Nasze Forum "VOX MILITARIS"

julevin

Moderator do Użytkowników.
Szanowni Państwo.
Mając na uwadze konieczność udzielenia dalszego wsparcia prawnego, nasza witryna Pro Milito, w porozumieniu i za zgodą pana mecenasa Jacka Kotowicza w dziale " A ja uważam" rozpoczyna dyskusje w zakresie prawa na codzień.
Szczegóły na określonych stronach.
Jakość zależy od nas
Julevin - Moderator

saper59

Postanowiłem podzielić się fragmentami mojego odwołania oraz wyjaśnienia na odpowiedź dyrektora WBE. Oprócz moich przemyśleń są tu zawarte treści z postów Panów: zrg, kornel, jkasper, Sokół, Dipol2016, Mroziewskiego, Kotowicza i wielu innych.
Myślę, że niektóre fragmenty i argumenty mogą być przydatne.

Domagam się realizacji umowy, jaką zawarłem z Państwem Polskim reprezentowanym przez Ministra Obrony Narodowej poprzez WKU, kiedy rozpoczynałem służbę, a na obecnym etapie realizacji umowy przez WBE.
Domagam się przywrócenia oraz zaprzestania naruszania konstytucyjnych praw oraz praw wynikających z Art. 17 i 18 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności.

Skoro ustawa o FUS swym zakresem podmiotowym nie obejmowała żołnierzy, którzy rozpoczęli służbę przed 01.01.1999, tym bardziej nie obejmowała pobierających świadczenia ustalone przepisami odrębnej ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych i ich rodzin z 1993 r. Objęcie ich tym przepisem jest niezgodne z art. 2,30,31,32 i 64 ust. 2 Konstytucji RP.
W moim przypadku ingerencja organu emerytalnego w prawa niewadliwie nabyte nabiera szczególnego znaczenia, ponieważ jestem osobą niepełnosprawną. Państwo Polskie po wykorzystaniu tego, co dla człowieka najważniejsze, czyli zdrowia, zerwało ze mną umowę uznając poprzez orzeczenie Wojskowej Komisji Lekarskiej, że nie jestem zdolny do służby wojskowej, ale zapewniło mi określone w ustawie zasady zaopatrzenia emerytalnego, które poprzez wadliwe decyzje organu emerytalnego zostały ograniczone. Prawo do emerytury w określonej wielkości i na określonych zasadach waloryzowanej uzyskałem ...........roku na podstawie „Ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych i ich rodzin”/Dz.U. z 1994 roku nr 10 poz 36/. Prawa te uzyskałem pełniąc zawodową służbę wojskową, miedzy innymi, kosztem swojego zdrowia.
W mojej ocenie niedopuszczalnym jest, aby organ emerytalny zmieniał zasady waloryzacji, które były przypisane do systemu zaopatrzenia emerytalnego funkcjonariuszy i były elementem umowy, którą zawarłem z Państwem Polskim na pełnienie zawodowej służby wojskowej w zamian za określone uposażenie i później świadczenie emerytalne. Służbę wojskową pełniłem na podstawie; ustawy o zawodowej służbie wojskowej, regulaminów: służby wewnętrznej i garnizonowej; nie podlegałem ochronie Kodeksu Pracy, ani Państwowej Inspekcji Pracy. Zatem nieuzasadnione jest prawne, ani faktyczne stosowanie po 1 stycznia 1999 r. wobec mojej osoby zasad odnoszonych do pracowników i osób objętych ubezpieczeniami społecznymi. Sposób waloryzacji był jednoznacznie określony w ustawie o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy, przez co był również elementem umowy, jaką zawarłem z Państwem Polskim oraz prawem, jakie to państwo przyznało mi w decyzji o przyznaniu świadczenia emerytalnego (pkt. 5 pouczenia decyzji z 1998roku.)
Ja, ...............oficer Wojska Polskiego-były żołnierz zawodowy wywiązałem się z umowy zawartej z Państwem Polskim, Państwo Polskie arbitralnie zerwało umowę a jego urzędnicy skutecznie zablokowali mi możliwości pełnego korzystania z konstytucyjnych praw.
Tylko w 2000 roku Trybunał Konstytucyjny wielokrotnie wyrokował w tych sprawach. Przytaczam kilka takich wyroków:
……………………………………..
Cytaty z wyroków znajdują się na str.52 z dn. 10.03.2009 godz.0.14. Forum ProMilito. Post Kasper
…………………………………………….

