Nasze Forum "VOX MILITARIS"

neoconstantine

Talibowie wywodzą się z ludności Pusztuńskiej i tylko w tej grupie ludności mają poparcie; świadczy o tym fakt, że w czasach swych rządów, nie mieli realnego wpływu na terenach zamieszkałych przez inne grupy narodowościowe. Jednakże, z racji tego, że Pusztuni to najliczniejsza grupa narodowościowa, z siłą Talibów trzeba się liczyć.
Powodzenie operacji przeciw Talibom zależy od skali poparcia, jakie mają wśród swoich współplemieńców. Niestety wydaje się, że dotychczasowe działania NATO i rządu afgańskiego, raczej zraziły doń miejscową ludność - w kraju dalej bieda, korupcja, uwolniono nie istniejacy pod rządami Talibów handel narkotykami, rozbój na drogach. Wielu Afgańczyków (oczywiście Pusztunów) może dojść (o ile już nie doszło) do wniosku, że "za Talibów było lepiej". Ciekawą analogię, daje tutaj przykład Somalii; somalijscy Talibowie, na rządzonych przez siebie terenach, ukrócili handel narkotykami, pogonili tzw. "war lordów", wytępili morskich piratów, radykalnie zmniejszyli skalę przestępczości. Gdy tylko tamtejszych Talibów pogonili Etiopczycy - znów pojawili się handlarze narkotyków, walczący między soba przywódcy plemienni i piraci.
Rozwiązania widzę tutaj dwa:
1. Stworzyć alternatywę dla Talibów - rząd afgański, musi robić w zakresie bezpieczeństwa i swobody handlu to co oni; jesli trzeba - to tymi samymi metodami. Dużo dałby w tym przypadku powrót króla - ale który muzułmański arystokrata, zechce być marionetką w rękach "niewiernych".
2. Przeciągnąc Talibów na "swoją" stronę - trudne, ze względu na ich islamski radykalizm, ale nie niemożliwe.
Jedno jest pewne - wprowadzanie tam na siłę demokracji, nie ma sensu, gdyż wywołuje tylko eskalację konfliktu - bo właśnie "na siłę" i "na obcych bagnetach".

Krzych

Przykład z ŻW i jej działalnością na misjach polega na prawdzie i nie są to działania odosobnione. W Iraku żołnierzom tej służby najlepiej wychodziło łapanie naszych kierowców na radar w bazie za każde przekroczenie 5 mph, budząc w tych czynnościach kupę śmiechu dla pozostałych ( może to i dobrze dla innych bo do śmiechu tam było mało sytuacji). Ze względu na brak rozkazów z kraju nie mogli konwojować ani konwojów logistycznych czy też zatrzymanych przez wojsko osób podejrzanych o czyny lub związki z terrroryzmem wobec sił koalicyjnych. Wojsko zajmowało sie same łapaniem, przesłuchiwaniem i konwojowaniem do więzień takich delikwentów. Najbardziej irytującym zachowaniem się żołnierzy ŻW były próby zabierania dowodów rejestracyjnych za dokonywanie zmian konstrukcyjnych pojazdów, lub braku dobrego pola widzenia przez kierowców, kiedy nasi żołnierze sami wzięli własne bezpieczeństwo w swoje ręce i dopancerzali samochody, bo kraj wysłał ich z pojazdami terenowymi ale w warunkach pokojowych nie wojennych. Zprasy wiemy jak tam było. Żandarmi nie chcieli wypuszczać takich samochodów z bazy. Sami bali się nosa wyściubić i najlepiej im siedziało się w bazie jak najbliżej koryta. Podlegając pod dowódców w batalionach a dalej w brygadzie nie wykonywali ich rozkazów tylko starszego ŻW w sztabie dywizji. To było śmieszne. Potem trochę się zmieniło. Tyle wspomnień....

