Nasze Forum "VOX MILITARIS"

Lotnia · Wysłany: Nie 16:06, 29 Mar 2009 Temat postu:

Brawo ZRG. W tym przypadku trzeba zapytać Panów Sędziów dlaczego Sejm RP, Rząd, MON a na końcu WBE i inne biura emerytalne od służb mundurowych mają sobie za nic WYROK z dnia 27 stycznia 2003 r.Sygn. akt SK 27/02*. To jest jawne łamanie konstytucji. A tak na marginesie to na tej jednej sprawie naszych emerytur widać jaki totalny b.....l panuje w naszym prawie. Chyba trzeba na posłów wybrać 450 Pali-(kotów to za mało) tygrysów. Teraz to już jestem pewien, że i TK nie zna swoich wyroków i się do nich nie stosuje. Współczuję młodym ludziom którzy tu będą musieli żyć sporo lat.
A na koniec kilka myśli o najbliższych wyborach za 2 lata. Głosowałem całe życie na lewicę. G.... to dało. Myślę, że teraz powinniśmy dogadać się z PSL i sprzedać im te 160 000 "emeryckich" głosów. Tak, sprzedać bo żyjemy w kapitalizmie, a tu wszystko jest towarem, głosy wyborcze i zasady waloryzacji też. Pozdrawiam.

jkasper · Wysłany: Nie 16:19, 29 Mar 2009 Temat postu:

Post usunięto

JOZIN · Wysłany: Nie 17:19, 29 Mar 2009 Temat postu:

Za czasow naszej sluzby Funkcjonowało pozdrowienie-Niech będzie pochwalony w rozkazie Ministra Obrony Narodowej-dzisiaj awersja do instytucji organizacji z naszego podworka.I TRUDNO SIĘ DZIWIC.

julevin · Wysłany: Nie 20:46, 29 Mar 2009 Temat postu:

"jkasper" napisał:

dipol2016 · Wysłany: Pon 7:13, 30 Mar 2009 Temat postu:

Zastanawiam się jak postąpi sąd jeżeli udowodniłoby się że TK w swoim wyroku K4/99 rozminął się z prawdą, wykazując na podstawie ustawy o FUS obecnie obowiązującej oraz historii skutków finansowych naszych waloryzacji ogólną nieprawidłowość opisanego sposobu waloryzacji. Myślę że jeżeli sposób waloryzacji odbiega od zakładanych skutków opisanych przez TK w w/w wyroku to czy prawo może opierać się na fałszywych założeniach. tyle refleksji.

zibi · Wysłany: Pon 8:19, 30 Mar 2009 Temat postu:

Rzeczą (wg mnie) znaczenie ma data wyroku TK. 1999 - K4 i SK 27/02* czyli późniejszy i ON powinien mieć decydujące znaczenie.
Ale w naszych sprawiedliwych J.W. Sądach pewnie nie będzie miał.

tkr1953 · Wysłany: Pon 8:48, 30 Mar 2009 Temat postu:

Funkcjonariusze służb mundurowych, którzy pozostawali w służbie przed 1 stycznia 1999 r., podlegali i podlegają nadal przepisom ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy. Natomiast każdy funkcjonariusz podejmujący służbę od 1 stycznia 1999 r. podlega przepisom ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Zakres podmiotowy, jak i czasowy ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych został więc ograniczony. Ustawa ta znajduje bowiem zastosowanie do funkcjonariuszy, którzy podjęli służbę po dniu wejścia w życie ustawy. Natomiast warunki nabywania prawa do emerytury i rent oraz innych świadczeń przysługujących z tytułu pobierania emerytury lub renty, a także zasady ustalania wysokości tych świadczeń dla funkcjonariuszy, którzy w dniu wejścia w życie ustawy pozostawali w służbie oraz dla członków ich rodzin, określają nadal przepisy ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy.(s. Cool

=============
"a nie mówiłem"??
zrg[/quote]
W orzeczeniu z 23 września 1997 r. (K. 25/96 OTK ZU nr 3-4/1997, poz. 36). Stwierdził wówczas, że odrębne, z reguły korzystniejsze zasady nabywania uprawnień emerytalno-rentowych oraz ustalania ich rozmiaru w odniesieniu do służb mundurowych są najczęściej uzasadniane szczególnymi warunkami pełnienia służby. Wyrażają je m.in. pełna dyspozycyjność i zależność od władzy służbowej, wykonywanie zadań w nielimitowanym czasie pracy i trudnych warunkach, związanych nierzadko z bezpośrednim narażeniem życia i zdrowia (np. w czasie udziału w obronie kraju lub ochronie bezpieczeństwa obywateli), wysoka sprawność fizyczna i psychiczna wymagana w całym okresie jej pełnienia, niewielkie możliwości wykonywania dodatkowej pracy i posiadania innych źródeł utrzymania, ograniczone prawo udziału w życiu politycznym i zrzeszania się. Uprzywilejowane zasady w zakresie przyznawania i wysokości świadczeń dla omawianej kategorii osób były wyrazem szczególnego znaczenia przypisywanego przez państwo pełnionej przez nich służbie. Mogły być również dyktowane względami polityki kadrowej. Służba ta bowiem może zakończyć się w każdym czasie i nie zawsze z przyczyn leżących po stronie zainteresowanego funkcjonariusza. Jeżeli uwzględni się specyfikę ich pracy, odrębności w ich statusie ubezpieczeniowym, jako uzasadnione przesłankami rzeczowymi, nie powinny – co do zasady – budzić zastrzeżeń. Jednakże godząc się na możliwość zróżnicowania systemów ubezpieczenia społecznego w odniesieniu do tej grupy obywateli, należy mieć na uwadze, aby występujące odrębności nie były nadmierne, w tym znaczeniu, że pozbawione racjonalnego uzasadnienia.