W tym kontekście Wyrok Trybunału Konstytucyjnego K4/99, nabiera zupełnie innego wymiaru.
Reasumując: żadna ustawa nie jest - sama w sobie - czynem niedozwolonym, czynem niedozwolonym – rodzącym szkodliwe skutki dla adresata ustawy mogą stać się decyzje, wydane przez organ do tego uprawniony w oparciu o błędną interpretację przepisów tejże ustawy. Taka sytuacja zaistniała w moim przypadku. Dlatego wnoszę przywrócenie legalnych i sprawiedliwych zasad waloryzacji mojej emerytury i naprawienie szkody powstałej z tytułu naruszenia tych zasad.

WYJAŚNIENIE
na odpowiedź Dyrektora Wojskowego Biura Emerytalnego w.............
z dnia ..........................,

Nie podzielam stanowiska zaprezentowanego przez Dyrektora WBE w ........-w piśmie z dnia ..........roku w odpowiedzi na moje odwołanie, a tym samym podtrzymuję swoje ODWOŁANIE z dnia ............roku w zakresie pkt 2 i 3 oraz wycofuję wniosek w zakresie pkt.1 odwołania.
...........................................
Na wstępie należy wyjaśnić:
Dyrektor WBE powołując się na przepisy art.32 pkt. 1 ustawy z dnia 12.10.1993 roku wydał decyzję odmawiającą wszczęcia postępowania w powyższej sprawie. W odwołaniu do Sądu odwołujący powoływał się na art. 32 ust. 1,2 i 3; art. 48 wojskowej ustawy emerytalnej oraz na art. 155; 156; 157 kpa, co jest pominięte w odpowiedzi na odwołanie.
Zdaniem odwołującego się należy stwierdzić, że Dyrektor WBE stosownie do art.157 kpa nie jest organem uprawnionym do wydawania przedmiotowej decyzji. Takim organem jest – w myśl art.157 § 1 organ wyższego stopnia. Stosownie do przepisów art.156 § 1 pkt 1 kpa naruszenie przepisów o właściwości przez organ prowadzący postępowanie stanowi podstawę do stwierdzenia nieważności jego decyzji.
W tym miejscu należy zaznaczyć, że Minister Obrony Narodowej unika odpowiedzialności konstytucyjnej za wykonanie ustawy sejmowej ustalając jednoosobowo i jednoinstancyjnie Dyrektora WBE odpowiedzialnym za ustalanie wysokości należności emerytalno-rentowych. Gdyby podjęto czynności prawne i złożono wniosek o rozstrzygnięcie interpretacji budzących kontrowersje przepisów: art. 1; art. 159; oraz art.195 ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym z FUS z 1998 roku w związku z art. 6 wojskowej ustawy emerytalnej przed Sądem Najwyższym problem zostałby już dawno rozwiązany. Odsuwanie od siebie problemu poprzez argumentację, że to nie ich kompetencje przez:
• Ministra Obrony Narodowej,
• Rzecznika Praw Obywatelskich,
• Marszałka Sejmu,
• Posłów Komisji Obrony Narodowej,
i tym samym narażanie ubogich, często w podeszłym wieku, emerytów na stres i uciążliwość procesów sądowych, narażanie Państwa na koszt tych procesów oraz straszenie nas emerytów kosztami zastępstwa procesowego, kiedy w pouczeniu wyraźnie napisane jest, że takowe nie obowiązuje, stwarza przesłanki do składania skargi przed Europejskim Trybunałem Praw Człowieka. Przepis art. 36 wojskowej ustawy emerytalnej (Dz.U. z 2004 nr 8 poz. 66) „....osoby zainteresowane i organy emerytalne są zwolnione z wszelkich opłat”.
Już 08.05.2000 roku Trybunał Konstytucyjny w wyroku SK 22/99 /pkt 6 na samym końcu uzasadnienia/orzekł że: „nie jest rzeczą Trybunału wskazywanie, w jaki sposób zostaną usunięte skutki wcześniej podjętych decyzji. Można jednak oczekiwać, że właściwe organy dokonają starannej analizy uchybień wobec prawa materialnego i proceduralnego przy wydaniu decyzji “korygujących” wobec skarżących, jak i wobec innych osób w analogicznych sprawach, oraz rozważą naprawienie błędu przez zastosowanie odpowiednich przepisów proceduralnych.”Do dziś Minister Obrony Narodowej nie uwzględnił powyższego w swoim rozporządzeniu, a Dyrektorzy WBE jednoosobowo i jednoinstancyjnie wydają decyzje administracyjne, co jest niezgodne z prawem.
.....................................................

