Nasze Forum "VOX MILITARIS"

WRT_Mirek

Witam Wszystkich Very Happy

Szanowni Panowie w związku z tym, że czynię przygotowania do rozprawy w Sądzie Pracy w Łodzi proszę może ktoś mi podeśle
lub podpowie gdzie to można znaleśc - ostatnio oczy niedomagają Embarassed

Odpowiedź Ministra Pracy i Polityki Społecznej na interpelację nr 1063 w sprawie możliwości przeliczenia świadczenia emerytalnego z FUS

Odpowiedź Ministra Pracy i Polityki Społecznej na zapytanie nr 214 w sprawie ograniczenia prawa do emerytury z FUS byłym wojskowym

Pozdrawiam wszystkich a kolegom którzy juz znaja terminy swoich rozpraw zyczę powodzenia.

Pozdrawiam

Romuald

WRT_Mirek

Witam.
Bardzo dziekuję za przesłane wszystkie załączniki.
Pozdrawiam.

igi

Do -zrg-Dziękuję za wsparcie. Przyda się mnie i innym.

Alfred Korecki

Do WRT_Mirek wysyłam pszukiwany druk 214

....orka2.sejm.gov.pl/IZ6.nsf/main/7998965E

Odpowiedź ministra pracy i polityki społecznej na zapytanie nr 214
w sprawie ograniczenia prawa do emerytury z FUS byłym wojskowym

