Nasze Forum "VOX MILITARIS"

Gość · Wysłany: Wto 14:51, 10 Mar 2009 Temat postu:

W tym poście chciałbym wskazać źródła naszych dzisiejszych problemów. 26 lutego 1994 roku, jest kluczową datą. Jest to data wejścia w życie tej ustawy:

Lotnia · Wysłany: Wto 16:13, 10 Mar 2009 Temat postu:

Szanowni koledzy. Już niedługo maj, miesiąc ciepły i często słoneczny. Czy nie jest to może czas na długo odkładaną wycieczkę na łono dużego i pięknego ...................
miasta Warszawa. Jest dużo czasu na uzyskanie zgody na przejście i wywietrzenie mundurów z naftaliny. Już tak dawno nie nosiłem żadnego transparentu. Można by zaprosić wszystkich emerytów służb mundurowych. To pewnie nic nie da, ale przynajmniej zobaczymy ilu nas jest chętnych do "walki" a ilu czeka sobie spokojnie aż im "manna.................". Pozdrawiam wszystkich emerytów mundurowych.

mirkos1 · Wysłany: Wto 17:06, 10 Mar 2009 Temat postu:

do..Lotnia...jestem tego samego zdania---a 3 maj to najlepszy termin---a poza tym koledzy, gdybysmy zarejestrowali partie polityczną , byłaby ona najliczniejszą w kraju--w każdym woj. komitet wyborczy{bo wszędzie mieszkamy} tylko mądry program wyborczy----i około 1 miliona głosów mamy a to pozwoli wprowadzic do parlamentu kilka osób---marzyciel jestem ......ale wiara czyni ponoc cuda. pozdrawiam koledzy

dipol2016 · Wysłany: Śro 16:37, 11 Mar 2009 Temat postu:

kajo50 · Wysłany: Czw 10:12, 12 Mar 2009 Temat postu:

Coś dla pokrzepienia duszy dla dalej walczących:

Trybunał Konstytucyjny 10.12.2007r - P 43/07

Decyzja o stosowaniu nowych norm prawnych do wszelkich stosunków prawnych, a więc tych, które powstały, i tych, które dopiero powstaną, jest na ogół zaskakująca dla adresatów i może pogorszyć ich sytuację. Stąd możliwość zastosowania innego rozwiązania, polegającego na pozostawieniu w mocy przez jakiś czas, dwóch odmiennych regulacji prawnych. Do stosunków i zdarzeń powstałych od chwili wejścia w życie nowych przepisów stosuje się nowe przepisy, a do trwających stosunków i do trwających następstw zdarzeń powstałych przed wejściem w życie nowego prawa stosuje się przepisy dawne. Takie rozwiązanie daje możliwość kompromisu między poszanowaniem stanu bezpieczeństwa prawnego a nieodzownością dokonania zmiany prawa. Pozwala również sprostać wymaganiom równego traktowania wszystkich podmiotów uwikłanych w stosunki prawne danego typu.
W orzecznictwie Trybunału Konstytucyjnego wielokrotnie podkreślano, że naruszenie zasady niedziałania prawa wstecz prowadzi zazwyczaj, niejako automatycznie, do naruszenia innych zasad znajdujących odzwierciedlenie w przepisach Konstytucji: zasady zaufania obywateli do państwa i stanowionego przez nie prawa i zasady ochrony praw nabytych (zob. orzeczenia TK z 4 października 1989 r., sygn. K 3/88, OTK w 1989 r., poz. 2; z 15 lipca 1996 r., sygn. K. 5/96, OTK ZU nr 4/1996, poz. 30; z 30 listopada 1988 r., sygn. K. 1/88, OTK w 1988 r., poz. 6; z 10 lipca 2000 r., sygn. SK 21/99, OTK ZU nr 5/2000, poz. 144).
Bezpośrednie działanie nowego prawa, chociaż wygodne dla ustawodawcy z punktu widzenia porządku prawnego, w praktyce niesie liczne zagrożenia w postaci naruszenia zasady zaufania obywatela czy też podmiotów gospodarczych do państwa, zasady ochrony praw nabytych czy też zasady nieretroakcji prawa (z czym mamy doczynienia na tle niniejszego postępowania), które to zasady wynikają z art. 2 Konstytuc

WYROK
z dnia 18 lipca 2006 r.
Sygn. akt P 6/05
...
Jednak ze względu na fakt, że art. 5a w formie poddanej kontroli konstytucyjności już nie obowiązuje (został zmieniony przez art. 2 ustawy z dnia 1 lipca 2005 r. o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 150, poz. 1248; dalej: ustawa zmieniająca z 1 lipca 2005 r.), w pierwszej kolejności wskazać należy, że zgodnie z dotychczasowym orzecznictwem Trybunału Konstytucyjnego formalne uchylenie lub zmiana przepisu nie zawsze oznacza utratę mocy obowiązującej wyrażonych w nim norm prawnych - za przepis zachowujący moc obowiązującą należy uznawać także taki przepis, który wprawdzie został formalnie derogowany, ale nadal ma zastosowanie do ustalania skutków prawnych zdarzeń zaistniałych w czasie, w którym ten przepis obowiązywał. W niniejszej sprawie sytuacja taka zaistniała.

