Nasze Forum "VOX MILITARIS"

dipol2016

Zastanawiające jest jak się ma interpretacja jkaspra z postu z 9 kwietnia do art 155 i art 163 kpa a one tylko mówi kiedy decyzja ostateczna może być zmieniona lub uchylona przez organ który ją wydał, a art 156 tego kodeksu mówi kiedy organ administracji stwierdza nieważność decyzji przecież są to dwie różne sprawy. Przepisy art 163 kpa mówią że organ może zmienić lub uchylić decyzję o ile przepisy szczegółowe to przewidują. Zaznaczam że moim zdaniem nie można niczego domniemywać gdyż możemy popełnić błędy interpretacyjne, a winny być one wymienione w przepisach szczegółowych.

jkasper

Do ziutek01

Niestety, uzasadnienie mojego wyroku nic w naszych spornych stanowiskach nie rozstrzyga. Sąd okręgowy wogóle nie odniósł się do zarzutu wadliwości decyzji. Za podstawę wyroku przyjął stanowisko WBE oraz wyrok TK 4/99 i odmówił nakazania przywrócenia waloryzacji uposażeniowej, a tym samym przyznania wypłaty różnicy świadczenia od marca 2009 r. ( za co mam zapłacić 60 zł. )

ziutek01

Do jkasper
Nie mam i nie zamierzam się z Tobą spierać i kłócić. Wskazałem tylko elementy, co do których mam wątpliwości. To wszystko.
Pozdrawiam i życzę owocnej walki i owocnych sporów (nie ze mną).

sirocco

Moją apelację sąd w Katowicach oddalił, czego byłem pewny i dlatego nawet nie pojechałem spojrzeć sędziemu w oczy. Nie warto. Jeszcze zbyt wysoko noszę głowę by dać TAKIEMU satysfakcję poniżania mnie z wysokości JEGO przerośnietego ego. Szkoda też czasu i pieniędzy. Nie wiem co robić dalej i zapewne zrezygnuję z ubiegania się o sprawiedliwość. Czytam Wasze spory na tym forum. Jak roztrząsacie jakieś niuanse, spieracie się o paragrafy, zasady, przepisy, które i tak nie mają żadnych szans rozstrzygnięcia ich na Waszą korzyść w polskim systemie prawnym. Poza nim, życzę powodzenia i idę o zakład z każdym, że tam też nie wygra. Przekonałem się już, że niczego konkretnego załatwić tu nie sposób. Była szansa na początku, kiedy było nas wielu. Wówczas jednocząc się mogliśmy stanowić realną siłę. Można było założyć jakąś organizację, zbierać fundusze na kancelarie prawnicze a nawet wpływać na polityków. Przepadło. Pewnie z powodu warcholstwa, przypisanego słusznie do naszej profesji. Teraz zostaje Was garstka, chciałoby się rzec - naiwnych. Spierajcie się dalej o szczegóły tylko dla Was istotne, ale już beze mnie. Jedyny kontakt jaki sobie życzę z Waszej strony to informacja o wygranej w Strasburgu. Każdemu wygranemu wyślę najlepszy koniak. Zatem czekam... Smile

Podobin

Post kolegi Sirocco, pełen bólu i rozgoryczenia dokładnie wpisuje się w atmosferę obecnych dni. Człowiek bezradny i bezsilny staje wobec zła oraz nagromadzonych przeciwności. Argument siły, którą z całą mocą pokazuje władza odbiera wszelką nadzieję na jakąkolwiek sprawiedliwość.
Duma nie pozwala, by z bliska zobaczyć deptanie ludzkiej godności i uprawianie przez „sprawiedliwość” nikczemności. Brat Polak ubrany w szaty wspólnego Państwa, niszczy swojego rodaka z pełną świadomością stosowania bezprawia, godząc się wypełnić rozkazy swoich mocodawców.

Jakie to znane zachowanie i tak mocno odłożone w pamięci starszego pokolenia.

Poczucie osamotnienia wobec szerokiego i powszechnego bezprawia, braku reakcji ze strony tych, co to mienią się być następcami w służbie, powoduje zwątpienie w sens słusznej przecież walki i gotowość do kapitulacji. A przecież takiej postawy oczekują od emerytów wszyscy ci, przeciw którym kierowane są protesty.

Zawsze przy tym pada pytanie , co dalej robić?

Jak zwykle okazuje się, że ponownie należy zastanowić się, czy w słusznej sprawie zostały podjęte optymalne kierunki działania.
Słusznie podkreśla Pan „Czytam Wasze spory na tym forum. Jak roztrząsacie jakieś niuanse, spieracie się o paragrafy, zasady, przepisy, które i tak nie mają żadnych szans rozstrzygnięcia ich na Waszą korzyść w polskim systemie prawnym”

Trudno sobie wyobrazić, by systemie, który depcze dotychczasowe rozwiązania prawne, można było doczekać się ogólnie oczekiwanej sprawiedliwości. Do tego nie wystarczą nawet dwa życia, bowiem może okazać się, że przyjdzie czas, że i następnemu pokoleniu zmienią obecnie ustanowione prawa. Nie pamiętają o tej przepowiedni dzisiejsi młodzi oficerowie i generałowie. Oni milczą dzisiaj, a ich następcy będą milczeć za lat 30-40.