W związku z nadesłanym przy piśmie z dnia 31 grudnia 2007 r., znak: SPS-024-214/07, zapytaniem Pana Posła Artura Górskiego w sprawie ograniczenia prawa do emerytury z FUS byłym wojskowym uprzejmie informuję, że nie znajduję uzasadnienia dla podjęcia działań zmierzających do zweryfikowania obecnie obowiązujących uregulowań w zakresie uprawnień emerytalnych żołnierzy zawodowych i funkcjonariuszy tzw. służb mundurowych.
Funkcjonujący w Polsce do końca 1998 r. system ubezpieczenia społecznego nie obejmował żołnierzy zawodowych i funkcjonariuszy tzw. służb mundurowych. Ta kategoria osób była objęta odrębnym systemem zaopatrzeniowym, w którym emerytura przysługuje bez względu na wiek po 15 latach służby i jest wypłacana ze środków budżetu państwa, bez obowiązku opłacania składek.
Przeprowadzona w 1999 r. reforma ubezpieczeń społecznych zakładała wyeliminowanie w przyszłości odrębnych systemów świadczeń dla funkcjonariuszy tzw. służb mundurowych. Dlatego od 1999 r. systemem ubezpieczeń społecznych objęto osoby, które do zawodowej służby wstąpiły po 1 stycznia 1999 r., tj. po dniu wejścia w życie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353 z późn. zmian.). Prawo do emerytury lub renty miało im przysługiwać na tych samych zasadach, jakie określono dla ogółu osób objętych ubezpieczeniami społecznymi. Jedynie żołnierze zawodowi i funkcjonariusze służb mundurowych, którzy wstąpili do służby przed 2 stycznia 1999r., mieli zachować prawo do emerytury lub renty na dotychczasowych zasadach określonych w ustawach o zaopatrzeniu emerytalnym.
Ta próba nie powiodła się, ponieważ zwyciężył pogląd zwolenników utrzymania odrębnego systemu zaopatrzenia emerytalnego, przewidującego prawo do świadczeń z tytułu zawodowej służby na preferencyjnych zasadach, wypłacanych ze środków budżetu państwa, bez obowiązku opłacania składek.
Ustawą z dnia 23 lipca 2003 r. o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 166, poz.1609), przywrócono system zaopatrzeniowy dla wszystkich żołnierzy zawodowych i funkcjonariuszy tzw. służb mundurowych. Osoby, które wstąpiły do służby po raz pierwszy po dniu 1 stycznia 1999 r. zostały wyłączone z systemu ubezpieczeń społecznych i objęte zaopatrzeniowym systemem emerytalnym określonym przepisami ustaw:
- z dnia 10 grudnia 1993r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (Dz. U. z 2004r. Nr 8, poz. 67 z późn. zmian.),
- z dnia 18 lutego 1994r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. z 2004 r. Nr 8, poz. 67 z późn. zmian.).
Przywracając w 2003 r. system zaopatrzenia emerytalnego, nie zmieniono przepisów mówiących, że zarówno emerytura wojskowa, jak i policyjna przysługuje po 15 latach służby bez względu na wiek oraz że podstawę jej wymiaru stanowi uposażenie należne na ostatnio zajmowanym stanowisku. Jednocześnie wprowadzono zasadę przyznawania jej na wniosek, a nie jak wcześniej - z urzędu, oraz zróżnicowano sposób jej obliczania w zależności od daty wstąpienia do zawodowej służby po raz pierwszy.
Dla osób, które wstąpiły do służby przed 2 stycznia 1999 r. utrzymano przepisy (art. 15 obu ww. ustaw o zaopatrzeniu emerytalnym) mówiące, że emeryturę ˝mundurową˝ oblicza się za okresy zawodowej służby oraz za okresy składkowe i nieskładkowe wymienione w ustawie o emeryturach i rentach z FUS.
Tak więc podstawowa wysokość emerytury, wynosząca za 15 lat służby 40% ostatniego uposażenia, wzrasta za każdy dalszy rok służby o 2,6% podstawy wymiaru oraz dodatkowo od 0,5% do 2% za każdy rok służby w warunkach szczególnie zagrażających życiu i zdrowiu. ˝Cywilne˝ okresy składkowe są uwzględniane po 1,3% podstawy wymiaru, przy czym okresy składkowe poprzedzające służbę (nie więcej niż 3 lata) są zaliczane po 2,6% podstawy wymiaru. Emeryturę zwiększa się też po 0,7% podstawy wymiaru za każdy rok okresów nieskładkowych poprzedzających służbę. Uwzględniane są również okresy ubezpieczenia z tytułu pracy zarobkowej wykonywanej po przejściu na emeryturę. Do emerytury policyjnej przysługuje dodatkowo 15% wzrost z tytułu inwalidztwa w związku ze służbą.