Jak więc widać sądy czasami "mogą" inaczej interpretować PRAWO. Oczywiście dotyczy to innych spraw ale dotyczące "poszanowania praw nabytych".

Lireneusz · Wysłany: Czw 12:18, 12 Mar 2009 Temat postu:

Niestety - prawo ma tę kapitalną cechę, że daje się dowolnie interpretować. Na dowód przytaczam fragment z wyroku TK z dnia 13 marca 2000 r. Sygn. K. 1/99, cytat z uzasadnienia:

… Jednym z zarzutów wnioskodawców jest też zarzut naruszenia praw nabytych. “Zgodnie z ustalonym orzecznictwem Trybunału Konstytucyjnego ochrona praw nabytych jest jednym z elementów składowych zasady zaufania obywatela do państwa i do stanowionego przezeń prawa, wynikającej z zasady demokratycznego państwa prawnego. Zasada ochrony praw nabytych zakazuje arbitralnego znoszenia lub ograniczania praw podmiotowych przysługujących jednostce lub innym podmiotom prywatnym występującym w obrocie prawnym. Zasada ochrony praw nabytych zapewnia ochronę praw podmiotowych – zarówno publicznych jak i prywatnych.

Poza zakresem stosowania tej zasady znajdują się natomiast sytuacje prawne, które nie mają charakteru praw podmiotowych ani ekspektatyw tych praw” (K. 5/99). Ochrona praw nabytych nie może iść tak daleko aby uniemożliwiała zasadniczą reformę polskiego systemu prawnego, w tym systemu norm regulujących funkcjonowanie organów administracji publicznej.
Wydaje się, że w przedmiotowej sprawie wnioskodawcom chodziło nie tyle o ochronę praw nabytych, co pewności prawa. Ale i tu stwierdzić należy, że zasada pewności prawa podlega ograniczeniu w szczególności gdy przemawia za tym inna zasada prawnokonstytucyjna albo gdy ze względów obiektywnych zachodzi potrzeba dania pierwszeństwa określonej wartości chronionej bądź znajdującej oparcie w przepisach konstytucji. “Z konstytucyjnej zasady ochrony zaufania do prawa stanowionego przez państwo – orzekł Trybunał w sprawie K. 3/99 – nie wynika, że każdy może zawsze ufać, iż prawne unormowanie jego praw i obowiązków nie ulegnie na przyszłość zmianie na jego niekorzyść.

Ocena zależy od treści dokonywanych przez prawodawcę zmian i sposobu ich wprowadzenia, przy uwzględnieniu całokształtu okoliczności oraz konstytucyjnego systemu wartości. Ustanawiając kwestionowane przez wnioskodawcę ograniczenia, ustawodawca pozostaje w zgodzie z systemem ocen wynikających z konstytucji i ustawodawstwa lat 90”.

Reforma ustroju państwa, w tym ustroju administracji publicznej, dotyczy samych fundamentów ładu publicznego w państwie. W takim przypadku istnieją wystarczająco silne argumenty przemawiających za odstąpieniem od zasady stabilności i pewności prawa.
Zmiana warunków społecznych lub gospodarczych może wymagać zmian regulacji prawnych, w tym również zmian, które dotyczą nawiązywania i rozwiązywania stosunków pracy. …

Na podstawie tego fragmentu wydaje mi się, że między bajki możemy włożyć dochodzenie naszych praw emerytalnych biorąc za podstawę naruszenie konstytucyjnej zasady ochrony praw nabytych.

jkasper · Wysłany: Czw 14:15, 12 Mar 2009 Temat postu:

usunięto

zibi · Wysłany: Pią 10:25, 13 Mar 2009 Temat postu:

Policjanci mają sojuszników w walce z nowymi emeryturami mundurowymi. Pomoc w odrzuceniu ustawy obiecały im parlamentarne kluby PiS i Lewicy - dowiedziała się "Polska".

Poparcie tych klubów jest ważne, bo prezydent Lech Kaczyński obiecał, że ustawę zawetuje.