W wyjaśnieniu na stwierdzenie, że wnioskodawca/odwołujący się nie wniósł od decyzji (tych wydanych po 1999 roku) odwołania do Sądu i stały się one prawomocne, przytaczam odpowiedź, którą znalazłem na stronie GWIR:
Cytuję: „Wcześniej nie wniosłem odwołań od decyzji waloryzacyjnych wydanych po 01.01.1999 roku ponieważ:
• -zakładałem, że organy „...demokratycznego państwa prawnego...”(art. 2 Konstytucji RP) przestrzegają prawo;
• -zwróciliśmy się „zbiorowo” poprzez organizacje skupiające byłych żołnierzy zawodowych oraz poprzez parlamentarzystów do najwyższych przedstawicieli instytucji Państwa Polskiego wskazując, że WBE łamią prawo;
• -liczyłem, że pozbawienie nas praw nabytych zostanie zrekompensowane przez Państwo.
To niezgodne z prawem postępowanie organów państwa, brak reakcji na nasze „zbiorowe” prośby oraz podstępne działania państwa na szkodę emerytów i rencistów spowodowało, że wystąpiłem z wnioskiem jak wyżej.” Koniec cytatu

Argument Dyrektora WBE o uprawomocnieniu się decyzji wydanych po 01.01.1999 roku nie ma zastosowania do przepisów art. 156 kpa na które powoływał się odwołujący. Złożenie odwołania w grudniu 2008 roku było czynnością prawną mającą zapobiec „przedawnieniu” się w/w decyzji wydanych z naruszeniem prawa.
..................................

Z decyzją Dyrektora WBE i jej uzasadnieniem odwołujący nie może się zgodzić. Powodem tego jest fakt, że odwołujący, składając wniosek o ponowną waloryzację nie sprzeciwiał się ważności uregulowań prawnych wprowadzonych art. 159 pkt 1 ustawy o FUS. Co więcej, bezspornym faktem jest, że Trybunał Konstytucyjny uznał ten przepis za zgodny z Konstytucją RP.
Należy tylko w tym miejscu zwrócić uwagę na treść art. 66 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102 poz. 643 ze zm.) stanowiącym, że „Trybunał orzekając jest związany granicami wniosku, pytania prawnego lub skargi”.
W tym przypadku ma to - zdaniem odwołującego się - bardzo doniosłe znaczenie, bowiem Trybunał Konstytucyjny orzekając w przytoczonym powyżej wyroku K 4/99 był związany wnioskiem grupy posłów do rozstrzygnięcia czy art. 159 pkt. 1 wojskowej ustawy emerytalnej jest zgodny z Konstytucją. Trybunał Konstytucyjny orzekł o zgodności, uzasadniając to bardzo obszernie.
Natomiast odwołujący się powoływał we wniosku na art. 1 ust. 2 pkt 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, który Dyrektor WBE w wydanych decyzjach dowolnie interpretował. Co więcej Trybunał Konstytucyjny przy okazji rozpoznawania konstytucyjności art. 159 pkt 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS o tym przepisie nie wspomina (będąc związany granicami wniosku). Otóż przytoczony powyżej art. 1 ust. 2 pkt 1 ma – zdaniem odwołującego się – podstawowe znaczenie do uznania, bądź nie uznania wniosku. Przepis ten, umieszczony w rozdziale 1 ustawy FUS „Zakres podmiotowy i przedmiotowy ustawy”, wskazuje, że zmiany dotyczą żołnierzy zawodowych, którzy w dniu wejścia jej w życie „pozostawali w służbie” i zostają określone przepisami o zaopatrzeniu emerytalnym tych osób.Nie dotyczy tym samym byłych żołnierzy zawodowych będących już na emeryturze/ rencie.
Efektem orzecznictawa Trybunału Konstytucyjnego w tej sprawie były zmiany wprowadzone w ustawie FUS. Dopiero Ustawa z 23 lipca 2003 roku o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z FUS (Dz. U. nr 166, poz. 1609) uchyliła art. 1, ust. 2 ustawy z 17 grudnia 1998 r
........................