Jak z powyższego wynika, w wymiarze emerytury wojskowej lub policyjnej dla osoby, która wstąpiła do służby przed 2 stycznia 1999 r., są uwzględniane nie tylko okresy zawodowej służby, ale także okresy składkowe i nieskładkowe wymienione w ustawie o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Okresy składkowe poprzedzające okres służby są liczone po 2,6% podstawy wymiaru, a więc znacznie korzystniej niż w systemie ubezpieczeń społecznych. Jest to bardzo preferencyjny sposób wymierzania wysokości emerytury, ponieważ pozwala na uwzględnienie w wymiarze emerytury przysługującej, bez względu na wiek, okresów ubezpieczenia, które uprawniają do emerytury z systemu ubezpieczeń społecznych dopiero po osiągnięciu powszechnego wieku emerytalnego.
System świadczeń dla żołnierzy zawodowych i funkcjonariuszy jest systemem o znacznie korzystniejszych rozwiązaniach w stosunku do powszechnego systemu ubezpieczeń. Świadczy o tym fakt, że przeciętne świadczenie z zaopatrzenia emerytalnego służb mundurowych jest znacznie wyższe niż przeciętne świadczenie z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Dla przykładu podam, że w listopadzie 2007 r. przeciętne świadczenie wypłacane z zaopatrzenia emerytalnego wynosiło - w zależności od rodzaju służby - od 2 215,66 zł do 2 339,90 zł. Natomiast przeciętne świadczenie z FUS wynosiło w tym czasie 1 252,16 zł,
Wypłata policyjnych i wojskowych świadczeń w całości obciąża budżet państwa. Z tego powodu wprowadzono przepis (art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS) mówiący, że osobie, która ma przyznaną emeryturę wojskową lub policyjną na podstawie art. 15 ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych (...) lub art. 15 ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy (...), nie przysługuje prawo do emerytury z systemu ubezpieczeń społecznych. Dotyczy to osób, które mają ustalone prawo do emerytury wojskowej (policyjnej) w maksymalnej wysokości wynoszącej 75% podstawy wymiaru tej emerytury, jak też osób, które mają emeryturę wojskową (policyjną) ustaloną w wysokości niższej niż 75% podstawy jej wymiaru. Każdy system zabezpieczenia emerytalnego określa bowiem maksymalną wysokość świadczenia, która nie może być przekroczona, chociażby miało to oznaczać, że nie wszystkie udowodnione okresy będą uwzględnione w wymiarze świadczenia. Prawo do emerytury z FUS mają zatem tylko te osoby, które nigdy nie pobierały emerytury ˝mundurowej˝ finansowanej przez budżet państwa.
Uprzejmie wyjaśniam, że użyte w art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z FUS sformułowanie ˝ustalone prawo do emerytury określonej w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym (...)˝ oznacza, że przepis ten ma zastosowanie do osób, które prawo do takiej emerytury mają ustalone decyzją właściwego organu emerytalnego, a więc nie dotyczy osób, które jedynie spełniają warunki do policyjnej lub wojskowej emerytury, ale nie mają jej przyznanej. Pragnę poinformować, że podobnej treści przepisy znajdują się w ustawie o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz w ustawie o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy. Z przepisów art. 12 obu tych ustaw wynika bowiem, że emerytura wojskowa lub policyjna nie przysługuje osobie, która ma ustalone prawo do emerytury określonej w ustawie o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych obliczonej z uwzględnieniem okresów zawodowej służby.
