związani z wojskiem. Nasuwa się więc pytanie, jak
doraźne, nieprzemyślane i niesprawiedliwe decyzje urzędników rządu w tak
kluczowej dla byłych źołnierzy kwestii stopnia wojskowego mają się do ciągłości
instytucji państwa i honorowania zobowiązań podjętych przez poprzedników w
stosunku do tak duźej grupy osób? Projekt Ustawy przekreśla dorobek i zasługi wielu
żołnierzy w długiej służbie na rzecz demokratycznego państwa. W okresie tym wielu
żołnierzy objętych postanowieniami ustawy było wyróżnianych odznaczeniami
państwowymi i wojskowymi zarówno krajowymi jak i Sojuszników z NATO, awansami na
wyższe stanowiska służbowe, niekiedy generalskie. Istotnym elementem
wynagrodzenia w Ili RP było awansowanie na wyźsze stopnie wojskowe za wierną
służbę Ojczyźnie, w tym za uczestnictwo w wojnach Sojuszu NATO przeciwko
terroryzmowi. Czy ustawodawca - obecny Minister Obrony Narodowej - zamierza
ukarać i tym samym zakwestionować zasadność źołnierskich awansów i wyróźnień
nadanych przez legalnie wybrane władze niepodległej Ili RP, w tym byłych
ministrów obrony Ili RP oraz prezydentów: Wałęsę, Kwaśniewskiego, Kaczyńskiego i
Komorowskiego?
Dokonanie przez ustawodawcę nieusprawiedliwionego żadnymi obiektywnymi
okolicznościami zmian przekreślających dotychczasowy kierunek legislacyjny nie
znajduje uzasadnienia. Karanie obniżeniem stopnia wojskowego ex post po 27 latach,
musi być szczególnie uzasadnione, czego brak w omawianej Ustawie. Osoby objęte
Ustawą wraz z pozbawieniem stopnia wojskowego tracą prawa gwarantowane im innymi
aktami prawnymi, zaś takie działania MON może mieć oparcie jedynie w pobudkach
politycznych.
ZASADA RZETELNEJ LEGISLACJI.
Kolejna - proponowana tzw. ustawa deubekizacyjna, obniżająca stopień
wojskowy - ponownie narusza zasadę rzetelnej legislacji, oznaczającą w
szczególności udział w tworzeniu projektów aktów normatywnych podmiotów
odpowiednio do tego przygotowanych oraz tworzenie innych aktów
charakteryzujących się precyzją, zrozumiałością, transparentnością oraz
spójnością z obowiązującym system prawa (w tym prawa Unii Europejskiej i
prawa międzynarodowego). Według opinii ekspertów prawa, obecnych i byłych
źołnierzy oraz funkcjonariuszy, dotychczasowe tzw. Ustawy deubekizacyjne, w
tym projekt Ustawy dot. stopni wojskowych, w ewidentny sposób naruszają
obowiązujący porządek prawny, w tym Konstytucję RP. Wyrazem tego były
opublikowane opinie Biura legislacyjnego Kancelarii Sejmu z 19.12.2016 r., opinia nr 50
Komisji ds. Służb Specjalnych dla Komisji Administracji i Spraw Wewnętrznych oraz
Komisji Polityki Społecznej i Rodziny z dnia 13.12.2016 r., Sadu Najwyższego z dnia
09.12.2016 r., Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka z dnia 13.12.2016 r., Rzecznika
Praw Obywatelskich z dnia 19.01.2017 r. oraz precyzyjnych opinii wielu kancelarii
adwokackich, jak również oświadczenia byłych Ministrów Spraw Wewnętrznych,
Ministrów Obrony Narodowej, Szefów Służb Specjalnych oraz Komendantów Głównych
4
Policji. W związku z tym nasuwa się apel do ustawodawcy, „nie popełniajcie kolejnego
błędu, nie idźcie tą drogą dla doraźnych celów".
NE BIS IN IDEM.
Proponowany projekt Ustawy narusza zasadę prawa ne bis in idem (łac.), w
terminologii prawniczej oznacza to zasadę, wedle której nie można orzekać dwa razy
w tej samej sprawie. Zgodnie z orzecznictwem Trybunału Konstytucyjnego zasada ta
należy do fundamentalnych zasad prawa karnego, stąd też jest elementem państwa
prawnego. Wszelkie odstępstwa od tej zasady, w szczególności zaś stworzenie
organowi władzy publicznej kompetencji do dwukrotnego zastosowania środka
represyjnego wobec tego samego podmiotu za ten sam czyn, stanowiłyby
naruszenie regulacji konstytucyjnych (wyrok TK z dnia 3 listopada 2004 r„ (sygn. K
18/03, OTK-A z 2004 r„ z. 10, poz. 103). TK przyjął, że ww. zasada jest podstawową
zasadą prawa karnego, co wynika z art. 2 Konstytucji RP i stanowi jeden z elementów
demokratycznego państwa prawnego urzeczywistniającego zasady sprawiedliwości
społecznej (wyrok TK z dnia 8 października 2002 r„ sygn. K 36/00, OTK-A z 2002 r„ z.
5, poz. 63). W podobny sposób stanowią postanowienia Protokołu nr 7 Konwencji o
Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności oraz Międzynarodowego Paktu
Praw Obywatelskich i Politycznych. Pomimo obowiązywania zasady prawnej ne bis
in idem, Ustawa jest kolejną - trzecią ustawą represyjną w stosunku do żołnierzy.
Elementy odwetu są zawarte w innych dokumentach przygotowanych w MON:
projekcie „Ustawy o zmianie ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy
zawodowych oraz ich rodzin" (druk sejmowy nr 1105 z 6 grudnia 2016 r.) oraz w
projekcie „Ustawy o zmianie ustawy o weteranach działań poza granicami
państwa oraz niektórych innych ustaw" z 24 czerwca 2017 r. W tym zakresie
obowiązujące prawo rozliczeń ze spuścizną PRL powinno stopniowo wygasać wraz z
upływem czasu, zaś kolejne „Ustawy" stanowią nieuzasadnioną eskalację zbiorowych
sankcji bez ustalenia winy. Kombatanci i rezerwiści zadają pytanie, ile razy można karać
żołnierzy za „to samo przestępstwo" w „praworządnej RP"? Ile jeszcze .Ustaw"
odwetowych i represjonujących żołnierzy służących zarówno w PRL, jak i w Ili RP,
zamierza stworzyć MON?
GWARANCJE PRAW NABYTYCH.
W projekcie Ustawy dot. pozbawienia stopnia wojskowego jest podważony wyrok
orzeczenia TK z 24 lutego 2010 r. pkt 10.4.2 (Sygn. Akt K 6/09) dotyczący gwarancji
praw nabytych, a jedną z nich jest niewątpliwie posiadanie dotychczasowego
stopnia dla służących w Ili RP, których nikt dotąd nie kwestionował. Orzekł on, że
„każdy funkcjonariusz organów bezpieczeństwa Polski Ludowej, który został zatrudniony
w nowo tworzonych służbach policji i bezpieczeństwa, ma w pełni gwarantowane,
równe prawa z powołanymi do tych służb po raz pierwszy od połowy 1990 r„.„„,
zaś „służba w organach suwerennej Polski po roku 1990 także traktowana jest
jednakowo, bez względu na to, czy dany funkcjonariusz uprzednio pełnił służbę w
organach bezpieczeństwa Polski Ludowej, czy też nie''. Wyrok polskiego TK został
potwierdzony orzeczeniem Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w
Strasburgu. Wyraźnie o tym stanowi również art. 42 Konstytucji RP Pkt.1
„odpowiedzialności karnej podlega ten tylko, kto dopuścił się czynu zabronionego pod
5
groźbą kary przez ustawę obowiązującą w czasie jego popełnienia". W świetle
powyższego należy uznać, że ww. projekt Ustawy jest niezgodny z zasadą ochrony
praw nabytych wyrażoną również w art. 2 Konstytucji RP, albowiem pozbawienie
żołnierzy praw nabytych (stopnia wojskowego) będzie realizowane w sposób
