Nasze Forum "VOX MILITARIS"

Jurek

do >jpionka<
[link widoczny dla zalogowanych]
Dziękuje bardzo.

Jurek

Dzięki >jpionka< super materiały

jkasper

Post usunięto

zibi

Romano

Do zrg w sprawie postu z dnia 20 lutego

"...Dyrektorzy biur emerytalnych nie mieli żadnych podstaw prawnych do tego, by objąć przepisami tejustawy tych, którzy już byli na emeryturachi rentach..."
- ależ mieli! - to już wyjaśniono.

Nie wiem po co to po raz kolejny wklejane są rzeczy oczywiste.
Ja mam prośbę: czytajmy uważniej wszystkie posty od początku dyskusji!
Nie będzie wtedy co rusz zaśmiecania i rozmydlania tematu, powracania ciągłego do początków i błądzenia w ślepych uliczkach.
Przecież art 1 ustawy Fusowskiej był tu już przedstawiany kilkadziesiąt razy, ostatnio na stronie 26, 14 lutego przedstawiłem dość dokładną analizę tego artykułu, więc po co to ciągłe "odkrywanie na nowo Ameryki"?

Skupmy sie na rzeczach konkretnych i najważniejszych, mających nam pomóc!

Gość

Za chwilę każdy z nas otrzyma dokument potwierdzający waloryzację świadczenia.Co z tym zrobimy?Zaczynamy odwołania od nowa,powołując się na te same paragrafy Question

SOKÓŁ

Pytanie do Romano jakie to rzeczy o których mówisz:.
Skupmy się na rzeczach konkretnych i najważniejszych, mających nam pomóc!

Przybliż jeśli możesz.

Jurek

Tak pisze >zrg<
Art.1 pkt 2 Ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych jednoznacznie określał zakres osób, których dotyczyła ta ustawa.
Dyrektorzy biur emerytalnych nie mieli żadnych podstaw prawnych do tego, by objąć przepisami tej ustawy tych, którzy już byli na emeryturach i rentach.

Tak pisze >romano<
- ależ mieli! - to już wyjaśniono.
Nie wiem po co to po raz kolejny wklejane są rzeczy oczywiste.

A tak pisze >jurek<
Może wreszcie Panowie, wypowie się jakiś kompetentny prawnik, bo po takiej dyskusji można zajoba dostać.

WRT_Mirek

Witam.
Moż ktos z panów ma pod reką postanowienie TK z 21.03.2000r.
jest to załącznik do Uzupełnienia odwołania 09.
Ja przez pomyłkę musiałem wykasować.
Prosze o podesłanie.
Pozdrawiam.

Romano

Do >SOKÓŁ< i innych.
Do wykorzystania!
To nie jest taka prosta sprawa. Kto uważnie śledzi dyskusję ten wie, że nie ma 100% czystego i mocnego argumentu przemawiającego na naszą korzyść! Była na to zwracana uwaga od początku na tym i na innych forach.
Nie ma takiego artykułu czy paragrafu co do którego można by powiedzieć: tak, ten został złamany przez WBE (MON).
Dość ciekawą próbę takiego udowodnienia przedstawiły DYWITY w swoim odwołaniu!

Cały czas obracamy się wokół różnych interpretacji, różnych pism, wyjaśnień (nie mających żadnej mocy prawnej), szukając brutalnie mówiąc "dziury w całym" w dwóch w zasadzie aktach prawnych mających w naszej sprawie znaczenie zasadnicze:
1) ustawa o FUS z 1998 roku - (a zwlaszcza jej art. 159)
2) ustawa nasza zaopatrzeniowa z 1993 roku (z późn. zmianami)
- ( zwłaszcza jej art. 6)
------------------------------------
Reasumując można powiedzieć, że ustawa o FUS (która nas emerytów wojskowych nie dotyczyła) wprowadziła zmiany w brzmieniu art. 6 naszej ustawy zaopatrzeniowej od stycznia 1999 roku!
Trybunał Konstytucyjny orzekł że było to zgodne z prawem i sprawiedliwością społeczną oraz zgodne z Konstytucją.
WBE i Sądy tego się trzymają i...... mają chyba rację!

Kilku dyskutantow zwracało na to uwagę, że pisanie odwołań i pozwów sądowych skończy się tak jak się kończy. Poza efektem propagandowo-nagłaśniającym prawdopodobnie nic się metodami prawnymi nie uzyska.
------------------------------
Dla tych kolegów którzy jeszcze walczą znalazłem taki tekst, gdyż jak widać sprawa ta była od początku 1999 roku kontestowana.
Nie znalazłem tego tekstu na forum więc pozwalam sobie wkleić wystąpienie sejmowe z 2001 roku gdy byla omawiana sprawa naprawienia krzywd wyrządzonych ustawą FUS z 1998 roku.
Elementy ktore mogą być przydatne (moim zdaniem) w naszych odwołaniach wytłuściłem.