Policjanci chcieli ją zaskarżyć do Trybunału Konstytucyjnego, bo według nich złamie ich prawa. Teraz okazuje się, że jednak nie będą musieli tego robić, bo jeśli PiS i Lewica zagłosują przeciw odrzuceniu prezydenckiego weta, to ustawa przepadnie.

Schetyna zmienia emerytury
W ubiegłym tygodniu szef resortu spraw wewnętrznych wicepremier Grzegorz Schetyna ogłosił założenia nowej ustawy o emeryturach dla służb mundurowych. Nowe zasady, w tym osiągnięcie pełnych praw emerytalnych po 25 latach pracy, dotyczyłyby policjantów, którzy dopiero wstąpią do służby. Dla tych, którzy już pracują 15 lat, czyli nabyli prawa emerytalne według obowiązujących przepisów, nic się nie zmieni.

Po 15 latach dostaną emeryturę w wysokości 40 proc. pensji. Za każdy rok pracy zwiększałaby się o 2,6 proc. Za to ci, którzy nie osiągnęli praw emerytalnych, mogliby wybrać sobie drogę do emerytury według dwóch opcji. Jedna to nowe przepisy, druga stare, ale zmodyfikowane. Tylko w policji dotyczy to 64 tys. funkcjonariuszy.

Postrzelony zapis
Po 15 latach mundurowi mogliby odejść z emeryturą w wysokości 40 proc., ale ich portfele ucierpiałyby, bo zostali pozbawieni prawa do powiększenia emerytury o 15 proc. z powodu inwalidztwa spowodowanego służbą. To cios dla tych, którzy na przykład zostali postrzeleni na służbie czy ucierpieli w wypadku podczas pościgu za piratem drogowym.

Dlaczego resort chce w nich ugodzić w ten sposób? Jak usłyszeliśmy od Jana Węgrzyna, dyrektora generalnego resortu, policjanci często wykorzystują ten zapis.

- Przedstawiają orzeczenie lekarskie o schorzeniu zawodowym, a zarazem według medycznej opinii mogą pracować. Dostają więc jednocześnie i świadczenia, i pensję z nowego miejsca pracy. Jest to wykorzystywanie państwa - tłumaczy.

Związki zawodowe oponują. - To nieuczciwe potraktowanie sprawy. Przecież funkcjonariusze codziennie narażają swoje życie, pracują w ciężkich warunkach - broni policjantów Duda. Z danych związków wynika, że rocznie ze służb mundurowych przybywa w Polsce 25 tys. trwałych inwalidów.

Reforma wbrew Konstytucji
Mundurowi, którzy nie przepracowali jeszcze 15 lat, otrzymają niższą emeryturę także dlatego, że jej podstawą nie będzie ostatnia pensja, ale średnia wynagrodzeń z ostatnich 36 miesięcy. To oznacza świadczenia niższe o nawet kilkaset złotych miesięcznie.

- Takie podejście ustawodawców łamie dwa prawa zawarte w konstytucji: lex retro non agit, czyli: prawo nie działa wstecz, oraz pacta sunt servanda, czyli: umów należy dotrzymywać - mówi "Polsce" policjant związany z Internetowym Forum Policyjnym.

Funkcjonariusze straszą MSWiA skargą do Trybunału Konstytucyjnego oraz masowymi odejściami z pracy.

Policyjni związkowcy uważają także, że wiceminister Adam Rapacki powinien podać się do dymisji, bo nie dotrzymał danego słowa - że nie podpisze się pod ustawą, która zmieni zasady przyznawania emerytury już pracującym mundurowym.

- Zawiódł nasze zaufanie - mówią policjanci.

igi · Wysłany: Pią 15:59, 13 Mar 2009 Temat postu:

Witam i przedstawiam wyrok sądu, w mojej sprawie. Aby było krótko to nadmienię że moje odwołania do WBE i Sądu były wg. wzorów z wcześniejszych stron tego forum,powoływałem się w nich na:
Załącznik nr 1: Wyciąg z Ustawy FUS z dnia 17 grudnia 1998 r.
Załącznik nr 2: Kserokopia z Druku Sejmowego nr 339 z 8 maja 1998 r.
Załącznik nr 3: Wyciąg z pisma MPiPS z dnia 25.01.2008 r.
Załącznik nr 4: Wyciąg z pisma MPiPS z dnia 23.01.2009 r.
Załącznik nr 5: Wyciąg z pisma MPiPS z dnia 10 marca 2008 r.
Załącznik nr 6: Wyciąg z Uzasadnienia Wyroku TK z dnia 20 grudnia 1999 (sygn. k.4/99)
Załącznik nr 7: Wyciąg z pisma BRPO z dnia 25.07.08 r. (nr RPO-559037-IX-909/07/ZS