arbitralny i bezzasadny, ponieważ uzyskali je słusznie, w niepodległej Polsce, w
warunkach zgodnych z przepisami obowiązującego prawa.
W konstrukcji prawa odzwierciedla to zasada LEX RETRO NON AGIT (zakaz
retroaktywności prawa), która jest jedną z podstawowych zasad demokratycznego
państwa prawa, które stanowi, „że niemożliwe jest działanie prawa wstecz, a tym
samym tworzenie i stosowanie prawa, które odnosiłoby się do zdarzeń prawnych
mających miejsce przed jego wejściem w życie".
ZASADA DOMNIEMANEJ NIEWINNOŚCI.
„Kara pozbawienia stopnia wojskowego" ma następować w formie postanowienia
(z urzędu lub na wniosek). Jest to złamanie podstawowej zasady prawnej głoszącej,
że przed wydaniem wyroku należy wysłuchać drugiej strony. Skoro osoba
niepodlegająca obowiązkowi służby wojskowej ma być ukarana powinien odbyć się
proces sądowy, a osoba osądzana musi zostać wysłuchana, by mogła udowodnić swoją
niewinność. Postanowienia projektu Ustawy realizowane wg. opisanej w niej procedury
„skazania żołnierza utratą stopnia wojskowego" wskazują na naruszenie zasady
domniemanej niewinności zawartej w Konstytucji RP, której 2. Art. 42 pkt.3
stwierdza: „Każdego uważa się za niewinnego, dopóki jego wina nie zostanie
stwierdzona prawomocnym wyrokiem sądu". Należy nadmienić, że dotychczasowe
podobne w zamyśle ustawy i projekty Ustaw deubekizacyjnych (emerytalne) dla
funkcjonariuszy MSW i MON były obecnie negatywnie ocenione przez Trybunał
Konstytucyjny, Sąd Najwyższy i Rzecznika Praw Obywatelskich. Wskazuje się, że
przyczyną tego jest stosowanie szybkiej drogi legislacyjnej, często bez wyczerpujących
konsultacji społecznych, źle przygotowanych pod względem prawnym i stosowane
wybiórczo.
ODPOWIEDZIALNOŚĆ ZBIOROWA.
Federacja Stowarzyszeń Rezerwistów i Weteranów Sił Zbrojnych RP zgadza się
z ocenami wyrażonymi w naszych organizacjach i stowarzyszeniach (w tym ZZWP), że
niedopuszczalne jest stosowanie odpowiedzialności zbiorowej, do której zmierza
projekt ustawy, określając je wprost jako „akt zemsty politycznej o charakterze
represyjnym". Zdaniem Federacji SZ RP, każdy żołnierz, który naruszył prawo,
prześladował lub w inny sposób naruszał dobra osobiste obywateli oraz szkodził
państwu powinien być postawiony przed sądem, który powinien wymierzyć mu
surowy, sprawiedliwy wyrok. Państwo dysponuje wystarczającymi narzędziami by
każdego przestępcę, który nosił mundur znaleźć i udowodnić mu winę. Jeżeli tego nie
robi oznacza to, że jest państwem słabym, albo ze względów politycznych i
propagandowych nie chce tego zrobić, a wtedy stosuje odpowiedzialność
zbiorową. W demokratycznym państwie prawnym niedopuszczalne jest odbieranie
stopnia wojskowego wszystkim żołnierzom, objętych postanowieniami projektu ustawy,
jako współuczestników zbrodniczego systemu, bez badania ich czynów oraz
indywidualnej winy, w dodatku po 27 latach od zmiany ustroju. W ten sposób
6
ustawodawca odrzuca konstytucyjną zasadę domniemania niewinności, co jest
niezgodne z przepisami Kodeksu Wykroczeń. Ustawodawstwo, które wyjmuje z
ochrony zasadę domniemania niewinności, przy przyjęciu ich odpowiedzialności
zbiorowej, jest również sprzeczne z prawami podstawowymi i prawodawstwem
obowiązującym w Unii Europejskiej oraz armiach NATO. Odpowiedzialność
zbiorowa jednoznacznie kojarzy się z państwem totalitarnym i okresem okupacji.
W wypowiedziach części weteranów z naszych organizacji obeznanych z
„prawem konfliktów zbrojnych" kara degradacji lub pozbawienia stopnia wojskowego
jest stosowana ostatecznie wraz z wyrokiem śmierci przez rozstrzelanie, w
skrajnych warunkach wojny, gdy żołnierz zdezerteruje, zdradzi lub przejdzie na stronę
wroga. Nie ma wojny, sytuacje określane zdradą nie mają miejsca. Kara pozbawienia
żołnierzy stopnia wojskowego jest nieadekwatna, nie ma podstaw prawnych i
moralnych w aktualnej sytuacji politycznej i militarnej naszej Ojczyzny.
UPRAWNIENIA WETERANÓW.
Projekt Ustawy narusza także uprawnienia dotyczące weteranów. W Polsce jest
to liczna grupa osób. Świadczenia państwa na rzecz weteranów określa „Ustawa o
Weteranach Działań Poza Granicami Państwa" z dnia 19.08.2011 r. (Dz.U. z 2011 nr
205 poz. 1203), która w niewielkim tylko stopniu rekompensuje poświęcenia dla
Ojczyzny. Postanowienia projektu Ustawy pozbawiające stopnia wojskowego
pozbawiają ich jednocześnie honoru i prawa do godnego życia, a rany nabyte na
wojnach prowadzonych przez Wojsko Polskie Ili RP przestają być chwalebne.
Sprawa jest tym bardziej bulwersująca, że karą pozbawienia stopnia wojskowego będą
szykanowani byli żołnierze, którzy z punktu widzenia Kodeksu Karnego i innych
dokumentów sądowych nie dokonali przestępstwa, są według prawa osobami
niekaranymi (aby otrzymać tytuł weterana należy dostarczyć z sądu zaświadczenie o
niekaralności!). Jedynym pretekstem jest kompromitujący zarzut w uzasadnieniu Ustawy
„pozbawienia stopni osób. które swoją postawą dokonały czynów uwłaczających
godności posiadania stopnia wojskowego i tym samym podważyli wierność dla
Rzeczypospolitej Polskiej". Nasuwają się pytania: Co ustawodawca rozumie za
podważenie wierności RP? Jaki „uwłaczający czyn" spowodował, że większość
żołnierzy-weteranów będzie represjonowanych za służbę w Ili RP i poświęcenie
zdrowia oraz życia na misjach bojowych i wojnach: na Haiti, w b. Jugosławii, Afryce,
na Bliskim Wschodzie, Iraku i Afganistanie? Ustawodawca, używając pojęcia
Rzeczypospolita Polska, powinien zdawać sobie sprawę, że RP istniała w latach 1918-
1952 i od 1998 do dziś. Wielu żołnierzy oprócz wiernej i wieloletniej służby dla
Rzeczypospolitej Polskiej (Ili RP) służyło również innej ojczyźnie jaką wtedy zastaliśmy,
a był to PRL. Jest to jednak pokłosie postanowień mocarstw z Jałty, na które nie mieli
wpływu.
7
KONWENCJA GENEWSKA.
Projekt Ustawy narusza także Konwencję Genewską z 12.08.1945 r. o Ochronie
Ofiar Wojny, w tym Postanowienie Ogólne mówiące: „ranni, chorzy i rozbitkowie
korzystają z ochrony przewidzianej w prawie międzynarodowym ...... powinni być
szanowani we wszelkich okolicznościach, leczeni oraz traktowani w sposób
humanitarny". Takiej możliwości niewątpliwie zaprzecza decyzja dot. ewentualnego
obniżenia stopnia wojskowego, godząc przede wszystkim w honor żołnierza-weterana
uczestnika misji poza granicami kraju.
WĄSKI KRĄG OPINIODAWCÓW USTAWY.
Proces uzgodnień dot. „projektu Ustawy" obejmuje bardzo wąski krąg
adresatów. W niewielkim stopniu dotyczy organizacji, stowarzyszeń skupiających
żołnierzy rezerwy, kombatantów i weteranów, a jednocześnie „nie wymienione z
nazwy organizacje kombatanckie i niepodległościowe" będą mogły wnioskować o