Osoba, która wstąpiła do służby przed 2 stycznia 1999 r. i oprócz okresów zawodowej służby ma też okresy podlegania ubezpieczeniom społecznym, może uzyskać prawo tylko do jednej emerytury: emerytury z systemu zaopatrzenia emerytalnego tzw. służb mundurowych albo do emerytury z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Rozwiązanie takie przyjęto dlatego, że w obu przypadkach świadczenie zostanie obliczone z uwzględnieniem wszystkich udowodnionych okresów.
Osoba, która po zwolnieniu ze służby, do której wstąpiła przed 2 stycznia 1999 r., spełnia warunki do emerytury wojskowej lub policyjnej ma zatem prawo zrezygnowania ze zgłoszenia wniosku o jej przyznanie w celu nabycia prawa do emerytury na zasadach i w wysokości określonych w ustawie o emeryturach i rentach z FUS. W takim przypadku za okres służby pełnionej przez tę osobę po 31 grudnia 1998 r. właściwe organy przekazują do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych zwaloryzowane składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, wymierzone od uposażenia przysługującego tej osobie w czasie służby. Składki te są w całości finansowane przez budżet państwa.
Budżet państwa nie może jednak ponosić kosztów związanych z wypłatą emerytury ˝mundurowej˝ obliczonej z uwzględnieniem okresów składkowych i nieskładkowych, która może być realizowana przez okres nawet kilkudziesięciu lat, a następnie finansować koszt składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe w celu umożliwienia zamiany tej emerytury na emeryturę z FUS. Dlatego ustawodawca wprowadził ograniczenie, że tylko ta osoba, która nie ma ustalonego prawa do emerytury wojskowej lub policyjnej, a więc nigdy nie pobierała świadczenia emerytalnego finansowanego przez budżet państwa, ma prawo do emerytury z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, jeśli osiągnęła wiek emerytalny i spełnia pozostałe wymagane warunki.
Warto nadmienić, że w praktyce nie zdarza się jednak, aby osoba spełniająca warunki do emerytury policyjnej lub wojskowej, w której mogą być uwzględnione ˝cywilne˝ okresy składkowe i nieskładkowe, rezygnowała z możliwości jej pobierania już od dnia zwolnienia ze służby (np. w wieku 40 lat) w celu złożenia wniosku o emeryturę z FUS dopiero po osiągnięciu wieku emerytalnego (60 lat - kobieta, 65 lat - mężczyzna).
Osoby, które spełniają warunki do emerytury mundurowej, z reguły decydują się na jej pobieranie nie tylko ze względu na sposób jej obliczania umożliwiający wcześniejsze ˝odbieranie w emeryturze˝ składek opłaconych z tytułu podlegania ubezpieczeniom społecznym, ale także dlatego, że zasady jej wypłaty w razie osiągania przychodów z pracy zarobkowej są znacznie korzystniejsze niż w powszechnym systemie ubezpieczeń. Wypłata emerytury mundurowej nigdy bowiem nie ulega zawieszeniu, a co najwyżej zmniejszeniu - nie więcej niż o 25%. Osoba, która ma prawo do emerytury policyjnej lub wojskowej w maksymalnej wysokości (75% ostatniego uposażenia), może ją pobierać bez względu na przychody z pracy zarobkowej, choćby nawet nie osiągnęła jeszcze wieku emerytalnego.
Wprowadzenie przepisu, że emeryturę policyjną i wojskową przyznaje się na wniosek, a nie z urzędu nie zmieniło zachowań osób, które spełniają warunki do takiej emerytury. Tak więc stosowanie przepisu art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z FUS również wobec osób, którym przyznano emeryturę wojskową lub policyjną z urzędu, przed wprowadzeniem zasady, że przyznaje się ją na wniosek, jest w pełni uzasadnione.
