Nasze Forum "VOX MILITARIS"

sigismundus

Dlaczego w III RP nie nakręcono filmu historycznego na miarę "Czterej Pancernych"-mamy życiorysy stanowiące gotowe scenariusze
np rtm. Pilecki(uważany za najbardziej bohaterskiego w czasie II Wojny Światowej), kpt Raginis (wrześniowy Wołodyjowski) czy też Leśniczy Cybulski(uciekinier z Syberii i twórca "samoobrony polskiej" na Wołyniu która uratowała prawie 30 000 ludzi) itd itp
Film o Bielskich(pokazuje jak z bandyty robi się bohatera) czy też o "zamachu na Hitlerze" przekażą ZAKŁAMANĄ historie?!
Czy Polska jako JEDYNY kraj NIE ma polityki historycznej -w końcu młode pokolenia będą UWAŻAŁY polaków za JEDYNYCH sprawców zła?!

sigismundus

100% RACJI >ale dla dlaczego np "Pro Milito"(my wszyscy) nie mogłaby/moglibyśmy zebrać fundusze i wyprodukować film/serial np o rtm Pilecki?!

wolski

Jeżeli chodzi o realizację filmów na temat naszych bohaterów czasu wojny i po jej zakończeniu to tym zajmuje się z urzędu Departament Wychowania i Promocji Obronności oraz Dom Żołnierza Polskiego. Mają na ten cel środki finansowe i odpowiednie studio filmowe.Należałoby tylko napisać i dostarczyć odpowiednie scenariusze . Wówczas takie filmy można będzie realizować. Moim zdaniem Stowarzyszenie może zgłosić odpowiednie propozycję tematyczne oraz konsultantów ,którzy swoim doświadczeniem i znajomością historii mogliby wpływać na jakość realizowanych filmów z wyjątkiem warstwy artystycznej,która jest domena reżysera. Zbieranie pieniędzy na produkcje tego rodzaju filmów uważam za nie wskazane.Wolski

sigismundus

Uważam podjęcie przez "Stowarzyszenie" inicjatywy wyprodukowania filmu fabularnego na podstawie ŻYCIORYSU rtm Pileckiego było by WSPANIAŁĄ promocją!
Historia ta pokazywałyby nasze dzieje w latach 1914-1948?!

sigismundus · Wysłany: Pon 20:28, 30 Mar 2009 Temat postu:

Ostatni nasi sąsiedzi: Niemcy i Ukraińcy wyprodukowali kilka filmów fabularnych na kanwie wydarzeń historycznych ukazujące wydarzenia w myśl "polityki historycznej?!
Niemcy pokazują wysiedlenie jako zbrodniczą działalność sowiecko-polską a Ukraińcy walkę oddziałów UPA w formie westernów gdzie "złymi"-czarnymi charakterami są Polacy a UPA przychodzi z ratunkiem a jak giną to bohatersko?!
Czy TAKA ma być "pamięć historyczna" nowych pokoleń?!

neoconstantine

Niestety. Nasze środowisko filmowe, jest "poprawne politycznie" i nie nakręci filmu, stawiającego w złym świetle "naszych adwokatów w Unii Europejskiej". Wajda nakręcił co prawda "Katyń", ale po pierwsze - ma on już ugruntowaną i niepodważalną pozycję w "środowisku", a po drugie film ten pokazywał zbrodnie Rosjan.

sigismundus

Środowisko filmowe i dziennikarze są głównie wyrazicielami woli/trendów tzw "elity"(warstwy przywódczej.
W "elicie"III RP brak jest osób mających ZASADY(autorytety-okazują się później -współpracownicy służb)-a większość to "potomkowie sowieckiej razwietki"-pamięć historyczna mogłaby UJAWNIĆ iż NIE MAJĄ PRAWA rządzić-być elitą?!
Przejawem "kontynuacji pokoleń zdrady" są wyroki sądów np z 2005r(w Imieniu Rzeczypospolitej), że sędziowie i prokuratorzy skazujący PATRIOTÓW na "kary śmierci" NIE PODLEGAJĄ każe -czyli zbrodnie sądowe to nie zbrodnie?!