postępowanie z urzędu w sprawie pozbawienia stopnia oficerskiego i
podoficerskiego". Na jakiej podstawie, skoro sprawa będzie dotyczyć spraw tajnych,
bo przedmiotem procedur będą głównie byli żołnierze służb specjalnych. Przyznanie
tym organizacjom prawa do wszczęcia postępowania w sprawie pozbawienia stopnia
wojskowego to otwarcie drogi do pomówień i wyrównywania nieznanych
rachunków.
WARTOŚCI MORALNE.
Projektodawca nie definiuje co oznacza utrata wartości moralnych. Nie
wiadomo kto i na podstawie jakich kryteriów oceniać będzie czyny świadczące o utracie
wartości moralnych albo podważające wierność dla Rzeczypospolitej Polskiej. Osoba
pomówiona powinna mieć możliwość obrony. Czy osoba zmarła będzie mogła się
bronić? Jest to demagogia i kolejny dowód na łamanie praw człowieka, a także
odwet poprzez stosowanie odpowiedzialności zbiorowej. W opinii wielu żołnierzy
rezerwy, kombatantów i emerytów z naszych organizacji, jest to narzędzie zastraszania
wobec byłych żołnierzy mających odmienne zdanie niż kierownictwo resortu
obrony narodowej lub członkowie organizacji kombatanckich
niepodległościowych.
SĄDY WOJSKOWE.
Wątpliwość budzi możliwość rozstrzygnięcia w sprawach pozbawienia stopnia
przez wojskowy sąd okręgowy. W wojsku polskim funkcjonują dwa wojskowe sądy
okręgowe: w Warszawie oraz w Poznaniu. Biorąc pod uwagę 30 dni od dnia
dostarczenia i oraz liczbę przewidywanych skarg do ich rozpatrzenia, odwołanie od
decyzji i wyrok może nigdy nie nastąpić. Jest to więc zamierzone działanie
przewidziane na niezałatwianie skarg przez sądy wojskowe.
BŁĘDY I OSOBY POSZKODOWANE.
W toku procesu „karania żołnierzy" należy spodziewać się wielu błędów i
ludzi skrzywdzonych, które ujawniały się dotychczas w procesie tzw. lustracji.
Żołnierze, którzy pełnili służbę poza granicami kraju przed wyjazdem odbyli szkolenie z
zakresu wykonywania zadań mandatowych w jednostce wojskowej podległej Zarządowi
8
li Sztabu Generalnego WP (J. W. 2000) i z tego tytułu mogą podlegać Ustawie za służbę
na rzecz „totalitarnego państwa". Przyczyną tego będzie nieznajomość specyfiki wojska,
służby wojskowej i interpretacji dokumentów wojskowych przez cywilnych urzędników w
IPN i innych organizacjach wnioskujących o pozbawienie stopnia.
IV. KONKLUZJE
1. Projekty tzw. Ustaw deubekizacyjnych, w tym również projektu Ustawy „o zmianie
ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin" (druk
sejmowy nr 1105), naruszają szereg postanowień dokumentów o charakterze prawnym,
obowiązujących w Rzeczpospolitej Polskiej, w tym: Konstytucję RP, orzeczenia
Trybunału Konstytucyjnego i Sądu Najwyższego, ocen Rzecznika Praw Obywatelskich,
postanowienia Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka, Europejskiej Konwencji Praw
Człowieka oraz dokumentów normatywnych dot. Sil Zbrojnych RP. Przeciwko
wdrożeniu projektu Ustawy sprzeciwiają się organizacje kombatantów, rezerwistów i
weteranów SZ RP, byłych funkcjonariuszy MSW i policji oraz wojskowe organy
przedstawicielskie, takie jak Konwent Dziekanów Korpusu Oficerów Zawodowych.
2. Rozwiązania zawarte w Projekcie wprowadzają niedopuszczalną, pozasądową,
zbiorową odpowiedzialność karną pozbawienia stopnia wobec żołnierzy związanych w
jakikolwiek sposób ze służbą w bardzo szeroko pojmowanych organach bezpieczeństwa
państwa PRL, ale też w Ili RP;
3. Postanowienia projektu Ustawy naruszają zasady zaufania do państwa i prawa oraz
praw nabytych, niedziałania prawa wstecz oraz zasadę równości wobec prawa.
4. Przedstawiony dokument po raz trzeci represjonuje i jest elementem odwetu w
stosunku do wszystkich byłych żołnierzy, w tym służących bezpieczeństwu Ili RP.
Stanowi próbę, wbrew Konstytucji RP, zastosowania niedopuszczalnej i
niesprawiedliwej zasady zbiorowej odpowiedzialności za pełnienie służby wojskowej w
PRL.
5. Arbitralne pozbawienie stopnia wojskowego bez wyroku sadowego i skazanie tą
sankcją osoby, która była dotychczas niekarana godzi w zasadę zaufania państwa i
stanowionego przez nie prawa.
6. Projektodawca nie wskazał, dlaczego pierwszeństwo nad obowiązującymi w
demokratycznym państwie prawa gwarancjami: zakazu podwójnego, a nawet potrójnego
karania (w przypadku weteranów misji zagranicznych), domniemania niewinności i
zasady skazania prawomocnym wyrokiem sądu, należy przyznać „poczuciu
sprawiedliwości społecznej".
7. Zastanawiające jest, co takiego istotnego się wydarzyło w Polsce po 27 latach od
odzyskania wolności, że ustawodawca wprowadza tak kontrowersyjne posunięcia w
9
stosunku do byłych żołnierzy? Dodatkowej kary pozbawienia stopnia dla byłych
żołnierzy WP nie przewidziano nawet w tzw. Ustawie deubekizacyjnej, obejmującej
funkcjonariuszy MSW. Wyjaśnieniem tego mogą być względy motywowane politycznie,
a takie nie powinny kierować działaniami prowadzącymi do pozbawienia nabytych praw,
w tym do posiadania stopnia wojskowego, co oznacza pozbawienie honoru i szacunku
dla byłych żołnierzy WP.
8. Projekt Ustawy nie określa przesłanek, na podstawie których prezydent RP lub
minister ON będzie mógł pozbawiać stopnia wojskowego. Rodzi to przypuszczenia o
arbitralności, że projekt Ustawy można będzie wykorzystać do wywierania nacisku na
żołnierzy w celu wymuszenia posłuszeństwa i zdyscyplinowania. Należy przyznać rację
opinii Konwentu Dziekanów Korpusu Oficerów Zawodowych, że w dokumencie „brakuje
bowiem ściśle określonych przesłanek stanowiących podstawę wszczęcia postępowania
o degradacji żołnierza".
9) W związku z niekonstytucyjnością dokumentu Federacja Stowarzyszeń Rezerwistów i
Weteranów Sil Zbrojnych RP wnioskuje o pilne podjęcie działań zmierzających do
derogowania lub wycofania ww. projektu Ustawy z porządku prawnego Rzeczpospolitej
Polskiej.
10) Od przemian ustrojowych w Polsce minęło 27 lat. Kodeks karny - Ustawa z dnia 6
czerwca 1997 r. - Art. 101. KK(Dz.U.2016.0.1137) przewiduje przedawnienie karalności:
§ 1. Karalność przestępstwa ustaje, jeżeli od czasu jego popełnienia upłynęło lat: 1) 30 -
gdy czyn stanowi zbrodnię zabójstwa; 2) 20 - gdy czyn stanowi inną zbrodnię; 2a) 15 -
gdy czyn stanowi występek zagrożony karą pozbawienia wolności przekraczającą 5 lat;
3) 1 O - gdy czyn stanowi występek zagrożony karą pozbawienia wolności
przekraczającą 3 lata; 4) 5 - gdy chodzi o pozostałe występki. 5) (uchylony) § 2.
Karalność przestępstwa ściganego z oskarżenia prywatnego ustaje z upływem roku od
czasu, gdy pokrzywdzony dowiedział się o osobie sprawcy przestępstwa, nie później
jednak niż z upływem 3 lat od czasu jego popełnienia.
10
Inne ważne opinie: Ważne_opinie.zip\Wa+-ne_opinie - ZIP archive, unpacked size 1 554 270 bytes