Nie tylko polityk na stołku powinien być tego świadom ale i poszczególni dowódcy w kraju. Zaufani tych polityków mają tyle serca dla wojska ile wojsko da im apanaży. Milczeli wtedy i milczą teraz, a wojsko na misjach, wiadomo radzi sobie same jak może. Sa wraki, są śmietniki sprzętu technicznego koalicjantów. Polak potrafi - znajdzie nareperuje, zamontuje i potrafi z tego długo korzystać, bo kraj z czasem może to uzupełni, tłumacząc kosztami, które w konsekwencji ponoszą żołnierze najczęściej powracając na tarczy przez opieszałość i dyletanctwo polityczne i dowódcze w kraju.
Krzych.

Krzych

neoconstantine

Tak to już trzeba nazwać - wojna, a nie misja pokojowa. Czy NATO poradzi sobie z Talibami? Postepując tak jak dziś (22 sierpnia 2008 roku), przegra na pewno. Zresztą nie poradzili sobie Rosjanie, choć walczyli tam całe 10 lat; więc dlaczego natowscy decydenci uznali, że im to się na pewno uda?

zbyszek

Kolejne ofiary wojny w Afganistanie wymagają, aby kierownictwo Pro Milito utworzyło specjalne konto w banku, na które można bedzie wpłacać kwoty pieniężne przeznaczone na pomoc dla ofiar tej wojny i ich rodzin.

Jan Bieniek

Afganistan - tragedia i polityczna hucpa.

Z wielkim bólem czytaliśmy informacje o tragicznej śmierci trzech Naszych Żołnierzy w Afganistanie. Kolejnych trzech ludzi straciło życie w tak młodym wieku, pozostawili zrozpaczone rodziny. Kolejnym wdowom przyjdzie zmierzyć się z wyzwaniem losu i problemami życia codziennego w nowej, tragicznej dla nich rzeczywistości. Obawiam się, że państwo znowu pozostawi ich własnemu losowi i poza ewentualnym przyznaniem symbolicznej renty nic więcej dla nich nie zrobi. Zresztą to też nie jest pewne, bo znowu według urzędniczych kryteriów mogą nie spełniać warunków do otrzymania renty bo za młode.

Sukcesem poznańskich prokuratorów wojskowych jest to, że wreszcie Talibowie nas tam zauważyli i niestety dają tego dowody w sposób dla nas tragiczny, no bo jak tu nie atakować żołnierzy, którzy nawet przez własne państwo są notorycznie ścigani za "zbrodnie wojenne", a z tego co widać to według w/w panów prokuratorów Nasi Żołnierze powinni (w warunkach wojny !) używać broni zapewne według reguł obowiązujących w policji.

Prasa donosi tryumfalne "11 śledztw toczy się przeciw naszym żołnierzom"

Dopiero teraz ten problem dostrzegli politycy, a przynajmniej udają że dostrzegli.
Jak informuje dziś (25-08-2008 Onet.pl)
"Klich: żołnierze boją się strzelać; trzeba zmienić prawo
Trzeba zmienić prawo na takie, które byłoby dostosowane do potrzeb wojny, na której jesteśmy - powiedział w Radiu Zet minister obrony narodowej Bogdan Klich........."

A teraz o politycznej hucpie.

W ostatnich dniach ubiegłego tygodnia wszystkie media prześcigały się w podgrzewaniu dramatycznej atmosfery
"Talibowie chcieli w Kabulu zabić premiera Tuska !!!"

Wprawdzie o trzech Naszych Żołnierzach zabitych w Afganistanie już było cicho, no ale wiadomo - to w związku z tym wydarzeniem poleciał tam wrażliwy na ludzkie nieszczęście tak ukochany przez Naród nasz wspaniały Pan Premier. No i zobaczcie kochani wyborcy na co się narażał wasz Pan Premier !

Podobno mamy rzetelne, wolne i wiarygodne media.....podobno....

Załóżmy więc, że jestem jednym z tych durniów który im wierzy.