julevin

70 lat temu- 10.02 1940 roku- początek tragedii Narodu Polskiego

Na nieludzkiej ziemi

Kiedy 1 IX 1939 r. hitlerowskie Niemcy napadły na Polskę, w Moskwie wybuchła euforia. Wkrótce, 17 IX1939 r., sowieckie dywizje przekroczyły wschodnią granicę RP. Ostateczny podział wojennego łupu pomiędzy agresorami nastąpił 28 września 1939 r. W tym dniu, Ribbentrop i Mołotow podpisali układ graniczny oraz pokojowy, w którym traktatowo potwierdzono rozbiór Polski. Nowa granica biegła wzdłuż Sanu i Bugu. Największy obszar przypadł Związkowi Sowieckiemu: 201 tys. km2, tzn. 51,5 proc. dawnego terytorium Polski, zamieszkałego przez 13,2 mln obywateli. Bezpośrednio po wkroczeniu, sowieccy okupanci przystąpili do zaprowadzania „proletariackiego ładu i porządku”, organizując nowe instytucje władzy, których podstawowym zadaniem była eksterminacja inteligencji, „kułaków” oraz wszelkich „elementów” niezdolnych do komunistycznej „resocjalizacji”. Na masową skalę zapanował terror.

10 lutego mija rocznica rozpoczęcia pierwszej masowej deportacji Polaków na Wschód. 70 lat temu - w 1940 roku - ponad 140 tysięcy ludzi zostało wywiezionych do północnych i wschodnich rejonów Związku Sowieckiego.

Pierwsza fala deportacji Polaków do sowieckich łagrów była akcją planową, przygotowaną z pełnym
rozmysłem i rozmachem. Miała oczyścić dawne tereny wschodnie II Rzeczypospolitej z
"elementów", które - w ocenie władz Związku Sowieckiego- mogły temu imperium zagrażać. W latach 1940-1941 władze radzieckie przeprowadziły cztery wielkie wywózki ze wschodniej Polski, oficjalnie nazywane "przesiedleniem". Wywiezieni trafiali w okolice Archangielska oraz do Irkucka i
Kraju Krasnojarskiego. Według różnych szacunków zesłano od ponad 300-tu tysięcy Polaków - co zostało udokumentowane - do 1 miliona 300-tu tysięcy. Tylko nielicznym zesłańcom udało się przeżyć i powrócić po wojnie do kraju. Przymusowe przesiedlenia i system sowieckich łagrów stanowiły najważniejsze elementy radzieckiej polityki represyjnej, służącej terroryzowaniu społeczeństwa. Pierwsza wywózka, przeprowadzona10 lutego 1940 r., objęła osadników wojskowych tj. zasłużonych weteranów wojny 1920 roku, którzy otrzymali nadziały ziemi na Kresach i służbę leśną wraz z rodzinami. Osadników oskarżano, że wiernie służyli "burżuazyjnej" Polsce, aktywnie walczyli z władzą sowiecką w 1920 roku, wykorzystywali pracę najemną, a ponadto .... przeszli na wiarę katolicką. Leśnicy natomiast mieli być przeszkoleni do odegrania roli dywersantów, sabotażystów i szpiegów na wypadek wojny z ZSRR. Wywózka lutowa objęła łącznie 140 tys. osób, w tym 110 tys. było Polakami (82%). Wśród wywiezionych było 50 tys. dzieci, w absolutnej większości, polskich. Deportowanym pozwolono zabrać tylko najpotrzebniejsze rzeczy: odzież, naczynia, żywność. Pozbawionych dorobku całego życia kierowano do prac w kopalniach i przy wyrębie lasu w różnych rejonach ZSRR, głównie na Syberii.

W czasie drugiej deportacji (13-14 kwietnia 1940) wysiedleniu podlegały rodziny wrogów ustroju: urzędników państwowych, wojskowych, policjantów, służby więziennej, nauczycieli, działaczy społecznych, kupców, przemysłowców i bankierów, oraz rodziny osób aresztowanych dotychczas przez NKWD i zatrzymanych przy nielegalnej próbie przekroczenia granicy niemiecko-radzieckiej. Jednak akcja ta była dużo łagodniejsza od pierwszej. Złożyły się na to zarówno warunki termiczne (wiosna), jak i stopień winy wywożonych. O ile bowiem pierwsza wywózka klasyfikowała się wyłącznie do osad specjalnych, o tyle nowi zesłańcy, określani przez NKWD jako „administratiwno-wysłannyje” podlegali jedynie przymusowemu przesiedleniu na nowe, wyznaczone miejsca stałego pobytu. Ludność tę osadzono w Północnym Kazachstanie, w obwodach: aktiubińskim, akmolińskim, kustanajskim, pietropawłowskim, karagandzkim, semipałatyńskim, pawłodarskim i północno-kazachstańskim, kilka tysięcy skierowano też do obwodu czelabińskiego.
Pamiętajmy o tym.