aryski · Wysłany: Czw 16:01, 08 Mar 2018 Temat postu: Ustawa o degradacji

To zostało przegłosowane w sejmie.

Projekt
USTAWA
z dnia
o pozbawianiu stopni wojskowych osób i żołnierzy rezerwy, którzy w latach 1943–1990 swoją postawą sprzeniewierzyli się polskiej racji stanu oraz o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej
Siły Zbrojne Rzeczypospolitej Polskiej służą ochronie niepodległości państwa i niepodzielności jego terytorium oraz zapewnieniu nienaruszalności jego granic. Służba wojskowa jest najwyższym powołaniem i świadomym wyborem obywateli Rzeczypospolitej Polskiej. Mundur wojskowy zobowiązuje do wierności i poświęcenia najwyższym wartościom, jakimi dla polskiego żołnierza przez wieki były honor i męstwo oraz służba Ojczyźnie jako dobru wspólnemu.
Dla budowy etosu służby wojskowej w wolnej i niepodległej Rzeczypospolitej Polskiej niezbędne jest wprowadzenie rozwiązania prawnego, które posłuży do oczyszczenia Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej w sferze symbolicznej. Konieczne jest przywrócenie właściwego miejsca najwyższym wartościom, wywodzącym się z polskiej tradycji rycerskiej i wojskowej. Ustawa pozwala na pozbawienie stopnia wojskowego tych, którzy w imię totalitarnej ideologii komunistycznej kierowali armię przeciw własnemu narodowi, używali wojska do ograniczania lub pozbawiania jednostek podstawowych praw, dokonywali prześladowań ze względu na pochodzenie i przekonania religijne.
Art. 1. Ustawa określa zasady utraty stopnia wojskowego oraz warunki i tryb pozbawiania stopnia wojskowego osób i żołnierzy rezerwy, którzy w latach 1943–1990 swoją postawą sprzeniewierzyli się polskiej racji stanu.
Art. 2. Członkowie Wojskowej Rady Ocalenia Narodowego tracą z mocy prawa stopień wojskowy. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej ogłasza, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, wykaz osób, które utraciły stopień wojskowy.
Art. 3. Pozbawia się stopnia wojskowego osobę, która z racji ukończonego wieku lub stanu zdrowia nie podlega obowiązkowi służby wojskowej, lub żołnierza rezerwy, którzy w latach 1943–1990 swoją postawą sprzeniewierzyli się polskiej racji stanu:
1) pełniąc funkcje służbowe lub zajmując stanowiska dowódcze kierowali działaniami mającymi na celu zwalczanie polskiego podziemia niepodległościowego w latach 1943 1956 albo uczestnicząc w tym okresie w zwalczaniu polskiego podziemia niepodległościowego dokonywali drastycznych czynów;
2) wydając rozkazy użycia broni palnej wobec ludności cywilnej;
3) będąc sędzią lub prokuratorem w organach Wojskowej Służby Sprawiedliwości lub w jednostkach podległych oskarżali albo wydawali wyroki w latach 1943–1956 wobec żołnierzy i osób cywilnych ze względu na działalność na rzecz niepodległości i suwerenności Polski;
4) będąc w stopniach wojskowych generałów, pełniąc funkcje służbowe inicjowali lub dopuszczali się prześladowań żołnierzy ze względu na wyznawaną religię lub pochodzenie.
Art. 4. Utrata albo pozbawienie stopnia wojskowego następuje również pośmiertnie.
Art. 5. Nie pozbawia się stopnia wojskowego osoby albo żołnierza rezerwy, o których mowa w art. 3, jeżeli bez wiedzy przełożonych, w trakcie pełnienia służby czynnie wspierali działania na rzecz niepodległości Państwa Polskiego.
Art. 6. 1. O pozbawieniu stopnia wojskowego, na podstawie informacji, o której mowa w art. 9 ust. 1, postanawia Minister Obrony Narodowej.
2. Postanowienie w przedmiocie pozbawienia stopnia wojskowego Marszałka Polski, generałów i admirałów Minister Obrony Narodowej wydaje za zgodą Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej.
3. Organ, o którym mowa w ust. 1, może wszcząć postępowanie w przedmiocie pozbawienia stopnia wojskowego z urzędu albo na wniosek:
1) Prezesa Rady Ministrów;
2) Naczelnego Dyrektora Archiwów Państwowych;
3) Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych.
4. Stowarzyszenia zrzeszające kombatantów, weteranów lub żołnierzy mogą wystąpić do organu, o którym mowa w ust. 1, z inicjatywą wszczęcia postępowania z urzędu. Inicjatywa wymaga uzasadnienia.
5. Wniosek o wszczęcie postępowania w przedmiocie pozbawienia stopnia wojskowego zawiera dane osobowe pozwalające organowi, o którym mowa w ust. 1, na identyfikację osób albo żołnierzy rezerwy, o których mowa w art. 3, w szczególności imię, nazwisko, ostatnie miejsce zamieszkania lub zameldowania, a w przypadku osób zmarłych ostatnie znane miejsce zameldowania. Wniosek wymaga uzasadnienia.
6. Wniosek może być złożony w formie pisemnej w postaci papierowej lub w postaci elektronicznej. Wniosek w postaci elektronicznej opatruje się kwalifikowanym podpisem elektronicznym albo podpisem potwierdzonym profilem zaufanym ePUAP.
7. Dokumenty załączone do wniosku w postaci elektronicznej składa się w postaci elektronicznej. Jeżeli dokumentów nie można uzyskać w postaci elektronicznej, można złożyć elektroniczną kopię takiego dokumentu, po uwierzytelnieniu jej przez wnoszącego, przy użyciu kwalifikowanego podpisu elektronicznego lub podpisu potwierdzonego profilem zaufanym ePUAP.
Art. 7. Wnioski złożone przez podmioty niewymienione w art. 6 ust. 3 pozostawia się bez rozpoznania.
Art. 8. 1. O wszczęciu postępowania w przedmiocie pozbawienia stopnia wojskowego zawiadamia się niezwłocznie osobę albo żołnierza rezerwy, o których mowa w art. 3.
2. Informację o wszczęciu postępowania w przedmiocie pozbawienia stopnia wojskowego osoby zmarłej udostępnia się w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej Ministerstwa Obrony Narodowej.
Art. 9. 1. Organ, o którym mowa w art. 6 ust. 1, występuje do Instytutu Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu oraz jednostki organizacyjnej podległej Ministrowi Obrony Narodowej właściwej do spraw prowadzenia badań archiwalnych i studiów historycznych o sporządzenie, na podstawie posiadanych akt osobowych i innych źródeł historycznych, i przekazanie w terminie do 6 miesięcy od dnia otrzymania wniosku organowi informacji o przebiegu służby osób albo żołnierzy rezerwy, o których mowa w art. 3, w zakresie zasadności pozbawienia stopnia wojskowego.