Na potwierdzenie tego, że zmiany art. 6 wojskowej ustawy emerytalnej nie dotyczą żołnierzy będących na emeryturze/ręcie w załączniku nr 2 przytoczę:
• kryteria Uchwały Nr 147 Rady Ministrów z dnia 5 listopada 1991 roku w sprawie zasad techniki prawodawczej (M.P. 1991, Nr 44, poz. 310); aktualizacja 24.02.1999 r. - obowiązująca w czasie uchwalania Ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (D.U. 1998, nr 162, poz. 1118) w relacji do art. 6 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (Dz.U. 1994, nr 10, poz. 36).
………………………………………………………..
Analiza oceny ustawy FUS znajduje się na str.32 Forum Redakcji Wojskowej - Post Kornel z dn. 13.03.2009 godz. 19.12…………………………………………………………..
Odnosząc się do swobody ustawodawcy w kształtowaniu treści prawa Trybunał Konstytucyjny w sprawie K. 27/98 stwierdził, że ta swoboda jest równoważona obowiązkiem zachowania przez ustawodawcę właściwych procedur stanowienia prawa, a w szczególności poszanowania zasad “przyzwoitej legislacji”.
Zasady te wyrażają się między innymi obowiązkiem ustanowienia “odpowiedniego” vacatio legis oraz należytego sformułowania przepisów przejściowych (wyrok z 5 stycznia 1999 r., sygn. K. 27/98, OTK ZU Nr 1/1999, poz. 1, s. 7-8). Konieczność respektowania reguł techniki legislacyjnej Trybunał Konstytucyjny podkreślił w wyroku z 13 kwietnia 1999 r. w sprawie K. 36/98 stwierdzając: “Na ustawodawcy ciąży wtedy obowiązek starannego uwzględniania za pomocą powszechnie obowiązujących technik stanowienia prawa, ze szczególnym uwzględnieniem techniki przepisów przejściowych, ochrony praw słusznie nabytych i ochrony interesów będących w toku (...).
Wnioski:

1) Ustawa z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych poprzez swój tytuł reguluje tylko i wyłącznie sprawy z zakresu systemu ubezpieczeń społecznych, a nie z zakresu zaopatrzenia emerytalnego żołnierzy zawodowych bądź zmiany innych ustaw.

2) Zmiany ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych ujęte Art. 159 dotyczą tylko i wyłącznie żołnierzy rozpoczynających służbę po 1 stycznia 1999 r.

3) Ustawa z 17 grudnia 1998 o emeryturach i rentach z FUS nie ma mocy wstecznej i nie ingeruje w sprawy uregulowane decyzjami emerytalnymi wydawanymi przed 31 grudnia 1998 r. przez wojskowe biura emerytalne.

4) Przepisy uchylające tej ustawy tzn. art. 195 nie określa, że traci moc art.6 wojskowej ustawy emerytalnej w brzmieniu z 1993 roku. Nie jest dopuszczalne poprzestanie na domyślnym uchyleniu przepisów lub przepisu przez samo odmienne uregulowanie danej sprawy w nowej ustawie lub przepisie nowej ustawy.

Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych obejmuje tych żołnierzy i funkcjonariuszy, którzy pozostawali w służbie po 31 grudnia 1998 roku. Ja już byłem w tym czasie rencistą i zgodnie z uzasadnieniem wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 20 grudnia 1999 r. sygn. K 4/99 wymienione przepisy ustawy mnie nie obowiązywały.
Trybunał Konstytucyjny w swoim wyroku z dnia 20 grudnia 1999 roku nie mógł ustosunkować się do ustaleń , które zapadły dopiero w 2003 i 2004 roku (Dz.U.z 2004 roku nr 39 poz.353).

Tym samym obowiązuje mnie nadal art. 6 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 roku w brzmieniu z przed 1 stycznia 1999 r. Późniejsze nowelizacje tego przepisu nie mają zastosowania do ustalonego stanu prawnego, jakim było naliczenie oraz wypłacanie świadczenia.