Pytanie zasadnicze - skąd Talibowie tak szybko dowiedzieli się o wizycie premiera. Takie wizyty przygotowuje ścisłe i ograniczone do niezbędnego minimum grono zaufanych osób odpowiedzialnych za sprawy bezpieczeństwa. Zachowane powinny być odpowiednie procedury i podjęte działania zapobiegawcze. Terminy to w takim przypadku ściśle tajna informacja.

Dla ewentualnych zamachowców to duże wyzwanie organizacyjne i logistyczne. Przecież nie mogą dyżurować na dobrze strzeżonym lotnisku. Poza zaplanowaniem zamachu pozostaje problem dostarczenia w sposób skryty w odpowiednie miejsce ludzi i sprzętu.

Jeśli więc Talibowie rzeczywiście zdążyli na czas przylotu premiera to wszystko zorganizować, to mają szczęście nasi szefowie służb specjalnych że nasze państwo jest jednak państwem demokratycznym.

W państwie mniej demokratycznym premier takich szefów służb powiesiłby u sufitu (oby tylko za ręce np.) i spokojnie usiadł z lampką koniaku w jednej i cygarem w drugiej ręce i czekał aż sobie przypomną u kogo to jest zdrajca i agent pracujący dla Talibów.

Jakoś nie mogę uwierzyć, aby w naszych służbach byli zdrajcy pracujący dla terrorystów i nie zostali przez te służby namierzeni.

Jeśli więc to co napisałem wyżej jest tak mało prawdopodobne to co pozostaje ?

Niestety alternatywa jest jeszcze bardziej przerażająca i w dodatku napawająca wstrętem, ponieważ nie ulega wątpliwości że pracujący w otoczeniu premiera ludzie kreujący jego wizerunek medialny, w sposób najbardziej wstrętny wykorzystali śmierć Naszych Żołnierzy w celu zdobycia dodatkowych punktów sondażowych.

"ZOBACZCIE JAKI TO LUDZKI PAN TEN NASZ PREMIER !!!"

Jestem żołnierzem i znam wiele słów właściwych dla tej sytuacji, ale ten tekst czytać mogą panie, oraz ludzie młodzi i dlatego powstrzymałem się od dalszych komentarzy pozostawiając tą kwestię inwencji czytelników.

Pan Premier musi dobrze sobie sprawę przemyśleć gdzie i jakich ma wrogów, oraz którzy z nich groźniejsi.
Talibowie zamordowali by Go tylko fizycznie - odszedłby w chwale bohatera,
jego "z bożej łaski specjaliści od PR-u" już zamordowali Go moralnie.

WSTYD !.... WSTYD !......... Panie Premierze !!!