Sytuacja osób, które po raz pierwszy wstąpiły do służby po 1 stycznia 1999 r. jest inna, ponieważ zgodnie z regulacjami wprowadzonymi ustawą zmieniającą z 2003 r., w wymiarze emerytury policyjnej lub wojskowej przyznawanej takiej osobie (art.15a obu ustaw zaopatrzeniowych) uwzględniane będą wyłącznie okresy zawodowej służby. Tak więc emerytura tych osób wynosząca 40% ostatniego uposażenia będzie zwiększana tylko za każdy dalszy rok służby o 2,6% podstawy wymiaru oraz dodatkowo od 0,5% do 2% za każdy rok służby w warunkach szczególnie zagrażających życiu i zdrowiu. Do emerytury policyjnej będzie przysługiwał dodatkowo 15% wzrost z tytułu inwalidztwa w związku ze służbą.
Jeżeli funkcjonariusz lub żołnierz zawodowy będzie miał także okresy zatrudnienia (ubezpieczenia), to po osiągnięciu wieku emerytalnego (65 lat - mężczyzna, 60 lat - kobieta) uzyska prawo do drugiej emerytury z FUS, która będzie mu przyznana na zasadach określonych w ustawie o emeryturach i rentach z FUS. Ta emerytura zostanie obliczona wyłącznie za okresy zatrudnienia (ubezpieczenia) i będzie wypłacana niezależnie od emerytury policyjnej (wojskowej). Wypłacane będą obie emerytury, ponieważ emerytura z FUS zostanie obliczona tylko za ˝cywilne˝ okresy ubezpieczenia, zaś emerytura ˝mundurowa˝ tylko za okresy służby zawodowej. W przypadku osoby, która przystąpiła do otwartego funduszu emerytalnego, wypłacana będzie także emerytura z tzw. II filaru.
W przypadku tych osób każdy z systemów, tzn. zaopatrzeniowy i ubezpieczeniowy, będzie więc realizował wyłącznie własne zobowiązania. Obawy osób wnioskujących o zmianę przepisów art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS sugerujące, że sygnalizowany przez nie problem nasili się w przyszłości przy wprowadzaniu służby kontraktowej, są więc nieuzasadnione.
Pozytywnym skutkiem zmiany sposobu obliczania emerytury wojskowej i policyjnej dla nowo wstępujących do zawodowej służby jest to, że budżet państwa nie będzie obciążony finansowaniem zwiększenia emerytury ˝mundurowej˝ z tytułu okresów składkowych i nieskładkowych.
Z treści pisma Pana Posła wynika, że wniosek o zmianę przepisów art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z FUS zgłosili emerytowani żołnierze, a więc osoby, które mają przyznaną emeryturę wojskową lub policyjną na podstawie art. 15 ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych, policzoną za okresy zawodowej służby i ˝cywilnej˝ pracy. Osoby te chciałyby mieć możliwość pobierania jej do osiągnięcia wieku emerytalnego a następnie możliwość zamiany na emeryturę z FUS, również policzoną za wszystkie okresy pracy i służby zawodowej. Podnoszony jest argument, że wcześniej obowiązujące przepisy takie prawo dawały oraz że po przejściu na emeryturę mundurową osoby te podejmują pracę i opłacają składki na ubezpieczenie społeczne, które często są wymierzane od podstawy wymiaru wyższej niż podstawa wymiaru emerytury mundurowej.
Pragnę wyjaśnić, że powoływany przez te osoby stan prawny sprzed zmiany przepisów w 2003 r., rzeczywiście przewidywał taką możliwość z tym, że okresów zawodowej służby, z tytułu której przyznano prawo do emerytury wojskowej lub policyjnej, nie można było uwzględniać przy ustalaniu prawa do emerytury z FUS oraz przy obliczaniu jej wysokości. Tak więc nie było możliwe pobieranie emerytury przyznanej z tytułu podlegania ubezpieczeniom społecznym w wysokości obliczonej z uwzględnieniem okresów zawodowej służby.
Uważam, że ze względu na rozwiązania funkcjonujące w systemie zaopatrzenia emerytalnego oraz w systemie ubezpieczeń społecznych, jak również ze względu na źródła finansowania przewidzianych w nich świadczeń, nie ma uzasadnienia do pozytywnego rozpatrzenia tego wniosku.