Unieważnienie wadliwych decyzji waloryzacyjnych pozwoliłoby:
-przywrócić stan prawny w przedstawianej sprawie na dzień 31 grudnia 1998 r.;
-wypłacić zaległe świadczenia i naprawić szkódy w moim mieniu;
-odzyskać przez organ emerytalny i Ministra Obrony Narodowej mojego zaufania do tych oraz innych organów państwa;
-zniosłoby przesłanki wnoszenia sprawy do Europejskiego Trybunału Praw Człowieka.

Wnoszę także o :
1. zwolnienie mnie z wszelkich opłat sądowych,
2. udostępnienie mi kopii protokołu rozprawy,
3. sporządzenie wyroku na piśmie,

………………………..….........

zibi

Wszystkim "walczącym", zrezygnowanym jak również czytelnikom życzę zdrowych, spokojnych, rodzinnych Świąt oraz sił w dążeniu do celu.

sirocco

Zupełnie się nie spodziewałem, że nikt, kompletnie nikt, nie odezwie się na moją prośbę o zjednoczenie sił i kasy na prawnika z Katowic. Czyżby nikt z WBE Katowice nie składał apelacji? Jestem z Nysy i do Katowic mam 140 km. W tej sytuacji trudno współpracować z prawnikiem, który podejmie się zastępstwa procesowego w apelacjach a zawsze mogłaby to być jakaś oszczędność dla wszystkich z WBE Katowice. Jak będę musiał to oczywiście sam sobie poradzę ale na tym przykładzie widać solidarność naszej społeczności. Szkoda.

SOKÓŁ

Wszystkim Rencistom i Emerytom walczącym, z okazji Świąt Wielkanocy, życzę zdrowia
spokoju, determinacji i uporu-Wesołego Alleluja!!!

Wszystkim tym, którym zawdzięczamy nasze obecne położenie życzę:
Niech Wam się stanie, zgodnie z Waszymi Intencjami, Czynami i Działaniami.
Niech tak się stanie!!!

Ryszard

Koledzy którzy szykują się do apelacji powinni zwrócić uwagę na kwotę żądania.Ja z sądu otrzymałem wezwanie do obliczenia tej kwoty w ramach usunięcia braków formalnych.Nie wykonanie tego skutkuje oddaleniem apelacji.Wszyscy apelanci powinni sobie to przeliczyć,biorąc pod uwagę,że sąd kwotę tą podda weryfikacji przez WBE.Alleluja i do przodu.

kawo

Saper59
To wszystko ładnie wygląda, ma swój sens i logikę lecz to tylko Twoje(nasze) zdanie. Zdanie innych, "władnych" w tym zagadnieniu jest inne. Przekonałeś sie sam na własnej skórze, otrzymując wyrok z rozprawy sądowej.
Teraz można myśleć na sposobem .... jak tu zmienić aby ci "inni" zaczęli mysleć takim samym tokiem rozumowania jak My.

Podajemy argument, że ustawa (FUS) nas nie dotyczy. Co z tego że podajemy, motywujemy skoro w końcowym rozrachunku wychodzi na to że właśnie dotyczy.
Przykładów można mnożyć wiele, takich przykładów które naszym zdaniem są ewidentnie niezgodne z prawem. My sobie tutaj rozmyślamy, trudzimy się tygodniami a tam w jednej sekundzie to wszystko jest obalane.
To rodzi poczucie bezsilności i rozpaczy, u niektórych powoduje rezygnację i pogodzenie się z losem. To przykre i dlatego popieram i będę każdego popierał, kto tylko "uparcie jak wół" będzie drążył ten temat.
Trochę jakby sprawa przycichła, takie mam wrażenie ale wierzę że się mylę. Byłoby niedobrze aby ta spontaniczna akcja okazała się akcją "słomaną". Władza odetchnęła by z ulgą a gro osoób pracujących po przeciwnej stronie ( np. w MON, WBE) poczułoby się wybitnymi specjalistami i z tytułu utrącenia żądań emerytów otrzymałoby np. nagrodę.
Byłby to żłośliwy uśmiech historii, porażka systemu prawnego, paranoja sprawiedliwości.
Z tego też powodu ........ każdy kto tylko chce i może, niech się nie poddaje i "nęka" odpowiednie organy aż do bólu.
Z uśmiechem na twarzy. !!!
pzdr.