Sąd Okręgowy w Olsztynie
IVWydzial Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
ul. Dąbrowszczaków 44 A
10-001 Olsztyn
Data wysłania 10 marca 2009 Sygn.akt
Pan
…………………….ul. Olsztyn
DORĘCZENIE ODPISU WY ROKU Z UZASADNIENIEM
Sekretariat IV Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Sądu Okręgowego w Olsztynie doręcza Panu odpis orzeczenia z uzasadnieniem wydanego w dniu 17/02/2009 r. w sprawie z wniosku …….przeciwko Wojskowemu Biuru Emerytalnemu w Olsztynie o przeliczenie emerytury wojskowej i wyrównania wypłaty świadczenia od dnia 01.01.1999r..

z up. kierownika sekretariatu
*i 7 v:

POUCZENIE
Od doręczonego orzeczenia służy apelacja do Sądu Apelacyjnego w Białymstoku. Apelację (w 2 egzemplarzach) wnosi się do sądu, który wydał zaskarżony wyrok w nieprzekraczalnym terminie dwutygodniowym od doręczenia odpisu wyroku. Nadanie pisma na pocztę jest równoznaczne z wniesieniem go do Sądu
Opłatę podstawową od apelacji uiszcza się w formie znaków sądowych o wartości 30 zł, w formie wpłaty gotówkowej bezpośrednio w kasie sądu lub na rachunek bieżący (konto Sądu Okręgowego w Olsztynie NBP O/O Olsztyn 04101-013970030982231000000) PROSZĘ PODAĆ SYGNATURĘ AKT!!

Sygn. akt

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 17 lutego 2009 r.
Sąd Okręgowy w Olsztynie IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
w składzie:
Przewodniczący: SSO
Protokolant: st.sekr.sądowy
po rozpoznaniu w dniu 17 lutego 2009 r. w Olsztynie
sprawy ………..
przeciwko Wojskowemu Biuru Emerytalnemu w Olsztynie
o przeliczenie emerytury wojskowej i wyrównania wypłaty świadczenia od dnia
01.01.1999r.
na skutek odwołania ……….
od decyzji Wojskowego Biura Emerytalnego w Olsztynie
z dnia 18 grudnia 2008r. nr EWU-
I. oddala odwołanie
II. zasądza od wnioskodawcy na rzecz Wojskowego Biura Emerytalnego w
Olsztynie kwotę 60 zł (sześćdziesiąt złotych) tytułem kosztów zastępstwa
procesowego /"^TT)**"*^
/-/ SSO ' */>
"*
z-

Ja

tina ■-'■■■

Sygn. akt
Uzasadnienie.
Wojskowe Biuro Emerytalne w Olsztynie decyzją z dnia 18 grudnia 2008 r., znak: EWU-……odmówiło ponownego ustalenia wysokości świadczenia emerytalnego ustalonego prawomocnymi decyzjami Dyrektora WBE w Olsztynie z dnia: 22 lutego 1999 r., 31 maja 1999 r., 1 czerwca 2009 r., 30 maja 2001 r., 3 czerwca 2002 r., 4 marca 2003 r., 3 marca 2004 r., 1 marca 2006 r., 28.02.2008 r., i wypłacenia z odsetkami kwot wynikających z różnicy między świadczeniami w wysokości żądanej a wypłaconej na podstawie wymienionych decyzji oraz stwierdzenia nieważności wymienionych wyżej prawomocnych decyzji. W uzasadnieniu decyzji organ emerytalny podał, iż żądanie wypłaty emerytury w wysokości uwzględniającej sposób waloryzacji według przepisów obowiązujących przed dniem 1 stycznia 1999 r. jest bezzasadne, gdyż zasady waloryzacji wprowadzone ustawą z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych dotyczą żołnierzy zawodowych niezależnie od daty zakończenia przez nich służby.
Odwołanie od powyższej decyzji złożył . W uzasadnieniu swego stanowiska podniósł, iż w momencie wejścia w życie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych był już na emeryturze. Podniósł, że zgodnie z art. 1 ust 2 wskazanej ustawy zasady waloryzacji obowiązujące od dnia 1 stycznia 1999 r. dotyczyć mają jedynie żołnierzy i funkcjonariuszy, którzy podejmą służbę po dniu 31 grudnia 1998 r. W związku z powyższym, na zasadzie praw nabytych, zastosowanie do waloryzacji przyznanego mu świadczenia emerytalnego ma w dalszym ciągu ustawa z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (Dz. U. z 1994 r. Nr 10, poz. 36 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 1998 r. Zatem zaskarżona decyzja nie jest prawidłowa i podlega zmianie.
W odpowiedzi na odwołanie organ emerytalny wniósł o oddalenie odwołania. W uzasadnieniu swego stanowiska nadmienił, że wobec zmiany z dniem 1 stycznia 1999 r. zasady waloryzacji wojskowych świadczeń emerytalno-rentowych uległ zmianie dotychczasowy, obowiązujący od dnia 26 lutego 1994 r. do dnia 31 grudnia 1998 r., sposób waloryzacji tych świadczeń w stosunku do osób, które przed tą datą miały już ustalone prawo do świadczeń.