2. Wystąpienie, o którym mowa w ust. 1, zawiera dane osobowe osoby albo żołnierza rezerwy, o których mowa w art. 3. Dane osobowe obejmują: nazwisko i imiona, nazwisko rodowe, nazwiska i imiona poprzednie, płeć, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numer PESEL, stopień wojskowy, adres zameldowania, adres zamieszkania, a w przypadku osób zmarłych ostatnie znane miejsce zameldowania, imiona rodziców oraz nazwiska rodowe rodziców. Wystąpienie zawiera również określenie ostatniego stanowiska oraz formacji lub jednostki organizacyjnej, w której osoba albo żołnierz rezerwy, o których mowa w art. 3, pełnili służbę w dniu zwolnienia ze służby.
3. Informacja o przebiegu służby, o której mowa w ust. 1, zawiera:
1) dane osobowe osoby albo żołnierza rezerwy, o których mowa w art. 3;
2) wskazanie, czy spełnione zostały przesłanki, o których mowa w art. 3;
3) informację, czy z dokumentów zgromadzonych w archiwach Instytutu Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu lub jednostki organizacyjnej podległej Ministrowi Obrony Narodowej właściwej do spraw prowadzenia badań archiwalnych i studiów historycznych wynika, że osoba albo żołnierz rezerwy, o których mowa w art. 3, w tym okresie, bez wiedzy przełożonych, podjęli współpracę i czynnie wspierali osoby lub organizacje działające na rzecz niepodległości Państwa Polskiego.
Art. 10. 1. Osobie albo żołnierzowi rezerwy, o których mowa w art. 3, w stosunku do których wszczęto postępowanie w przedmiocie pozbawienia stopnia wojskowego, przysługuje prawo do przedstawienia dowodów.
2. W przypadku pośmiertnego pozbawienia stopnia wojskowego do postępowania w przedmiocie pozbawienia stopnia wojskowego przystąpić może małżonek, zstępni, wstępni lub rodzeństwo zmarłej osoby albo żołnierza rezerwy, o których mowa w ust. 1, a w przypadku osób samotnych również stowarzyszenie zrzeszające kombatantów, weteranów lub żołnierzy.
3. Osoby, o których mowa w ust. 2, pisemnie zgłaszają przystąpienie do postępowania w terminie 14 dni od dnia udostępnienia informacji, o której mowa w art. 8 ust. 2.
4. Organ, o którym mowa w art. 6 ust. 1, przed wydaniem postanowienia informuje podmioty, o których mowa w ust. 1 i 2, o możliwości wypowiedzenia się co do zebranych dowodów i materiałów.
5. Jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.
6. Osoby i podmioty, o których mowa w ust. 1 i 2 oraz art. 6 ust. 3, mogą działać przez pełnomocnika.
7. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, jeżeli do postępowania przystąpiła więcej niż jedna osoba lub stowarzyszenie, wskazują one jedną osobę do reprezentowania w postępowaniu.
Art. 11. Organ, o którym mowa w art. 6 ust. 1, wydaje postanowienie w przedmiocie pozbawienia stopnia wojskowego. Postanowienie zawiera uzasadnienie i jest ostateczne.
Art. 12. W zakresie doręczeń stosuje się przepisy od art. 39–49b ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2017 r. poz. 1257 oraz z 2018 r. poz. 149).
Art. 13. 1. Na postanowienie w przedmiocie pozbawienia stopnia wojskowego, podmiotom, o których mowa w art. 10 ust. 1 i 2, przysługuje skarga do sądu administracyjnego.
2. Postępowanie przed sądem administracyjnym jest wolne od kosztów sądowych.
Art. 14. Sąd administracyjny, uwzględniając skargę na postanowienie w przedmiocie pozbawienia stopnia, uchyla je w całości.
Art. 15. 1. Postępowanie w przedmiocie pozbawienia stopnia wojskowego zakończone prawomocnym orzeczeniem albo postanowieniem wznawia się, jeżeli:
1) dowody, na podstawie których ustalono istotne dla sprawy okoliczności, okazały się fałszywe;
2) zostały ujawnione istotne dla sprawy okoliczności, które nie były znane w toku postępowania;
3) orzeczenie lub postanowienie zostało wydane w oparciu o inną decyzję lub orzeczenie sądu, które zostały następnie uchylone lub zmienione.
2. Postępowania w przedmiocie pozbawienia stopnia wojskowego nie wznawia się na niekorzyść podmiotów, o których mowa w art. 10 ust. 1.
3. Postępowania w przedmiocie pozbawienia stopnia wojskowego nie wznawia się po upływie 5 lat od dnia uprawomocnienia się orzeczenia lub w przypadku niezłożenia skargi od dnia wydania postanowienia.
4. Organ, o którym mowa w art. 6 ust. 1, wznawia postępowanie w przedmiocie pozbawienia stopnia wojskowego z urzędu lub na wniosek podmiotów, o których mowa w art. 10 ust. 1 i 2.
5. Wniosek o wznowienie postępowania w przedmiocie pozbawienia stopnia wojskowego wnosi się do organu, o którym mowa w art. 6 ust. 1, w terminie 30 dni od dnia, w którym podmioty, o których mowa w art. 10 ust. 1 i 2, dowiedziały się o okoliczności stanowiącej podstawę do wznowienia postępowania.
Art. 16. 1. Na postanowienie o odmowie wznowienia postępowania w przedmiocie pozbawienia stopnia wojskowego podmiotom, o których mowa w art. 10 ust. 1 i 2, przysługuje skarga do sądu administracyjnego.
2. Postępowanie przed sądem administracyjnym jest wolne od kosztów sądowych.
3. Sąd administracyjny, uwzględniając skargę na postanowienie, o którym mowa w ust. 1, uchyla je w całości.
Art. 17. W ustawie z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2017 r. poz. 1430 i 2217 oraz z 2018 r. poz. 138 i 398) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 75 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Stopnie wojskowe są dożywotnie, z wyjątkiem możliwości utraty albo pozbawienia stopnia wojskowego na podstawie ustawy z dnia … o pozbawianiu stopni wojskowych osób i żołnierzy rezerwy, którzy w latach 1943–1990 swoją postawą sprzeniewierzyli się polskiej racji stanu oraz o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. poz. …).”;
2) w art. 78 w ust. 1 w pkt 3 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 4 w brzmieniu:
„4) na podstawie ustawy z dnia … o pozbawianiu stopni wojskowych osób i żołnierzy rezerwy, którzy w latach 1943–1990 swoją postawą sprzeniewierzyli się polskiej racji stanu oraz o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. poz. …).”.
Art. 18. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