Ponadto od samego początku było wiadomym, że jedynie indywidualne składanie pozwów, bez zorganizowanej działalności przy obecnym systemie prawnym nie ma żadnych szans na powodzenie. Niestety, ciągle w polskich środowiskach, a w naszym wojskowym w szczególności, panuje nadmiar dyskusji i wzajemnych antagonizmów, które nie pozwalają na wspólne działanie.

Szereg propozycji przedkładanych i na tym forum pozostało bez odpowiedzi. Można było i zawsze jest potrzeba założenia organizacji, ale do tego potrzeba trochę więcej, niż jednorazowego najbardziej ostrego wystąpienia. Oczywiście sprawa przepadnie, gdy ciągle będzie taka wola i chęć wyjścia naprzeciw oczekiwaniom WBE i MON.

"Spierajcie się dalej o szczegóły tylko dla Was istotne, ale już beze mnie”- tak powiedziały, tysiące, a nawet dziesiątki tysięcy emerytów wojskowych. Wszyscy liczyli na proste rozwiązanie. Wszyscy czekali na sprawiedliwość. Niestety czasy się zmieniły. Teraz nie obowiązuje siła argumentu, ale argument siły. Zjednoczeni i zgodni w swoich poglądach są partnerami do rozmowy z decydentami, natomiast rozbici i skłóceni mogą jedynie czekać i obserwować.

Ponad wszelką wątpliwość musimy sobie teraz powiedzieć, że w dzisiejszej rzeczywistości nie tylko nie doczekamy się sprawiedliwości, ale w świetle nagłaśnianych trudności finansowych państwa, mogą być uchwalone kolejne, jeszcze bardziej niesprawiedliwe ustawy emerytalne. I znów będziemy czytać pytania o przyszłość i oczekiwać na dobre wieści. Nie jestem optymistą w stosunku do zagranicznych pomyślnych wyroków, ale nie odbieram nikomu nadziei.
Dzisiaj czekanie i poddanie się „ sprawiedliwości” nie rokuje pozytywnych rozwiązań.

szekiel

Może nie moment i nie odpowiednia chwila,ale nie mogę się oprzeć by nie podzielić się z Wami taką refleksją....odeszli ludzie którzy mogli coś zmienić, mieli coś do powiedzenia, po prostu mogli nam i w przyszłości sobie pomóc,zostały rodziny, które powiedzmy za lat kilkanaście zorientują się ,ze ich renty po wysokich rangą oficerach wcale nie będą się różnić od emerytur i rent młodszych oficerów a nawet podoficerów niższego szczebla.Mam nadzieję,że w końcu dotrze ten fakt do ludzi,którzy obecnie mają coś do powiedzenia,pamiętajcie Wy też macie rodziny!!!!!!!!!.

Gość

julevin

W pogoni za codziennością, czerpiąc pełną garścią dobra z kosza obfitości, zupełnie zapominają o ulotności czasu. Im też wydawało się, że nigdy nie będzie przyszłości, że teraźniejszość jest trwała i zawsze ich będzie dotyczyć. Podobnie będą myśleć ich następcy. Już teraz interesuje ich tylko własne nawet chwilowe zapewnienie sobie dostępności do dóbr. I choć perspektywa dla nich, jak i dla każdego z nas będzie podobna, w imię tak docenianej przez władzę lojalności zamilkną w sprawach innych.
Przypominajmy im o tym.

witan011

Dostałem wyrok z SA w Gdańsku.Wynik wiadomy.Nie sasądzono mi kosztów zastępstwa procesowego.???.W uzasadnieniu p.Sędzia z uporem nazywa mnie "ubezpieczonym".Uzasadnienie oparte na TK 4/99.

gildia

Ciekawe, co stało się z Ogólnopolskim Zrzeszeniem Emerytów i Rencistów Służb Mundurowych we Wrocławiu. Próbowałem z nim nawiązać kontakt e-mail, aby założyć koło regionalne w Krakowie i.....cisza. Na ich stronie internetowej też żadnych nowości. Czyżby nie było już żadnych przed nami możliwości walki? Mój termin skargi do ETPCz w Strasbourgu mija w pierwszych dniach maja.....Chyba to koniec naszego powstańczego zrywu? Szkoda, że taka cisza na forach, to nie pomaga....

zrg

do "gildia"
proszę o kontakt
[link widoczny dla zalogowanych]
Z uwagi na to,że na różnorodnych forach jest więcej "chłopców" Klicha i "gumowców", jak również obudzonych mądrali, aniżeli walczących o swoje prawa, dyskusje merytoryczne są prowadzone za pośrednictwem Koordynatorów Regionalnych.

jkasper

jkasper

Do punktu 2. poprzedniego postu podaję artykuły kpc : Dział VI WZNOWIENIE POSTĘPOWANIA art. 399 - 416. Tam jest tyle uznaniowości dla sądów, że praktycznie sąd może orzec co tylko zechce. Np.:
Art. 403. § 1. Można żądać wznowienia na tej podstawie, że:
......
§ 2. (258) Można żądać wznowienia w razie późniejszego wykrycia takich okoliczności faktycznych lub środków dowodowych, które mogłyby mieć wpływ na wynik sprawy, a z których strona nie mogła skorzystać w poprzednim postępowaniu."
Są też podane terminy.

mir-wa57

Czarne chmury zebrały sie na ministrze MON , ponoć wyleją go , może trafi nam się ktoś co podniesie nasze emerytów , rencistów problemy , służących i całego MON . Dostrzeże ze cały WIELKI MON stoi na glinianych nogach !!!!