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje.
Odwołujący ma prawo do wojskowych świadczeń emerytalno-rentowych ustalone decyzją z dnia 10 czerwca 1996 r. wydaną w oparciu
0 postanowienia ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym
żołnierzy zawodowych i ich rodzin (Dz.U. z 1994 r., Nr 10, poz. 36).
Wojskowy organ emerytalny dokonywał waloryzacji świadczenia odwołującego na podstawie art. 6 ust 1 powyższej ustawy. Wskazany przepis stanowił, iż emerytury
1 renty podlegają waloryzacji w takim samym stopniu i terminie, w jakim następuje
wzrost uposażenia zasadniczego żołnierzy zawodowych pozostających w^jSfiij^bft
i zajmujących analogiczne stanowiska. Cv «,,>
Treść wskazanego przepisu uległa zmianie z dniem wejścia#w życie ustaw^f z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu ^Ubezpieczeń Społecznych, o czym stanowił art. 159 pkt 1 tej ustawy. Od dnia 1 stycznia 1999 r. do waloryzacji emerytur i rent żołnierzy zawodowych stosuje się przepisy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.
W dniu 15 grudnia 2008 r. ……złożył wniosek o ponowne ustalenie wysokości jego świadczeń emerytalnych wypłacanych przez wojskowy organ emerytalny po dniu 1 stycznia 1999 r. oraz wypłacenia wraz z odsetkami kwot, które wynikają z różnicy między wysokością przysługujących mu świadczeń a wysokością świadczeń wypłaconych. Ponadto, domagał się stwierdzenia nieważności decyzji waloryzacyjnych wydanych po dniu 1 stycznia 1999 r.
Decyzją z dnia 18 grudnia 2008 r. zaskarżoną w powyższej sprawie, Wojskowe Biuro Emerytalne w Olsztynie załatwiło wniosek …………..odmownie.
(dowód: decyzja - k- ……akt emerytalnych, znak: EWU-….)
Sąd Okręgowy zważył, co następuje.
Odwołanie ………..nie zasługuje na uwzględnienie.
W przedmiotowej sprawie istota sporu sprowadzała się do tego, jakie przepisy mają zastosowanie przy dokonywaniu waloryzacji świadczenia emerytalnego odwołującego. Wnioskodawca wywodził, iż mając na uwadze zasadę praw nabytych, do otrzymywanego przez niego świadczenia zastosowanie mają przepisy przewidujące tzw. „uposażeniową" waloryzację świadczeń określone w art. 6 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (Dz. U.

z 1994 r. Nr 10, poz. 36 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 1998 r. Odwołujący podnosił, iż przepis art. 6 wskazanej ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 1999 r. odnosi się jedynie do żołnierzy rozpoczynających służbę po dniu 2 stycznia 1999 r. Ponadto wskazał, że metoda uposażeniowa zachowuje wartość ekonomiczną jego świadczenia w relacji do uposażenia pobieranego przez żołnierza zawodowego pozostającego w służbie i zajmującego analogiczne stanowisko służbowe.
Organ emerytalny wskazywał, iż system dokonywania waloryzacji obowiązujący od dnia 1 stycznia 1999 r. ma zastosowanie do świadczeń otrzymywanych przez żołnierzy zawodowych niezależnie od momentu zakończenia przez nich służby.
pwyższe ma na celu zrównanie zasad waloryzacji świadczeń emerytalnych żołnierzy zawodowych. W związku z tym nie pozostaje to w sprzeczności z zasadą równości wobec prawa.
Problemem, który zaistniał przy rozpoznawaniu przedmiotowej sprawy zajmował się Trybunał Konstytucyjny, który w wyroku z dnia 20 grudnia 1999 r., wydanym w sprawie o sygn. akt K 4/99, stwierdził, że art. 159 pkt 1 i art. 160 pkt 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. Nr 162, poz. 1118, zm.: z 1999 r. Nr 38, poz. 360, Nr 70, poz. 774, Nr 72, poz. 801, Nr 72, poz. 802) są zgodne z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.
Odnosząc się do zasady praw nabytych, na którą powoływał się odwołujący Trybunał Konstytucyjny stwierdził, że treścią tej zasady jest zakaz stanowienia przepisów arbitralnie odbierających lub ograniczających prawa podmiotowe. Przedmiotem ochrony przewidzianej w omawianej zasadzie jest przysługujące już określonej osobie prawo podmiotowe. Nie ma przy tym znaczenia, czy prawo to zostało nabyte na podstawie indywidualnego aktu organu władzy, czy wprost na podstawie ustawy (z chwilą spełnienia określonych w niej przesłanek). Trybunał Konstytucyjny wskazał też, że z zasady ochrony praw nabytych nie wynika (adresowany do ustawodawcy) zakaz zmiany przepisów określających sytuację prawną osoby w zakresie, w którym sytuacja ta nie wyraża się w przysługującym tej osobie prawie podmiotowym. Ochrona praw nabytych nie ma charakteru absolutnego. Możliwe są zatem odstępstwa od niej, przy czym ocena dopuszczalności odstępstwa może być dokonana na tle konkretnej sytuacji przy uwzględnieniu całokształtu okoliczności.
Ocena zasadności odwołania wymaga natomiast dokonania odróżnienia prawa do waloryzacji, rozumianego jako uprawnienie do zachowania stałej wartości ekonomicznej przyznanych świadczeń emerytalno-rentowych, od metody podwyższania