Master

Patrząc chłodnym okiem na wizytę Premiera uważam, że dobrze zrobił lecąc do Afganistanu. Doniesień prasowych zamieszczonych w tzw. tabloidach nie należy brać poważnie, tym bardziej, że wiele z nich już wielokrotnie przyłapano na mijaniu się z prawdą. Po prostu te gazetki żyją z sensacji podobnych do potwora z Loch Ness. Dlaczego uważam, że Premier zrobił dobry ruch? Otóż zdaniem wszystkich znanych i poważnych specjalistów PR Szef każdej firmy, organizacji lub państwa powinien niezwłocznie udać się na miejsce wydarzenia gdzie nastąpiła tragedia i społeczeństwo jak też bezpośredni uczestnicy wydarzeń mogą za ten stan rzeczy obarczać daną organizację lub państwo i to niezależnie od faktycznego stanu ich winy. Szefowie, którzy w ten sposób nie zareagowali zazwyczaj spotykali się z ostra krytyką ze strony mediów i społeczeństwa, a firmy upadały.
Zdaniem wielu ekspertów wyposażenie polskiej armii w Afganistanie pozostawia wiele do życzenia. Warunki bojowe zmieniają się szybko jak w kalejdoskopie. Rozgoryczenie żołnierzy rośnie. Tylko bezpośrednia interwencja władz na miejscu mogła, choć trochę załagodzić sytuację. Zresztą nie tylko sprawy techniczne wymagały interwencji. Prawdopodobnie zgłaszano ze strony dowództwa poważne postulaty o zwiększenie obecności i działań wywiadu wojskowego w tym rejonie, bo Premier zapewniał, że będzie się starał wpłynąć na szybsze uchwalenie ustawy o wywiadzie i kontrwywiadzie. Obecna sytuacja w Afganistanie i terrorystyczne sposoby walki z wojskami NATO wymagają znacznego udziału wywiadu w penetracji otoczenia i ujawniania zamiarów przeciwnika. II Wojna Światowa i walki w Wietnamie, Kambodży dowiodły, że walka z partyzantką jest bardzo trudna. Jedynie skuteczne przeniknięcie do obozu przeciwnika i poznanie jego zamiarów lub wpłynięcie na jego dowódców daje szanse na powodzenie misji.
W komentarzach należy rozważnie podchodzić do oceny i krytyki posunięć rządu, opozycji i konkretnych polityków. Jedni mieli by za złe, że nie poleciał a inni, że poleciał. Szkoda, że opinia o wydarzeniach i ich interpretacja zależy od sympatii i antypatii politycznych piszących, a nie od głęboko przemyślanego tematu. Warto także zobaczyć jak w takich sytuacjach postąpiono wcześniej i jakie były tego reperkusje. Wszak historia to także drogowskaz w przyszłość. Nie neguję, że Premier być może w ten sposób uciułał pół procenta w rankingu popularności, ale nie koniecznie to było przyczyną jego eskapady.

neoconstantine

To cały Donald Tusk i jego ekipa. Z jednej strony ,skądinąd słuszne posuniecie, jakim był lot do Afganistanu; z drugiej - ta historyjka o zamachu. Podejrzewam, że to wymysł panapremierowych "pijarowców", który opublikowały właśnie tzw. "tabloidy", bo pozostałe tytuły prasowe jako tako się szanują i dbają o reputację. Pan premier, lecąc do rejonu walk i tak się narażał, bo to nigdy nic nie wiadomo... ale po co zaraz dramatyzować sytuację pogłoskami o zamachu? Zabrzmiało to żenująco. Bardziej jednak zaniepokoiły mnie słowa, wypowiedziane przez p. Tuska na miejscu, w Afganistanie. Odniosłem przemożne wrażenie, że nasz Pierwszy Minister "pływa" w temacie i nie bardzo wie, jak złemu zaradzić.

Master

neoconstantine

No cóź, Rosjanom też w Afganistanie nie wyszło, a talibowie powiesili zainstalowanego w Kabulu przez Rosjan Nadżibullaha i jego brata. Podobin słusznie zauważył - to naprawdę niespodziewane wsparcie dla Talibanu.

neoconstantine

Skoro z Afgańczykami nie poradzili sobie Sowieci, to na jakiej podstawie Amerykanie (którzy "polegli" w Wietnamie) i Brytyjczycy, którzy w dziwiętnastym stuleciu dwukrotnie, bezskutecznie próbowali podbić Afganistan przypuszczali, że im to się na prawdę uda...

julevin

Wojna w Afganistanie trwa. Wiadomości są często doprawiane elementamiku pokrzepieniu serc.
Pozwalam sobie wkleić ocene posła Ludwika Dorna, który zapoznał ze swoim memorandum premiera Tuska.
Memorandum przeszło bez echa. Spójrzmy na to z uwagą.
Prawdy, półprawdy i nieprawdy o PKW Afganistan

Niniejsze aide memoire przekazałem premierowi Donaldowi Tuskowi podczas spotkania premiera z przewodniczącymi klubów i kół parlamentarnych, poświęconego kwestii zaangażowania Polski w Afganistanie. Premier apelował o „niekonfrontacyjny” charakter debaty nad informacją rządu. Jeśli „niekonfrontacyjność” ma oznaczać przemilczenie półprawd i nieprawd oraz luk w informacji rządu, to nie jestem w stanie pozytywnie odpowiedzieć na ten apel.