Jurek

Do Ryszarda
Sprawa jasna jak słońce. Myślą, że my to jesteśmy jak te barany. Przecież doskonale wiedzą, że do tych danych nie mamy dostępu. Robią wszystko, aby tylko nas zniechęcić. Nie poddawajmy się ! (Ducha nie gaście).
Pozdrowionka
[link widoczny dla zalogowanych]

kawo

[quote="Jurek"]Do Ryszarda
Sprawa jasna jak słońce. Myślą, że my to jesteśmy jak te barany. Przecież doskonale wiedzą, że do tych danych nie mamy dostępu. Robią wszystko, aby tylko nas zniechęcić. Nie poddawajmy się ! (Ducha nie gaście).
Pozdrowionka
[
Za to zdjęcie i poczucie humoru masz u mnie dużego plusa ( +) Very Happy

-------------------------------------------------------------
Dopisuję o godz. 19,20
bardzo proszę, jeżeli ktoś nie potrafi to niech nic nie robi. !!!

Post kierowałem do Jurka a co teraz widać ??? jakieś "cuś" że niby do Ryszarda. Zdjęcie nieudolnie zniknęło..... teraz to faktycznie źle i nieczytelnie wygląda.

jpionka

[quote="Jurek"]Do Ryszarda
Sprawa jasna jak słońce. Myślą, że my to jesteśmy jak te barany. Przecież doskonale wiedzą, że do tych danych nie mamy dostępu. Robią wszystko, aby tylko nas zniechęcić. Nie poddawajmy się ! (Ducha nie gaście).
Pozdrowionka
[
Witam ,

Dostałem z WBE w odpowiedzi na pismo w sprawie brakujących decyzji waloryzacyjnych z lat ubiegłych taką oto informację... cytuję:

Jednocześnie wyjaśniam , że na podstawie art. 73 par. 1 (tj. Dz. U. z 2000r. nr 98 poz. 1071 z późn. zm. ) kodeksu postępowania administracyjnego organ emerytalny jest obowiązany umożliwić Panu przeglądanie akt sprawy oraz sporządzenie z nich notatek i odpisu.
Uwierzytelnione odpisy akt sprawy organ z
godnie z art73 par 2 jest obowiązany wydać , jeżeli jest to uzasadnione ważnym interesem strony.
W Pana przypadku przesłanka zawarta w ww. art. nie zachodzi.
( Jednak decyzje o które wystąpiłem w piśmie , WBE mi przesłało
na adres domowy )
koniec cytatu:
Myślę ,że na podstawie tego art. można występować do WBE o wszelkie potrzebne do naliczeń dokumenty i dane.

sirocco

Mam takie pytanie do lepiej zorientowanych: Czy aby otrzymać na piśmie wyrok z uzasadnieniem, konieczne jest wypełnienie czegoś w sądzie czy wystarczy list polecony z jednym zdaniem o treści: "Proszę o wydanie wyroku wraz z uzasadnieniem na piśmie" ? Dziękuję z góry za odpowiedzi.

Jurek

Do >sirocco<
Wystarczy tylko takie krótkie pismo do sądu. Ja takie wysłałem i pisemne uzasadnienie wyroku dostałem do domu.

Jan Kowalski……………. Miejscowość dnia ………………
……………………………
……………………………

tel. ……………..
adres e-mail ………….

Sygn. akt. ………..

SĄD OKRĘGOWY
SĄD PRACY I UBEZPIECZEŃ SPOŁECZNYCH
V WYDZIAŁ PRACY I UBEZPIECZEŃ
SPOŁECZNYCH
ul. Mickiewicza 5
BIAŁYSTOK

Wnoszę o pisemne uzasadnienie wyroku z dnia 16.03.2009 r. w sprawie mojego odwołania od decyzji Dyrektora Wojskowego Biura Emerytalnego w Białymstoku z dnia 07.01.2009 r. dot. odmowy ponownego ustalenia wysokości emerytury wojskowej.

.............................
(podpis)

zibi

Coś się ruszyło ku lepszemu!!!!
Sąd apelacyjny w Warszawie w rozprawie apelacyjnej od wyroku sądu okręgowego w sprawie przeciw WBE nie podzielił stanowiska sądu okręgowego i skierował sprawę do ponownego rozpatrzenia.
Rozprawa z dnia 07.04 St....ki kontra WBE.
Czekamy na uzasadnienie wyroku
Pozdrawiam wszystkich walczących walecznych.

zibi

Polska Zbrojna, 02.04.2009 r.