System zaopatrzenia emerytalnego w całości finansowany jest przez budżet państwa. W obecnym systemie finansowania emerytur i rent z FUS dotacje budżetu państwa również pełnią istotną rolę. Ciągle bowiem w pierwszym filarze powszechnego systemu ubezpieczeń mamy do czynienia z zasadą solidarności społecznej polegającej na wspólnym gromadzeniu środków na wypadek zajścia określonych ryzyk ubezpieczeniowych. Ma to szczególne znaczenie w warunkach prowadzących do wzrostu liczby świadczeniobiorców przy jednoczesnym spadku liczby osób płacących składki na ubezpieczenia społeczne. Dopiero w modelu docelowym, którym objęto osoby urodzone po 1948 r., wysokość emerytury z FUS zależeć będzie od wielkości składek zaewidencjonowanych przez ZUS na indywidualnym koncie ubezpieczonego.
Reforma emerytalna pozwoliła na wprowadzenie zmian w zakresie obliczania emerytur policyjnych i wojskowych dla osób, które wstąpiły po raz pierwszy do służby po 1998 r., a więc urodziły się po 1948 r. Wprowadzenie zasady, że wojskową lub policyjną emeryturę tych osób oblicza się wyłącznie za okresy służby, pozwoliło na umożliwienie im nabycia prawa do dwóch emerytur: wojskowej (policyjnej) i z FUS. Emerytura z FUS będzie obliczona wg nowych reguł - jej wysokość będzie pochodną składek na ubezpieczenie emerytalne zaewidencjonowanych przez ZUS na indywidualnym koncie ubezpieczonego.
Pragnę zauważyć, że Trybunał Konstytucyjny w uzasadnieniu wyroku z dnia 4 grudnia 2000 r., sygn. K. 9/00, uznał, że nie zawsze istnieją proste zależności między prawem do świadczeń i ich wysokością a okresem opłacania i rozmiarem składki. Przypomniał też, że świadczenia funkcjonariuszy służb mundurowych przysługujące z systemu zaopatrzenia społecznego finansowane są wprost z budżetu państwa. ˝Zdaniem Trybunału Konstytucyjnego, te okoliczności usprawiedliwiają nałożenie obowiązku ubezpieczenia nawet w sytuacji, gdy dalsze opłacanie składek na ubezpieczenie społeczne nie zawsze znajdzie w pełni odzwierciedlenie w zwiększonej wysokości przysługującego świadczenia.˝ Należy również pamiętać, że ˝ubruttowiono˝ wynagrodzenia wszystkich zatrudnionych (także emerytów i rencistów), toteż objęcie ich ubezpieczeniem nie prowadzi do pogorszenia możliwości zarobkowych. W wyroku tym Trybunał powtórzył też opinię wyrażoną we wcześniejszym orzeczeniu z 11 lutego 1992 r., K. 14/91, OTK w 1992 r., cz. II, s. 131, że ˝należnych ubezpieczonemu świadczeń nie można uznać za ekwiwalent własnego świadczenia w postaci składki ubezpieczonego na FUS, zwłaszcza gdy uwzględni się, że w obecnym systemie finansowania emerytur i rent istotną rolę pełnią dotacje budżetu państwa. Podkreślił też, że prawa do świadczeń z ubezpieczenia społecznego nie można zaliczyć do praw obligacyjnych. Stosunek ubezpieczeniowy nie jest według powszechnej opinii nauki prawa pełnym stosunkiem zobowiązaniowym. Element wzajemności nie występuje tutaj w postaci ścisłej zależności świadczenia ubezpieczeniowego od uiszczenia składki. W stosunku ubezpieczeniowym nie ma synalagmatyczności, charakterystycznej dla zobowiązań wzajemnych w znaczeniu cywilnoprawnym.˝
Biorąc pod uwagę powyższe, a zwłaszcza to, że dla osób, które wstąpiły do służby przed 2 stycznia 1999 r., utrzymano preferencyjny sposób obliczania emerytury policyjnej i wojskowej, umożliwiający obliczenie jej z uwzględnieniem okresów ubezpieczenia oraz że świadczenia mundurowe są w całości finansowane ze środków budżetu państwa, uważam, że obecnie obowiązujące rozwiązania są prawidłowe i nie wymagają zmiany. Natomiast wprowadzanie dalszych regulacji korzystnych dla tej kategorii emerytów oznaczałoby ich uprzywilejowanie w stosunku do osób, które do zawodowej służby wstąpiły po 1 stycznia 1999 r. i będą mieć liczoną emeryturę z tytułu służby na nowych zasadach.
Zmiany w zakresie sposobu obliczania emerytur dla nowo wstępujących do zawodowej służby, wprowadzone ustawą z 2003 r., są wynikiem działań zmierzających do zracjonalizowania wydatków budżetu państwa. Dlatego uważam, że nie ma uzasadnienia podejmowania inicjatywy ustawodawczej, która spowodowałaby wzrost tych wydatków.
===-=== Jolanta Fedak
Warszawa, dnia 25 stycznia 2008 r.