UWAGI O WYPOSAŻENIU I UZBROJENIU PKW AFGANISTAN

Podobin

Każdy medal ma dwie strony. Jeżeli jest ocena pana posła, to może udzielmy głosu panu premierowi.
A teraz zobaczmy jaka była reakcja szefa polskiego rządu: Premier Donald Tusk, sierpień 2009 r.
premier Tusk poleciał do Afganistanu i wypowiedział słowa następujące:
„Dlaczego (…) tak duże kwoty pieniędzy, jakie trafiają do polskiej armii nie są dedykowane tam, gdzie rzeczywiście jest zagrożenie dla naszych żołnierzy?”
Premier Donald Tusk podczas wizyty w PKW Afganistan, sierpień 2008 r Do jego nieplanowanego wyjazdu doszło po czwartkowym, wieczornym spotkaniu z szefem MON Bogdanem Klichem. Dzień wcześniej w Afganistanie zgięło trzech naszych żołnierzy - pod ich hummerem wybuchła mina. To dlatego premier chciał osobiście zapoznać się z sytuacją na miejscu. Wyleciał w piątek po południu, do kraju wrócił w sobotę.

Brakuje transporterów opancerzonych i porządnej noktowizji. Nasi żołnierze boją się nawet strzelać, bo nie wiedzą, co zrobi im prokuratura - usłyszał w bazie Szaran w Afganistanie premier Donald Tusk. A oto co powiedział pan premier wówczas w bazie Szaran:
- Spotkałem prawdziwych facetów - Mają jednak chyba sprzęt najgorszy z możliwych i jeszcze gorsze procedury, które trzeba szybko naprawić.
Osobiście nie widzę różnicy w tych wypowiedziach. Spodziewam się, że w roku bieżącym będzie podobnie.A może się mylę?

sceptyk

Według mnie ciągle obracamy się wokół pytania podstawowego: co my robimy w Afganistanie? Nasza obecność tam wynika wyłącznie z decyzji politycznych, nie popartych żadnymi względami racjonalnymi.
Druga strona medalu jest taka, że skoro nasze wojska zostały tam wysłane, to należy zapewnić im nie minimum, ale optimum bezpieczeństwa poprzez odpowiednie zabezpieczenie w sprzęt bojowy i wyposażenie osobiste.
Polityk który w życiu nie wąchał prochu nie jest w stanie tego zrozumieć.
Mam jednak, może irracjonalną nadzieję, że czas pracuje na korzyść tych, którzy mniej lub bardziej skutecznie upominaja się o swoje prawa.
Wydarzenia z ostatnich dni pokazują, że rola opinii publicznej nie jest do pominięcia. A poza tym w tym i następnym roku są wybory. A wyborcy trzeba się przypodobać. Nawet temu w mundurze!
A swoją drogą dowódcom trzeba systematycznie przypominać, że podlegli im żołnierze to nie tylko mięso armatnie. To są ludzie którzy mają rodziny i problemy których nie są w stanie rozwiązać w zakresie własnym.

julevin

Jeżeli dzisiaj niektórzy nasi dowódcy nie wiedzą, że nie ma pieniędzy na naukę, nie ma pieniędzy na kulturę, a chorzy na choroby nowotworowe nie mogą otrzymać niezbędnej pomocy,bo pieniądze przeznacza się na wojny, to chociaż powinni wiedzieć o osobistej odpowiedzialności za życie i zdrowie podległych sobie żołnierzy. To poczucie odpowiedzialności pozwala i zobowiązuje do występowania o należne wyposażenie i uzbrojenie żołnierzy przed wyruszeniem na kolejna kampanię. Zajmowane stanowisko, to nie tylko odskocznia do osobistej kariery i podreperowania domowego budżetu. Szkoda, że często te oczywiste prawdy gdzieś zagubiły się.