aryski · Wysłany: Czw 16:12, 08 Mar 2018 Temat postu: uzasadnienie do ustawy

UZASADNIENIE
Projekt ustawy zakłada, że z mocy prawa stopień wojskowy utracą członkowie Wojskowej Rady Ocalenia Narodowego.
Ustawa ma na celu również stworzenie możliwości prawnych pozbawienia stopnia wojskowego osób, które z racji ukończonego wieku lub stanu zdrowia nie podlegają obowiązkowi służby wojskowej, lub żołnierza rezerwy, którzy w latach 1943–1990 swoją postawą sprzeniewierzyli się polskiej racji stanu:
1) pełniąc funkcje służbowe lub zajmując stanowiska dowódcze kierowali działaniami mającymi na celu zwalczanie polskiego podziemia niepodległościowego w latach 1943–1956 albo uczestnicząc w tym okresie w zwalczaniu polskiego podziemia niepodległościowego dokonywali drastycznych czynów;
2) wydając rozkazy użycia broni palnej wobec ludności cywilnej;
3) będąc sędzią lub prokuratorem w organach Wojskowej Służby Sprawiedliwości lub w jednostkach podległych oskarżali albo wydawali wyroki w latach 1943–1956 wobec żołnierzy i osób cywilnych ze względu na działalność na rzecz niepodległości i suwerenności Polski;
4) będąc w stopniach wojskowych generałów, pełniąc funkcje służbowe inicjowali lub dopuszczali się prześladowań żołnierzy ze względu na wyznawaną religię lub pochodzenie.
Utrata lub pozbawienie stopnia wojskowego będzie mogło nastąpić również pośmiertnie.
Obecnie nie ma możliwości pozbawienia stopnia wojskowego pośmiertnie. W związku z powyższym należało zmienić art. 75 ust. 1 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej poprzez wskazanie, że stopnie wojskowe są dożywotnie, z wyjątkiem możliwości pozbawiania lub utraty stopnia wojskowego na podstawie tej ustawy. Dodatkowo w art. 78 ust. 1 ww. ustawy dodano pkt 4 wskazujący nową przesłankę pozbawienia stopnia wojskowego.
Przedmiotowy projekt jest odpowiedzią na wystąpienia organów i organizacji społecznych domagających się podjęcia prac nad pozbawieniem stopni wojskowych osób, które swoją postawą dokonywały czynów uwłaczających godności posiadanego stopnia wojskowego i tym samym podważyli wierność dla Rzeczypospolitej Polskiej. Przedsięwzięcia podejmowane przez organizacje w zakresie kształtowania postaw obywatelskich i dbałości o transparentność w działaniu, a także o honor i godność żołnierską, budzą głęboki szacunek oraz stanowią istotny wyznacznik praworządności i sprawiedliwości społecznej w kontekście historycznym. Stanowią również wyraz refleksji nad burzliwą przeszłością naszego kraju oraz wskazują kierunki działań nacechowanych dążeniem do napiętnowania negatywnych zjawisk i zadośćuczynienia osobom, które zostały niezasłużenie doświadczone w minionym okresie.
Projekt pozwoli na zadośćuczynienie społeczeństwu polskiemu i stanowić będzie symboliczne rozliczenie epoki Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, w której symptomatyczna była kariera wojskowa i polityczna Wojciecha Jaruzelskiego, współpracownika Informacji Wojskowej w okresie stalinowskim. Jako Szef Głównego Zarządu Politycznego WP, Szef Sztabu Generalnego WP, Minister Obrony Narodowej i jednocześnie członek KC PZPR Wojciech Jaruzelski w latach 1967–68 był inicjatorem czystki antysemickiej w Wojsku Polskim. Osobiście podpisywał rozkazy personalne o zwolnieniu ze służby zawodowej oficerów pochodzenia żydowskiego i innych, którzy wyrażali poglądy o wyższości izraelskiej taktyki wojskowej nad arabską i sowiecką. W marcu 1968 r., w związku z protestami studenckimi, zastosował represje, które wcześniej wypróbował na alumnach seminariów duchownych, przymusowo wcielanych do wyizolowanych jednostek wojskowych i tam poddanych brutalnej indoktrynacji. Po 11 kwietnia 1968 r., już jako Minister Obrony Narodowej, ponosił odpowiedzialność za udział WP w agresji na Czechosłowację (sierpień 1968), użycie wojska w celu stłumienia protestów robotniczych w grudniu 1970 r. na Wybrzeżu ze skutkiem co najmniej 41 ofiar śmiertelnych i 1164 rannych. Apogeum kariery W. Jaruzelskiego przypadło na okres wprowadzonego wbrew konstytucji PRL stanu wojennego, w którym doszło do pacyfikacji zakładów pracy z użyciem wojska i milicji oraz masowych represji wobec społeczeństwa. Liczba ofiar śmiertelnych stanu wojennego pozostaje trudna do ustalenia.
Konstytucja nie zawiera zakazu tworzenia mechanizmów legislacyjnych, które będą miały na celu wyrównanie moralnych krzywd i strat w czasach, „gdy podstawowe wolności i prawa człowieka były łamane” (preambuła do Konstytucji). Podejmowanie działań w tym zakresie nie zwalnia jednak ustawodawcy od stosowania obowiązujących norm, zasad i wartości konstytucyjnych. Oznacza to przede wszystkim, że władze publiczne mają prawo wyciągać wnioski z doświadczeń historycznych, o ile dochodzi do respektowania praw i wolności innych osób, a działania państwa są proporcjonalne.
W dotychczasowym orzecznictwie konstytucyjnym odnaleźć można ponadto ocenę statusu i działalności Wojskowej Rady Ocalenia Narodowego (dalej: WRON) i innych organów bezpieczeństwa reżimu komunistycznego, których dotyczy regulacja. W wyroku z 24 lutego 2010 r., sygn. K 6/09 Trybunał Konstytucyjny stwierdził, że WRON przez długi czas zapobiegała swobodnemu wyrażeniu woli przez obywateli Polski w wolnych wyborach. Organ ten został określony przez TK jako „junta wojskowa”, czyli samozwańcza grupa oficerów, która przejmuje władzę dyktatorską w państwie. Jej pojawienie się i działanie, zdaniem TK, stanowiło formę przewrotu, a jej celem było utrzymanie, wobec żądań opozycji demokratycznej, władzy słabnącej dyktatury.
Ze względu na naganne zachowanie w przeszłości członków WRON proponuje się wprowadzić przepisy pozbawiające takie osoby stopnia wojskowego ex lege, co stanowi element prowadzonej przez państwo polityki historycznej i jest wyrazem negatywnej oceny działania tych osób.
Biorąc pod uwagę stwierdzoną już naganność działania tej organizacji, rozróżniono sytuację prawną osób i żołnierzy rezerwy, którzy tracą stopień wojskowy z mocy prawa w porównaniu do osób i żołnierzy rezerwy, w stosunku do których przeprowadza się postępowanie w przedmiocie pozbawienia stopnia wojskowego.
Dlatego też w stosunku do członków Wojskowej Rady Ocalenia Narodowego nie przewiduje się możliwości prowadzenia odrębnego postępowania i wnoszenia skargi do sądu administracyjnego.
Wprowadzone rozwiązania mieszczą się w sferze swobody ustawodawcy i – co więcej – znajdują uzasadnienie w aksjologii konstytucyjnej. W warunkach demokratycznego państwa prawnego korzystanie z honoru noszenia stopnia wojskowego powinno być świadectwem zasług poczynionych na rzecz państwa demokratycznego, ochrony wartości takiego państwa oraz wolności i praw jednostki. Organy władzy publicznej III RP są więc legitymowane do dokonania weryfikacji, czy wspomniane osoby są godne tego typu wyróżnienia w aktualnych warunkach państwa demokratycznego.
W projekcie ustawy przyjęto szczególny tryb dotyczący pozbawiania stopni wojskowych określonych podmiotów. Nie jest to tryb administracyjny, lecz tryb szczególny przyjęty na potrzeby tej regulacji. Zakłada się, że o pozbawieniu stopnia wojskowego rozstrzygał będzie Minister Obrony Narodowej.
Od postanowienia Ministra Obrony Narodowej będzie służyła skarga do sądu administracyjnego.
Projektowane rozwiązania przewidują, że postępowanie w sprawie pozbawienia stopnia wojskowego właściwe organy będą mogły wszcząć z urzędu albo na wniosek. Do złożenia wniosku właściwy będzie:
– Prezes Rady Ministrów,
– Naczelny Dyrektor Archiwów Państwowych – centralny organ administracji rządowej, któremu podlegają wszystkie archiwa państwowe,
– Szef Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych.
W projekcie zakłada się, że stowarzyszenia zrzeszające kombatantów, weteranów lub żołnierzy nie będą posiadały kompetencji do wnioskowania o wszczęcie postępowania w przedmiocie pozbawienia stopnia wojskowego. Przyjęto, że stowarzyszenia takie będą mogły występować jedynie z odformalizowaną inicjatywą do uprawnionego organu o wszczęcie postępowania z urzędu.
Przedmiotowa inicjatywa nie stanowi wniosku, o którym mowa w art. 6 ust. 3 ustawy, i nie jest wiążąca dla organu, do którego została skierowana.
Przyjęto, iż organy właściwe do pozbawienia stopnia wojskowego będą występowały do Instytutu Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu i jednostki organizacyjnej podległej Ministrowi Obrony Narodowej właściwej do spraw prowadzenia badań archiwalnych i studiów historycznych o sporządzenie na podstawie posiadanych akt osobowych i źródeł historycznych informacji o przebiegu służby osoby, która z racji ukończonego wieku lub stanu zdrowia nie podlega obowiązkowi służby wojskowej albo żołnierza rezerwy, w zakresie zasadności pozbawienia stopnia wojskowego.
Instytut Pamięci Narodowej – Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu i jednostka organizacyjna podległa Ministrowi Obrony Narodowej właściwa do spraw prowadzenia badań archiwalnych i studiów historycznych będą przekazywały informację o przebiegu służby uprawnionym organom w terminie do 6 miesięcy.
Wystąpienie o informację o przebiegu służby powinno zawierać dane osobowe osoby albo żołnierza rezerwy. Dane osobowe będą obejmowały: nazwisko i imiona, nazwisko rodowe, nazwisko i imiona poprzednie, płeć, datę i miejsce urodzenia, obywatelstwo, numer PESEL, stopień wojskowy, adres zameldowania, adres zamieszkania, imiona rodziców oraz nazwiska rodowe rodziców. Wystąpienie zawierało będzie również określenie ostatniego stanowiska oraz formacji lub jednostki organizacyjnej, w której osoba albo żołnierz rezerwy pełnili służbę w dniu zwolnienia ze służby.
W przypadku pośmiertnego pozbawienia stopnia wojskowego, stroną w postępowaniu będzie małżonek, zstępni, wstępni lub rodzeństwo zmarłego, a w przypadku osób samotnych również organizacja zrzeszająca kombatantów, weteranów lub żołnierzy.
Podejmowane rozwiązania w kwestii pozbawienia stopnia wojskowego stanowią wyznacznik sprawiedliwości społecznej w kontekście historycznym. Powyższa procedura ma na celu zadośćuczynić osobom, które zostały niezasłużenie doświadczone w minionym okresie, jak również napiętnować negatywne zjawiska, które miały miejsce w latach 1943–1990.
Należy jednocześnie zauważyć, iż pozbawienia stopnia wojskowego wskazane w projektowanych przepisach nie należy traktować jako degradację uregulowaną w Kodeksie karnym.
Zakres projektu ustawy nie jest objęty zakresem prawa Unii Europejskiej.
Projekt nie wymaga zaopiniowania, dokonania konsultacji albo uzgodnienia z właściwymi instytucjami i organami Unii Europejskiej, w tym z Europejskim Bankiem Centralnym.
Zgodnie z § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie sposobu funkcjonowania krajowego systemu notyfikacji norm i aktów prawnych (Dz. U. poz. 2039, z późn. zm.) projekt nie podlega notyfikacji Komisji Europejskiej.
Przyjęte w projekcie ustawy rozwiązania nie będą miały wpływu na działalność mikroprzedsiębiorców, małych i średnich przedsiębiorców, stosownie do przepisu art. 103 pkt 1a ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2017 r. poz. 2168, z późn. zm.).
Zgodnie z art. 5 ustawy z dnia 7 lipca 2005 r. o działalności lobbingowej w procesie stanowienia prawa (Dz. U. z 2017 r. poz. 248) projekt został udostępniony w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie internetowej Rządowego Centrum Legislacji w zakładce Rządowy Proces Legislacyjny. Do niniejszego projektu nie wniesiono zgłoszeń podmiotów zainteresowanych pracami nad projektem w trybie przepisów o działalności lobbingowej w procesie stanowienia prawa.