nominalnej wartości przysługujących świadczeń przyjętej w normujących waloryzację przepisach.
Skutkiem wejścia w życie zakwestionowanych przepisów nie jest ani pozbawienie prawa do świadczeń, ani wyłączenie ich waloryzacji. Wprawdzie zakwestionowane przepisy zmieniły w stosunku do określonej grupy świadczeniobiorców metodę (mechanizm) waloryzacji, zachowały jednak samo założenie stabilnej wartości ekonomicznej otrzymywanych świadczeń oraz przewidziały mechanizm umożliwiający jego urzeczywistnienie. Wskazać należy, iż nie doszło do pozbawienia uprawnienia do waloryzacji świadczeń, ale jedynie do zmiany metody waloryzowania ich wysokości. Naruszenie oczekiwań co do przewidywanego poziomu przyszłych świadczeń nie stanowi samo przez się naruszenia prawa do waloryzacji.
Nie ulega wątpliwości, iż prawo do waloryzacji otrzymywanych świadczeń jest" prawem nabytym. Jeżeli jednak chodzi o metodę dokonywania podwyższenia nominalnej wartości przysługujących świadczeń nie ma takiej pewność/; Dla rozstrzygnięcia tej kwestii istotne znaczenie ma moment ziszczenia się tego prawa.-Wskazać należy, iż następuje to po wydaniu konkretnej decyzji odnośnie waloryzacji świadczenia. W związku z powyższym uznać należy, iż jest to przyszłe prawo podmiotowe tzw. ekspektatywa. Taki sam wniosek wynika z analizy uzasadnienia wyroku Trybunału Konstytucyjnego wydanego w sprawie K 4/99. Jest to prawo tymczasowe, czyli sytuacja, w której wprawdzie nie doszło do wydania aktu przyznającego prawo (tym bardziej - aktu stwierdzającego przysługiwanie prawa), ale spełnione zostały wszystkie przesłanki warunkujące nabycie danego prawa. Jak stwierdził Trybunał Konstytucyjny w pewnych przypadkach (zwłaszcza z dziedziny ubezpieczeń społecznych) dopuszczalne jest objęcie ochroną przewidzianą dla praw nabytych ekspektatyw. Może to być uzasadnione zwłaszcza wtedy, gdy chodzi o prawa nabywane w następstwie świadczeń sukcesywnie spełnianych przez osobę nabywającą prawo (np. składek). Jednak w ocenie Sądu ustalenie sposobu waloryzacji świadczeń emerytalnych nie zasługuje na taką ochronę, gdyż wprowadzenie jednakowych zasad dla wszystkich ubezpieczonych prowadzi do ujednolicenia regulacji.
Trybunał Konstytucyjny wypowiedział się także odnośnie naruszenia przez kwestionowany przepis równości obywateli wobec prawa. Trybunał wskazał, iż wprowadzenie od dnia 1 stycznia 1999 r. nowego systemu emerytalnego było niejako przejawem zasady równości wobec prawa, gdyż miało na celu ujednolicenie unormowania mającego dotyczyć wszystkich osób objętych tym systemem.