Druk Sejmowy Nr 30 z 8 marca 2001
orka.sejm.gov.pl/Druki4ka.nsf/0/B973AC9DA49D6B65C1256AFC00302625/$file/30.pdf -
Obywatelski projekt ustawy o zmianie ustaw o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych i ustawy o zaopatrzeniu funkcjonariuszy Policji, UOP, SG, PSP,SW
Referujący: Jerzy Żyżelewicz
Panie Marszałku! Wysoka Izbo!
Zmiany, jakie proponuje przedkładany projekt, mają na celu przywrócenie uprawnień odebranych uregulowaniami ustawowymi naruszającymu zasadę niedziałania prawa wstecz. Niezależnie od tego obecne uregulowania nie są spójne i zgodne z konstytucją, czego wyrazem był wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 20 grudnia 1999 r. (DzU nr 106, poz. 216). Nowelizacja ma również spełnić oczekiwania szerokiej rzeszy emerytów, którym każda kolejna zmiana przepisów w obszarze zabezpieczenia emerytalnego obniża w znacznym stopniu jakość życia na emeryturze. Ustawy z 10 grudnia 1972 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych i ich rodzin (DzU z 1983 r. nr 29, poz. 139, z późn. zm.) i z dnia 31 stycznia 1959 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Milicji Obywatelskiej i ich rodzin (DzU z 1983 r. nr 46, poz. 210) w art. 11 gwarantowała 100% emerytury po 35 latach wysługi. Ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych (DzU nr 10, poz. 362, z późn. zm.) i z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (DzU nr 53, poz. 214, z późn. zmianami) odebrały to uprawnienie, ustalając wymiar emerytury na poziomie 75% podstawy wymiaru. Swoistą rekompensatą miał być typ waloryzacji płacowej emerytur. Środowisko emerytów służb mundurowych, w tym emeryci wojskowi, rozumiejąc potrzeby państwa, które w tym czasie znajdowało się w okresie transformacji, przyjęło tę zmianę bez protestu. Nakazywała to nie tylko owa potrzeba, ale także dobrze pojęty patriotyzm.
Okazało się, po kilku zaledwie latach, że coś, co miało stanowić swoistą rekompensatę uchylonego w 1994 r. uprawnienia, zostaje w drodze stanowienia prawa przekształcone w waloryzację cenową.
Takie rozwiązanie powoduje zdecydowane pogorszenie sytuacji finansowej emerytów i rencistów służb mundurowych, tym bardziej że waloryzacja proponowana w obecnym uregulowaniu prawnym nie jest rzetelna, gdyż nie odpowiada poziomowi inflacji.

Wprowadzenie waloryzacji płacowej w 1993 r. dla emerytów i rencistów wojskowych oraz w 1994 r. dla emerytów i rencistów pozostałych służb mundurowych resortu spraw wewnętrznych i sprawiedliwości pozwalało wierzyć, iż poświęcenie najlepszych lat życia w służbie wojskowej czy w organach zapewniających porządek i bezpieczeństwo publiczne obywateli jest doceniane. W sytuacji utraty aktywności zawodowej taki tryb waloryzacji zapewniał stabilizację osobistą i godne życie po zwolnieniu ze służby.

Uznano je za przywilej, który wyróżnia służby mundurowe, szafując przy tym zasadą równości wobec prawa, która znajduje swe umocowanie w art. 32 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.

Ustawa z 17 grudnia 1998 r. nie dostrzega jednak uregulowań dotyczących prokuratorów i sędziów, którym w ustawach: Prawo o ustroju sądów powszechnych z 20 czerwca 1985 r. (tekst jednolity w DzU z 1994 r., nr 7, poz. 25, z późn. zmianami) oraz z 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze (tekst jednolity w DzU z 1994 r., nr 19, poz. 70, z późn. zmianami) nadano rzeczywiste przywileje w postaci nieokreślonego ustawowo stanu spoczynku, który emeryturą nie jest i nie jest także emeryturą pomostową, co oznacza, że jest to termin wyłącznie na użytek tych grup zawodowych. Waloryzacja w tym obszarze ma charakter płacowy.
Jest to rozwiązanie nie tylko niesprawiedliwe w świetle art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, ale także, co jest niepokojące ma podtekst polityczny.
Godzi się podkreślić, że prokuratura i sądy nie ponoszą ustawowej odpowiedzialności za porządek i bezpieczeństwo publiczne, działając w zasadzie na zapleczu walki z przestępczością.

Uwzględniając wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 20 grudnia 1999 r., który w pkt. 1 uznał, że art. 159 pkt. 1 i art. 160 pkt. 1 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych są zgodne z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, można przyjąć, że odmienne regulacje nie są zgodne z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.

Trybunał Konstytucyjny w uzasadnieniu swojej decyzji zawarł między innymi trzy istotne dla środowiska służb mundurowych stwierdzenia:
Po pierwsze, Trybunał stwierdził, że w Polsce ma pełne prawo bytu odrębny system emerytalny dla służb mundurowych.
Po drugie, Trybunał zinterpretował w swym uzasadnieniu, że odstępstwo od powszechnych norm dla żołnierzy i funkcjonariuszy jest zasadą sprawiedliwą.
Po trzecie, Trybunał uznał, iż nie jest władny do rozstrzygnięcia charakteru waloryzacji, wskazując, że jeśli parlament dla określonych grup społecznych przyjmie inne zasady waloryzacji rent i emerytur, będzie to zgodne z konstytucją.