"Posłowie Komisji Obrony Narodowej oraz Komisji Polityki Społecznej i Rodziny jednomyślnie przyjęli 2 kwietnia przedstawiony przez Rządowe Centrum Legislacji wniosek o nowelizację ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy i ich rodzin. Na poprawieniu prawa zyska 460 emerytowanych wojskowych – będą mogli dorobić więcej bez groźby dużego zmniejszenia ich świadczeń przez wojskowe biuro emerytalne.

Prezes RCL Maciej Berek wskazał, że nowelizację wymusza wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 15 kwietnia 2008 roku (9/06, ogłoszony w Dzienniku Ustaw nr 66, pozycja 409 z 21 kwietnia 2008 roku) dotyczący skorelowanej z wojskową ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy podległych Ministerstwu Spraw Wewnętrznych i Administracji. Strona rządowa uznała, że wprawdzie wyrok TK dotyczy artykułu 41 ustępów 1 i 2 ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy policji, lecz zasadnym jest odniesienie go także do regulacji dotyczących zaopatrzenia emerytalnego żołnierzy. „W pełni popieramy ten projekt”, zadeklarował podczas pierwszego czytania nowelizacji reprezentujący resort obrony narodowej Czesław Piątas, sekretarz stanu w MON.
Jeśli proponowany przepis zostanie przyjęty przez cały parlament i zatwierdzony przez prezydenta, co wydaje się przesądzone, w sytuacji osiągania przychodu z tytułu działalności podlegającej obowiązkowi ubezpieczenia społecznego emerytura (renta inwalidzka) byłego żołnierza będzie ulegała zmniejszeniu na zasadach określonych w przepisach artykułu 104 ustępy: 1a – 6, 8 punkty 1 i 2 oraz ustępy 9 i 10 ustawy z 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, nie więcej jednak niż o 25 procent wysokości tej emerytury (renty). Zyskają na tym wojskowi emeryci (renciści) mający niskie świadczenie. Sytuacja emerytów (rencistów) otrzymujących wysokie świadczenie nie ulegnie żadnej zmianie.
Prezes Berek zauważył, że obecnie obowiązujący mechanizm potrącania części świadczenia w przypadku zarobkujących emerytów mundurowych sprawia, że zbyt dużo tracą za jego sprawą osoby dorabiające – od 70 do 130 procent przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia za kwartał kalendarzowy, ostatnio ogłoszonego przez prezesa GUS. Potrąca się im ze świadczenia kwotę nadwyżki ponad 70 procent. Jeśli natomiast emeryt zarobkuje i osiąga z tego tytułu przychód powyżej 130 procent przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia, to potrącenie nie może być wyższe niż 25 procent otrzymywanego przezeń świadczenia. „W praktyce może to oznaczać, że osoby mające niskie świadczenia i mniej dorabiające tracą na tym więcej niż osoby więcej dorabiające. Sprawa rozpatrywana przez Trybunał Konstytucyjny była pochodną pytania prawnego zadanego przez jeden z sądów, bazującego na przypadku byłego policjanta, który miał mieć potrącane 39 procent świadczenia, bo z dorabiania uzyskiwał kwotę pomiędzy 70 a 130 procent przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia. Trybunał uznał takie rozwiązanie za niekonstytucyjne ze względu na kryteria demokratycznego państwa prawnego i równości wobec prawa. Mówiąc w uproszczeniu: nie ma uzasadnienia sytuacja, w której ten, kto zarabia mniej, może mieć większą dolegliwość od tego, kto zarabia więcej”, skomentował Berek.
Skutek wprowadzenia zmiany zasady rozliczania świadczeń z tytułu dodatkowych dochodów w przedziale 70–130 procent przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia za kwartał kalendarzowy, ostatnio ogłoszonego przez prezesa GUS, szacuje się na kwotę roczną 385 861 złotych. MON na wojskowe emerytury i renty oraz świadczenia towarzyszące przeznaczy w tym roku 5 miliardów złotych."

Ciekawe, że sprawa dotyczy tylko 460 emerytów/rencistów ????
Tak sprawnie załatwia się kilkaset osób ( b. dobrze), ale pan C. P. zapomniał o kilkudziesięciu tysiącach poszkodowanych świadomie przez Najwyższy Urząd d/s wojny.

kawo