aryski · Wysłany: Pią 14:05, 09 Mar 2018 Temat postu:

Sejm uchwalił we wtorek ustawę degradacyjną, pozbawiającą stopni wojskowych członków WRON i pozwalającą degradować – także pośmiertnie – osoby, które „w latach 1943-1990 sprzeniewierzyły się polskiej racji stanu”.

To oddanie sprawiedliwości bohaterom polskiej wolności

— powiedział we wtorek w Sejmie szef MON Mariusz Błaszczak.

Za ustawą, do której we wtorek zgłoszono trzy poprawki, głosowało 264 posłanek i posłów, przeciw 159, sześć osób wstrzymało się od głosu.

PO, Nowoczesna i PSL-UED wnosiły o odrzucenie projektu, zarzucając m. in., że jest źle przygotowany, a jego celem jest odwrócenie uwagi od „błędów, które wychodzą” na jaw. Wśród nich Joanna Kluzik-Rostkowska (PO) wymieniła: premie wypłacone ministrom rządu PiS; kwoty wydanych przy użyciu ministerialnych kart kredytowych i napięcia w stosunkach międzynarodowych, w tym opisany w mediach kryzys na linii USA-Polska, wywołany nowelizacją ustawy o IPN.

Panie prezesie, odważnym to trzeba było być 13 grudnia 1981 roku, albo wtedy, kiedy pan był premierem i kiedy mógł pan patrzeć w oczy Jaruzelskiemu. Walka z trumną to nie jest odwaga

— zwrócił się do szefa PiS Adam Szłapka (N), nazywając zarazem generałów Wojciecha Jaruzelskiego i Czesława Kiszczaka „jednoznacznie czarnymi postaciami”.

My chcemy żyć w wolnej Polsce, w związku z tym my nie akceptujemy sowieckich generałów, przebranych w mundury żołnierzy polskich

— odpowiedział szef MON Mariusz Błaszczak.

Mówicie państwo o sądach. Czy sądy potrafiły skazać prawomocnymi wyrokami za grudzień roku 70, a może za wypowiedzenie wojny narodowi polskiemu w grudniu 1981, a może sądy skazał za czystki antysemickie, które przeprowadzał Wojciech Jaruzelski 50 lat temu?

— pytał Błaszczak.

Państwo atakujecie premiera Jarosława Kaczyńskiego. Bezczelne ataki. Premier Kaczyński był w podziemiu niepodległościowym

— kontynuował Błaszczak. Szef MON dodał, że w 1992 r. Kaczyński „miał odwagę stanąć przeciwko systemowi oligarchizacji Polski”.

Gdyby nie premier Kaczyński, gdyby nie świętej pamięci prezydent Lech Kaczyński, dziś Polska byłaby oligarchią taką, jakie są za wschodnią granicą, wy chcieliście żeby Polska była taką oligarchią

— mówił Błaszczak. Według niego ustawa jest „adresowana do rodzin Żołnierzy Wyklętych”.

To jest oddanie sprawiedliwości bohaterom polskiej wolności, oni nie mogą być na równi traktowani z sowieckimi generałami

— dodał.

„Oddaj premię!” – skandowali posłowie opozycji, gdy przemawiał Błaszczak. Gdy skończył, posłowie PiS oklaskiwali go, wznosząc okrzyki „precz z komuną”.

Za rządowym projektem ustawy o pozbawieniu stopni i o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony głosował klub PiS (233 głosy). Z wyjątkiem jednego głosu przeciwnego i dwóch wstrzymujących projekt poparł klub Kukiz’15. W Platformie ustawę poparł jeden poseł, 120 było przeciw, trzech się wstrzymało. Nowoczesna głosowała bez wyjątku przeciw. Przeciwko ustawie był PSL-UED - przy jednym głosie wstrzymującym się.