tkr1953

Kilka uwag ogólnych przepis art.34 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 roku o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin wprowadził zasadę ( nie znaną dotychczasowym przepisom o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych i ich rodzin ), ż jeżeli wskutek niewykonania lub nienależytego wykonania przez organ podległy Ministrowi Obrony Narodowej wynikających z niej obowiązków osoba uprawniona do świadczeń poniosła szkodę, to organ ten jest zobowiązany do jej naprawienia stosownie do przepisów prawa cywilnego.

Zgodnie z art. 36 w/w ustawy w sprawach dotyczących świadczeń przewidzianych w ustawie , zainteresowane osoby oraz organy emerytalne są zwolnione od wszelkich opłat.

Przepis artykułu 37 ustawy zobowiązał ministra Obrony Narodowej do określenia szczegółowych zasad postępowania w sprawach dotyczących świadczeń oraz właściwości organów w tym zakresie. Przedtem uregulowane było to w rozporządzeniu MON z dnia16 stycznia 1973 roku ( Dz.U nr 3, poz.24, z 1983r. nr29,poz.141 oraz z 1990r. nr 31,poz.186.

Mamy trochę z tym problemów czy ktoś z Panów ma wiedzę czy jest to uregulowane

Jeszcze jedna moim zdaniem dość ciekawa sprawa ustawa z 1993 roku została w Służbie Pracowniczej nr 5 z 1994 roku omówiona przez Stanisława Małeckiego i Piotra Pabisiaka-Karwowskiego z Ministerstwa Obrony Narodowej na 9 stronach formatu A4.

Natomiast ustawa o FUS z 1998 r. zmieniająca niby nasze żołnierskie uprawnienia do emerytur i rent została omówiona na dwóch stronach w tym samym wydawnictwie w numerze 4 z 1999 roku. Na początku poinformowali że zgodnie z przepisem art. 159 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z FUS dokonana została bardzo istotna zmiana postanowień ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin. Dalej pisali cyt. Obecnie emerytury wojskowe, wojskowe renty inwalidzkie i wojskowe renty rodzinne będą podlegały waloryzacji w celu zachowania co najmniej ich realnej wartości, w odniesieniu do wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem. W połowie przy podsumowaniu pisali cyt. ,, nie sposób również nie podkreślić , że zgodnie z ustaleniami przyjętymi w ustawie o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, prawo do świadczeń emerytalnych na podstawie ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin będą mogli nabywać jedynie ci żołnierze zawodowi, którzy w dniu 1 stycznia 1999 r. pozostawali w zawodowej służbie wojskowej ‘’. koniec cyt.

Czyżby takie wnioski wyciągnęli na podstawie interpretacji ministerstwa nie bacząc na zapis ustawy o emeryturach i rentach z FUS z 1998 r. art1 ust. 2.1.

Patrząc na początek i środek ich interpretacji wygląda na to iż sobie zaprzeczają.

tkr1953

Z odpowiedzi ministra pracy i polityki społecznej wynika jasno ze rolowanie wojskowych trwa w najlepsze począwszy od braku waloryzacji, zmniejszenia podstawy wymiaru w zamian za waloryzację płacową, waloryzacja cenowa teraz trzeba czekać co wymyślą nowego.odpowiedzi

Romano

Do tkr1953
w sprawie artykułu 37 (uregulowania)

Rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 23 lutego 2004 r.
w sprawie trybu postępowania i właściwości organów w sprawach zaopatrzenia emerytalnego żołnierzy zawodowych oraz uprawnionych członków ich rodzin
(Dz. U. Nr 67, poz. 618, z 2007 r. Nr 48, poz. 323, z 2008 r. Nr 61, poz. 381)
Na podstawie art. 37 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (Dz. U. z 2004 r. Nr 8, poz. 66) zarządza się, co następuje:
Rozdział 1

Przepisy ogólne
§ 1. Rozporządzenie określa:
1) tryb postępowania i właściwość organów w sprawach zaopatrzenia emerytalnego żołnierzy zawodowych, zwanych dalej "żołnierzami", oraz uprawnionych członków ich rodzin, w tym:
a) elementy wniosku o ustalenie prawa do zaopatrzenia,
b) dowody niezbędne do ustalenia prawa do świadczenia,
c) sposób i terminy wypłaty świadczeń;
2) wzór i tryb wydawania legitymacji emeryta-rencisty wojskowego oraz organ uprawniony do wydawania, wymiany i dokonywania wpisów, w tym wpisu o niezdolności do samodzielnej egzystencji, oraz przypadki wymiany legitymacji.
§ 2. 1. Wojskowym organem właściwym do ustalania prawa do zaopatrzenia emerytalnego i wysokości świadczeń pieniężnych z tytułu tego zaopatrzenia oraz ich wypłaty jest dyrektor wojskowego biura emerytalnego, zwany dalej "wojskowym organem emerytalnym"
.....
§ 30. Tracą moc przepisy § 1-27 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 9 grudnia 1994 r. w sprawie szczegółowych zasad postępowania i właściwości organów w sprawach zaopatrzenia emerytalnego żołnierzy zawodowych oraz uprawnionych członków ich rodzin (Dz. U. Nr 133, poz. 689, z 1995 r. Nr 130, poz. 633 oraz z 2002 r. Nr 188, poz. 1581).
§ 31. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z tym że przepis § 2 ust. 2 wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2005 r.
=============================