Wewnętrzna spójność i sprawiedliwość nowego systemu uzasadniać może modyfikację przyznanych wcześniej uprawnień.
W związku powyższym twierdzenia odwołującego w tej kwestii są nieuzasadnione. Ponadto, skoro ustawodawca miał na celu wprowadzenie jednolitych zasad wobec wszystkich ubezpieczonych, nie można przyjąć, że zasady waloryzacji świadczeń określone w ustawie o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych dotyczą jedynie osób, które podjęły służbę po dniu 1 stycznia 1999 r.
W ocenie Sądu odwołujący błędnie rozumie treść wskazanego orzeczenia Trybunał Konstytucyjnego powołując się jedynie na stanowisko przedstawione przez Prokuratora Generalnego pomijając wnioski płynące z rozważań Trybunału Konstytucyjnego.
Na podzielenie nie zasługuje twierdzenie odwołującego, że wniosek ^ podleganiu nowym zasadom wypływa z art. 1 ust 2 ustawy o emeryturach ,i rantach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych w brzmieniu obowiązującym od dnia u 1/ stycznia 1999 r. Przepis ten stanowił, że warunki nabywania prawa do emerytury Ł^/ent oraz innych świadczeń przysługujących z tytułu pobierania emerytury lub renty, a także zasady ustalania wysokości tych świadczeń dla: żołnierzy zawodowych, funkcjonariuszy Policji, Urzędu Ochrony Państwa, Straży Granicznej, Służby Więziennej i Państwowej Straży Pożarnej, którzy w dniu wejścia w życie ustawy pozostawali w służbie oraz dla członków ich rodzin, określają przepisy o zaopatrzeniu emerytalnym tych osób. W ocenie Sądu analiza treści cytowanego przepisu w żadnej mierze nie prowadzi do wniosku, że osoby, które zostały zwolnione ze służby we wcześniejszym czasie zachowują prawo do waloryzacji otrzymywanych świadczeń na poprzednio obowiązujących zasadach. Przepis ten nie dotyczy bowiem waloryzacji świadczeń emerytalnych. Wskazuje jedynie, że żołnierze i funkcjonariusze, którzy rozpoczęli służbę od dnia 1 stycznia 1999 r. podlegać będą powszechnemu systemowi emerytalnemu, a nie systemom dotyczącym służb mundurowych.
Reasumując stwierdzić należy, że Wojskowe Biuro Emerytalne wydając decyzję odmowną dokonało prawidłowego rozstrzygnięcia. Z uwagi na fakt, że od dnia 1 stycznia 1999 r. świadczenie otrzymywane przez odwołującego podlegało waloryzacji według zasad określonych w ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych niezasadne jest żądanie wnioskodawcy ponownego ustalenia wysokości jego świadczeń emerytalnych wypłacanych przez wojskowy organ emerytalny po dniu 1 stycznia 1999 r. oraz wypłacenia wraz z odsetkami kwot, które wynikają z różnicy między wysokością przysługujących mu świadczeń a wysokością świadczeń wypłaconych. Wskazać należy, iż w przedmiotowej

sprawie nie zaistniały przesłanki do ponownego ustalenia wysokości świadczenia emerytalnego określone w art. 32 ust 1 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych i ich rodzin (Dz.U. z 2004 r. Nr 8, poz. 66 ze zm.). Z wyżej wskazanych względów nieuzasadnione jest także żądanie stwierdzenia nieważności decyzji waloryzacyjnych wydanych po dniu 1 stycznia 1999 r., gdyż zostały one wydane zgodnie z prawem.
Mając na uwadze powyższe, odwołanie podlegało oddaleniu z mocy art. 477 14 § 1 kpc.

• i ' ' ■ - Ił - T
w; a ?. o i w e p o ci p i 3 v i-TAn/ SADOWV
O kosztach procesu Sąd orzekł zgodnie z art. $6<kpc.( v

I co z tym zrobić w sprawie Apelacji?

mir-wa57 · Wysłany: Pią 22:30, 13 Mar 2009 Temat postu:

i po akcji ,

zibi · Wysłany: Sob 0:32, 14 Mar 2009 Temat postu:

W postępowaniu apelacyjnym sąd może pominąć powołane fakty i dowody, jeśli strona mogła przytoczyć je wcześniej (w pierwszej instancji), chyba że potrzeba powołania wynikła później. Orzeczenie sądu apelacyjnego opierać się będzie na podstawie materiału zebranego w obu postępowaniach (w pierwszej i drugiej instancji). Samo uzasadnienie twierdzeń, argumentacja może ulec zmianie. Co do akt sprawy, to pozostają one w dyspozycji sądu do czasu rozpoznania sprawy.

marcin · Wysłany: Sob 13:07, 14 Mar 2009 Temat postu:

Witam,
W dniu wczorajszym 19,30 "Wiadomosci TVP1" podano, że będzie możliwość składania pozwów zbiorowych,pozwy zbiorowe przeciwko państwu jest łatwiej wygrać, "zbiorówka" (a ponoć jest nas ok. 80 tyś emerytów woj.) daje ogromne możliwości mam na myśli zatrudnienie dobrej kancelarii adwokackiej a nawet stać nas będzie na najlepszą- zamiast wystepować indiwidualnie do sądów i płacić 60 zł,kwotę tą zebrać (60 x 80.000 =4.800.000zł) myślę , że taka kwota zainteresuje nie jedną kancelarię. Jeżeli ktoś z Panów wie wiecej na temat pozwów zbiorowych niech umieszcza info na forum.
Do Pana "zrg" co Pan na to- może to będzie własciwsza-lepsza droga którą powinnismy iść.
Pozdrawiam

Rysiek · Wysłany: Sob 19:02, 14 Mar 2009 Temat postu:

Uwaga dotyczy osób, którzy złożyli pozwy do Sądu Ubezpieczęń Społecznych w Gdyni o datach spraw aby podzielić się wiadomościami przed sprawą, wymienić wiadomościami.

zibi · Wysłany: Nie 10:23, 15 Mar 2009 Temat postu:

Trybunał Konstytucyjny, mimo że nie było takiego zapytania odniósł się do tego czy Ustawa o FUS obowiązuje emerytów i rencistów mundurowych 2 razy.
Po raz pierwszy przytaczając wystąpienie Prokuratora Generalnego i po raz drugi w III części Uzasadnienia.

WYROK* z dnia 20 grudnia 1999 r. Sygn. K. 4/99
Prokurator Generalny zauważył, że zgodnie z art. 1 ust. 2 ustawy o emeryturach i rentach z FUS warunki nabywania prawa do emerytury i renty oraz innych świadczeń przysługujących z tytułu pobierania emerytury lub renty, a także zasady ustalania wysokości tych świadczeń dla żołnierzy zawodowych i funkcjonariuszy Policji, Służby Więziennej i Państwowej Straży Pożarnej, którzy w dniu wejścia w życie ustawy pozostawali w służbie, określają przepisy o zaopatrzeniu emerytalnym tych osób. Wynika z tego, że nowy system obejmować będzie tylko tych żołnierzy i funkcjonariuszy, którzy podejmą służbę po 31 grudnia 1998 r. Zdaniem Prokuratora Generalnego można zatem uznać, że osoby podejmujące służbę po tej dacie mają świadomość zakresu przysługujących im uprawnień. Natomiast w innej sytuacji są żołnierze i funkcjonariusze, których ustawodawca nie objął nowym systemem. Regulacja wynikająca z nowelizacji ustaw tych służb, zawarta w art. 159 pkt 2 i art. 160 pkt 2 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, zaskoczyła te osoby w sposób uzasadniający zarzut naruszenia zasad państwa prawnego wysłowionych w art. 2 konstytucji.

W części III Uzasadnienia TK m. innymi stwierdza:
W kontekście zmian w systemie waloryzacji emerytur i rent oraz przejścia w systemie powszechnym w 1995 r. na “waloryzację cenową”, prawa emerytów “służb mundurowych” mogły być traktowane jako swego rodzaju grupowy przywilej. Przy wprowadzonej kompleksowej i gruntownej zmianie systemu ubezpieczeń społecznych zasada równości uzasadnia modyfikację sfery dotychczasowych uprawnień chyba, że miałyby one uzasadnienie w treści obowiązujących przepisów konstytucyjnych, co jednak nie ma miejsca w rozpatrywanej sprawie. W ocenie wnioskodawców szczególny charakter służby funkcjonariuszy mundurowych uzasadnia ich wyjątkowe traktowanie, także gdy chodzi o sposób waloryzacji przyznanych im świadczeń emerytalno-rentowych. Jednak zauważyć należy, że istotna podmiotowo różnica (podstawa zróżnicowania statusu prawnego) ma tu miejsce do czasu pozostawania w służbie (co wyraża się między innymi systemem płacenia składek i odrębnymi warunkami nabycia prawa do świadczeń), natomiast później osoba taka staje się przede wszystkim emerytem i winna zasadniczo podlegać ogólnym regulacjom dotyczącym tej grupy osób.

Powyższy tekst rozumiem jako potwierdzenie wystąpienia Prokuratora Generalnego.
Ustawa obowiązuje funkcjonariuszy mundurowych którzy będąc w słuzbie są w systemie opłacania składek – chociaż innym – /inność to płaci budżet/. Ja jako żołnierz zawodowy nigdy nie płaciłem składek emerytalnych. Nie płaciłem i nie płacę jako emeryt.
W zapisie jest jednoznaczny zapis, że jest uczestnikiem systemu opłacania składek. CZYLI MNIE NIE DOTYCZY.

jkasper · Wysłany: Nie 11:14, 15 Mar 2009 Temat postu:

Post usunięto