Z mocy ustawy stopnie wojskowe tracą członkowie Wojskowej Rady Ocalenia Narodowego. Wykaz osób pozbawionych stopnia ogłasza prezydent.

Ustawa opisuje tryb pozbawienia stopnia osób i żołnierzy rezerwy, którzy w latach 1943-90 „sprzeniewierzyli się polskiej racji stanu”. Opisane w ustawie przejawy przeniewierstwa to np. kierowanie działaniami mającymi na celu zwalczanie podziemia niepodległościowego w latach 1943-56, wydawali rozkazy użycia broni palnej wobec cywilów, jako sędziowie lub prokuratorzy Wojskowej Służby Sprawiedliwości skazywali lub oskarżali osoby zaangażowane w działalność niepodległościową. Powodem degradacji jest też prześladowanie żołnierzy ze względu na religię lub pochodzenie.

Nie pozbawia się stopnia tych, którzy bez wiedzy przełożonych wspierali działania na rzecz niepodległości.

Degradacji dokonuje minister obrony, w przypadku marszałka Polski, generałów i admirałów postanowienia wydaje za zgoda prezydenta. Szef MON wszczyna postępowanie na wniosek premiera, naczelnego dyrektora Archiwów Państwowych, szefa UdsKiOR, stowarzyszeń weteranów i żołnierzy. Wnioski złożone przez inne podmioty pozostają nierozpoznane. Informacji o osobach, której ma dotyczyć postępowanie, dostarczają ministrowi IPN oraz jednostka MON właściwa do badań archiwalnych. Na postanowienie przysługuje skarga do sądu administracyjnego.

Pierwszy projekt ustawy został przedstawiony przez MON pod koniec 2016 r. w lipcu 2017, po modyfikacjach, został opublikowany na stronie RCL. Kolejną wersję przyjęła w ubiegły czwartek Rada Ministrów.

Negatywne opinie o projekcie wyraziły Związek Żołnierzy WP, Federacja Stowarzyszeń Rezerwistów i Weteranów Sił Zbrojnych RP oraz Zrzeszenie Weteranów Działań poza Granicami Państwa. Zarzucały one projektowi naruszenie konstytucji i brak szacunku dla stopnia wojskowego, zwracały też uwagę, że kwestie pozbawienia stopnia są już wystarczająco uregulowane.

Kodeks karny jako środki karne stosowane wobec żołnierzy (prócz kar, na które można skazać także cywilów) wymienia wydalenie z zawodowej służby wojskowej oraz degradację (obejmuje ona utratę posiadanego stopnia wojskowego i powrót do stopnia szeregowego/marynarza). Sąd może ją orzec w razie skazania za przestępstwo umyślne, jeżeli rodzaj czynu, sposób i okoliczności jego popełnienia pozwalają przyjąć, że sprawca utracił właściwości wymagane do posiadania stopnia wojskowego, a zwłaszcza w wypadku działania w celu osiągnięcia korzyści majątkowej.(PAP)

Po przyjęciu ustawy przez Sejm na sali plenarnej rozległy się gromkie brawa i okrzyki „precz z komuną”.

PiS podjął walkę z nieboszczykami, których już historia osądziła"

Sejm przyjął ustawę degradacyjną, która ma pozwolić pozbawienia stopnia wojskowego m.in. zbrodniarzy komunistycznych Wojciecha Jaruzelskiego i Czesława Kiszczaka. Przeciw jej przyjęciu było jednak aż 159 posłów. W debacie poprzedzającej głosowanie nad tą ustawą, szereg posłów opozycji miało szokujące wystąpienia.
Ten projekt ustawy otwiera nowy rozdział polityki uprawianej na grobach. Długo zastanawiałem się, czym inspirował się rząd i politycy PiS, przekładając projekt tej ustawy
— mówił Marek Sowa, poseł PO.
To nie jest ustawa historyczna, jak tutaj ktoś kłamliwie mówił. (…) To jest ustawa haniebna. Wpisuje się w rozdział hańby, dyktatury. (…) Dajecie ministrowi prawo do degradacji dowolnej osoby
— stwierdził z kolei Stefan Niesiołowski, poseł Europejskich Demokratów.
CZYTAJ TAKŻE: Sprawiedliwość po latach! Sejm przyjął ustawę degradacyjną. Na sali plenarnej rozległy się okrzyki „precz z komuną”
Zupełnie kuriozalne było wystąpienie posła PO, Marcina Kierwińskiego. Zagroził on posłom PiS, że kiedyś oni mogą zostać przez rządzących ukarani tak, jak teraz mają zostać zbrodniarze m.in. Czesław Kiszczak i Wojciech Jaruzelski…
PiS podjął walkę z nieboszczykami, których już historia osądziła. (…) PiS ma wielką odwagę walki z trumnami. (…) Władza się zmienia – czy nie ma w Was takiej refleksji, że kiedyś może przyjdzie do władzy ktoś, kto uzna, że osoby które Wam służą, będą także wymazywane z historii i będą im zabierane tytuły? Może ktoś uzna, że posłowie którzy dzisiaj dokonują rozbioru konstytucji, też nie zasługują na miano poseł Rzeczpospolitej. Opamiętajcie się trochę w walce z nieboszczykami, bo Was kiedyś też ktoś będzie chciał rozliczyć!
— podkreślił.

aryski · Wysłany: Sob 15:28, 10 Mar 2018 Temat postu:

Pani Jaruzelska chce powołać to Centrum razem z SLD.

Jaruzelska oświadczyła na konferencji prasowej, że razem z europosłem SLD Januszem Zemke, że celem Centrum obserwowanie „jak ta ustawa może być szkodliwa dla wojska, dla rodzin wojskowych”. Jak dodała, centrum ma sprawdzać, jakie konsekwencje dla ludzi związanych z wojskiem przynosi ustawa.
W polskiej polityce nie ma takiego absurdu, którego nie można stworzyć. Za taki można uznać ogłoszenie
przez córkę gen. Wojciecha Jaruzelskiego, Monikę Jaruzelską, zamiaru powołania centrum monitorowania skutków tzw. ustawy degradacyjnej.
„Centrum ma sprawdzać, jakie konsekwencje dla ludzi związanych z wojskiem, przynosi ustawa degradacyjna” – powiedziała córka głównej postaci stanu wojennego.
Czytaj też:
Sama ustawa jest aktualnie procedowa. Została już przyjęta bez poprawek przez Senat. Ustawa daje możliwość pozbawiania stopni wojskowych osób i żołnierzy rezerwy, którzy w latach 1943-1990 swoją postawą „sprzeniewierzyli się polskiej racji stanu”.
Szef SLD Włodzimierz Czarzasty stwierdził, że ustawa degradacyjna „uchyla drzwi do tego, żeby każdy krnąbrny oficer, mający inne poglądy, niż władza rządząca, został zdegradowany”.
Czarzasty oświadczył, że SLD będzie bronić gen. Wojciecha Jaruzelskiego. – Możecie mu zabrać generała, ale nie zabierzecie mu tego, że był prezydentem – dodał.
Prezes Związku Żołnierzy Wojska Polskiego Marek Bielec ocenił, że dla żołnierza polskiego „nie ma nic gorszego, nic bardziej upokarzającego”, jak degradacja. – Degradacja, która nie ma żadnego odniesienia do jego służby ojczyźnie – zaznaczył. W jego ocenie, żołnierz w Polsce zawsze był szczególnie czczony. – To był zawód, który po wojnie budził entuzjazm narodu, bo doświadczenia II wojny światowej odbiły się wielkim piętnem – zaznaczył.