tkr1953

Niestety przepisanie z opracowań numerów dzienników ustaw i rozporzadzeń nie zawsze daje spodziewany efekt, trzeba mieć zdrowie aby przez to przebrnąć, po wyszukaniu tych ustaw dalej nie mam konkretnej wiedzy jaka jest odpowiedzialność konkretnych organów w sprawie naszych emerytur

Gość

Jako ,że nie każdy czytając przepisy,kodeksy,art.,... , cytowane przez kolegów umie ułożyc sobie to wszystko w głowie , może należałoby by ktoś światły w tych sprawach skonstruował coś w rodzaju ściagawki(wszystko w jednym miejscu) p.tyt. Co powinieneś wiedzieć i na co powinienes zwrócić uwagę w procesie przeciw WBE.
Rozmawiając z kolegami(znajomymi) stwierdzam ,że nie mając wiedzy prawniczej boją się występować w sądzie a tym samym składać ODWOŁANIA.Poprostu boją się kompromitacji!

Romano

Do tkr1953
Może uda mi się rozwiać wątpliwości.
Ustawodawca (czyli Sejm, czyli My Naród), ustawą o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy nałożył na MON obowiązek uszczegółowienia zasad tego zaopatrzenia emerytalnego i wysokości świadczeń pieniężnych oraz ich wypłaty.
Minister tej całej Obrony wydał rozporządzenie przytoczone w poprzednim moim poście (nie wklejałem całego bo reszta to ble,ble..) wraz z wykazem WBE które mają się tym zajmować.

"... § 2. 1. Wojskowym organem właściwym do ustalania prawa do zaopatrzenia emerytalnego i wysokości świadczeń pieniężnych z tytułu tego zaopatrzenia oraz ich wypłaty jest dyrektor wojskowego biura emerytalnego, zwany dalej "wojskowym organem emerytalnym"
..."
=========================
Powinno to rozjaśnić trochę sprawę! Confused

Gość

Do ZRG w spr postu z dn 6 lutego 2009
Taki bieg sprawy był do przewidzenia. Natomiast nie widzę przeszkód aby złożyć nowe zawiadomienie ale po pierwsze w sprawie podejrzenia popełnienia przestępstwa z art. 224 kk (wywieranie wpływu na czynności urzędowe, zmuszanie do określonego służbowego zachowania) celem wyjaśnienia kto i dlaczego oraz w jaki sposób wpływał na sposób działania dyrektorów WBE , którzy wydawali takie a nie inne (prawidłowe) decyzje . Przypisywanie im winy, chociaż nie jestem ich zwolennikiem nie znajduje oparcia w prawie. Do dyrektorów co najwyżej może mieć zastosowanie art. 271 kk (poświadczenie nieprawdy). Tu zachodzi kumulacja czynów zabronionych prawem. pozdrawiam

tkr1953

Do Romano!
dzięki za odpowiedź , pozdrawiam

Jurek

Do wszystkich !
Ja to jestem chyba w czepku urodzony, ponieważ na rozprawę czekam tylko dwa miesiące od czasu napisania odwołania do Sądu na odmowną decyzję dyrektora WBU w Białymstoku. Przypominam, że moja rozprawa odbędzie się w Sądzie w Białymstoku w dniu 3 marca 2009 r. o godz. 9.00 w sali XIX, na którą bardzo serdecznie zapraszam wszystkich zainteresowanych. Będę tam już pod drzwiami godzinę wcześniej.
Pozdrowionka.