Tryb i sposób osiągania przewidzianych przepisami szczególnymi emerytur przez żołnierzy zawodowych został zmieniony ustawą o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Zmiana ta polega na wydłużeniu dla podejmujących służbę po 1 stycznia 1999 r. żołnierzy zawodowych i funkcjonariuszy okresu wysługi do emerytury, o czym mówiłem już wcześniej.

Przepisy nowych uregulowań nie tylko nie uwzględniły specyfiki wykonywanej służby, ale także, co jest paradoksem, nie zmieniły norm prawnych zawartych w przepisach szczególnych ustaw: o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, o Policji, o Urzędzie Ochrony Państwa, o Straży Granicznej, o Państwowej Straży Pożarnej, o Służbie Więziennej.

Z treści art. 32 ust. 3 pkt 6 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z funduszu ubezpieczeń społecznych za pracowników zatrudnionych w szczególnym charakterze uznaje się żołnierzy zawodowych, funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej. W artykule tym nie ma mowy o sędziach i prokuratorach, mimo to uregulowania prawne zapewniają im warunki, których nie posiadają grupy wymienione w tym artykule. Wydaje się, że nie jest to zgodne z art. 2 konstytucji. Zatem w świetle wymogów służby żołnierzy zawodowych oraz funkcjonariuszy pozostałych służb mundurowych proponowane w obywatelskim projekcie rozwiązane przywracające waloryzację płacową jest trafne i nie narusza zasad sprawiedliwości społecznej.

Istotne znaczenie ma także fakt dostosowania przepisów prawnych w zakresie uposażeń i zaopatrzenia emerytalnego żołnierzy zawodowych do wymogów obowiązujących w strukturach NATO. Problem ten, dotychczas niedostrzegany przez ustawodawcę, z całą ostrością pojawi się w momencie przyjęcia Polski do Unii Europejskiej. Pełna integracja z Unię Europejską nie tylko ujawni ogromne dysproporcje w tej mierze, ale spowoduje konieczność zaangażowania poważnych środków z budżetu państwa niezbędnych do przeprowadzenia działań dostosowawczych do standardów NATO w obszarze uposażeń i zaopatrzenia emerytalnego żołnierzy zawodowych.

Propozycje rozwiązań zawartych we wnoszonym projekcie obywatelskim idą właśnie w tym kierunku.
===============================================
Pytanie zasadnicze!
Dlaczego propozycje te nie zostały uwzględnione przy nowelizacji w 2003 roku ustawy FUS jak też naszej ustawy zaopatrzeniowej (art.6)?

Romano

Do >jurek<
Do tego nie potrzeba chyba prawnika, tekst powinien być jasny.
Dla przypomnienia wklejam jeszcze raz fragment mojego postu ze strony 26:

"...Kogo dotyczy ustawa (o FUS) i co obejmuje określa natomiast art. 1 ust. 1 – tych którzy pobierają świadczenia z ubezpieczenia emerytalnego i rentowego (czyli cywilnych emerytów i rencistów oraz przyszłych żołnierzy zawodowych /po 1 stycznia 1999 roku/, bo też mieli opłacać składki na ubezpieczenie emerytalne i rentowe).

Natomiast w art. 1 w ust. 2 - ustawa wspomina o żołnierzach zawodowych, policjantach itp. którzy na dzień 1 stycznia 1999 roku pełnili służbę (byli w służbie) że ich ta ustawa o FUS też nie dotyczy tylko dotyczy ich ustawa o zaopatrzeniu (określają przepisy o zaopatrzeniu emerytalnym tych osób).
4) Jednak w następnym ust. 3 ustawa mówi, że gdyby po 1 stycznia „poszli” na emeryturę lub rentę a nie spełniali wymogów tamtej ustawy (o zaopatrzeniu, czyli np. 15 lat służby) to przysługują im świadczenia na zasadach ustawy FUS (czyli tak jak cywilom).
===============
Czyli reasumując: ustawa o FUS nas, emerytów wojskowych nie dotyczyła wtedy (w 1999) i teraz. Dotyczyła można powiedzieć tylko w tym zakresie, że zmieniła w naszej ustawie zaopatrzeniowej art.6 czyli zasady waloryzacji.

Alfred Korecki

Do Romano:Pytanie zasadnicze!
Dlaczego propozycje te nie zostały uwzględnione przy nowelizacji w 2003 roku ustawy FUS jak też naszej ustawy zaopatrzeniowej (art.6)?
Propozycje te nie zostały uwzględnione ponieważ projekt obywatelski został odrzucony (przepadł)

Romano

Ja wiem że przepadł!
Pytanie było natury ogólnej, dlaczego MON nie spowodowało, żeby takie zmiany zostały przywrócone?

Alfred Korecki

Romano odpowiedź jest w poście ZRG

jkasper

Post usunieto