Oznaczać to musiało w gruncie rzeczy częściową likwidację istniejących odrębności w zakresie systemu emerytalno-rentowego i wieku emerytalnego. Nie mogło jednak prowadzić do pełnej unifikacji rozwiązań prawnych w tej materii. Mając to na uwadze Trybunał uznał dopuszczalność zróżnicowania systemów ubezpieczenia społecznego przyjmując jednocześnie, że występujące odrębności nie powinny być nadmierne i pozbawione racjonalnego uzasadnienia. Szczególne warunki pracy w konkretnym zawodzie (branży) mogą, a czasem powinny być uwzględniane przez tworzenie korzystniejszych uregulowań warunków pracy i płac, natomiast ich przeniesienie na świadczenia z ubezpieczenia społecznego (ich wymiar i formułę) powinno następować głownie za pośrednictwem podstawy wymiaru (zarobków) świadczenia (por. K. 25/96). Rozwiązania ustawowe polegające na stopniowej likwidacji odrębności systemu świadczeń emerytalno-rentowych dla pracowników Służby Więziennej i innych służb mundurowych nie przekraczają zakresu swobody ustawodawczej. Wybór odpowiedniego, ograniczonego jedynie przepisami i zasadami Konstytucji, systemu emerytalno-rentowego dla poszczególnych służb mundurowych należy do zakresu władzy dyskrecjonalnej prawodawcy. Niewątpliwie na zakres tej władzy wpływ mają także założenia ogólnosystemowe, wynikające z aksjologicznych podstaw ukształtowanego systemu i będących ich konsekwencją standardów prawnych.

Idąc dalej nie stwierdzamy wydania rozporządzeń wykonawczych do naszej ustawy ze zmienionym pkt.6 który niby nas obowiązuje co o zaniechaniu prawodawczym pisał sędzia Trybunału Konstytucyjnego Marian Grzybowski (K. 25/96 OTK ZU nr 3-4/1997, poz. 36)

Postulat objęcia kontrolą konstytucyjności zjawiska (przypadków) zaniechań ustawodawczych pozostaje w korelacji z tzw. pozytywnym refleksem szczególnej mocy konstytucji, tj. z tym jej skutkiem jurydycznym, który wymaga pełnego pozytywnego wdrożenia – również w prawodawstwie – konstytucyjnych nakazów i zobowiązań. Niewdrożenie lub niepełne wdrożenie norm konstytucyjnych o charakterze nakazowym lub zobowiązującym objawia się – najczęściej – pod postacią zaniechań prawodawczych (w tym: ustawodawczych). Z punktu wiedzenia kontroli realizacji („wdrożenia”) konstytucji istotne pozostaje – na płaszczyźnie ustaleń – wskazanie: a) konstytucyjnych norm nakazujących lub zobowiązujących i ich następstw prawnych, b) dokonanie oceny stopnia i zakresu ich działania przez prawodawcę „podkonstytucyjnego”, c) zidentyfikowanie zakresów regulacji niższej niż konstytucyjna mocy, w których nie zrealizowano konstytucyjnych nakazów lub zobowiązań.

Przykładowo, oceniając fakt braku wydania przez Ministra Obrony Narodowej rozporządzenia wykonawczego do ustawy z 25 października 1991 r. o powszechnym obowiązku obrony Sąd Najwyższy uznał, że zaniechanie prawodawcze Ministra Obrony skutkuje stosowaniem prawodawstwa poprzedzającego wydanie ustawy upoważniającej Ministra do wydania rozporządzenia .
Punktem zwrotnym w orzekaniu przez polski Sąd Najwyższy w sprawach zaniechania prawodawczego były dwa wyroki tego Sądu: z 6 stycznia i z 14 stycznia 1999 r. W pierwszym z tych wyroków Sąd Najwyższy uznał brak wydania przewidzianych ustawowo rozporządzeń wykonawczych do ustawy za delikt konstytucyjny, generujący odpowiedzialność zobowiązanych przed Trybunałem Stanu.

W drugim z wymienionych tu orzeczeń Sąd Najwyższy stwierdził natomiast, że „niewykonanie przez Radę Ministrów obowiązku wynikającego z kompetencji do wydania rozporządzeń zapewniającego prawidłowe wykonanie ustawy (art. 146 ust. 4 pkt 1 i 2 w związku z art. 92 Konstytucji RP) narusza konstytucyjne zasady funkcjonowania demokratycznego państwa prawnego (art. 2 i 7 Konstytucji RP), a tym samym może stanowić delikt konstytucyjny”.

Z kolei Naczelny Sąd Administracyjny jako organ realizujący sądową kontrolę legalności funkcjonowania administracji publicznej uznał, że zaniechania prawodawcze mogą prowadzić do naruszeń prawa, w tym: do naruszenia praw podmiotowych.

jkasper · Wysłany: Pon 9:04, 30 Mar 2009 Temat postu:

Post usunieto

dipol2016 · Wysłany: Pon 13:02, 30 Mar 2009 Temat postu:

Trzeba zmienić art. 6 w WUE i problem zniknie. Ale jakoś temat , wielokrotnie podnoszony przez niektórych dyskutantów naszego forum nie może się przebić przez fazę naiwnych oczekiwań i nadziei. Inicjatywa ludowa też nie musi doprowadzić do satysfakcjonyjącego nas rozwiązania, ale w połączeniu z naszą determinacją ma - moim zdaniem - szansę. Inicjatywa ludowa: czytaj [link widoczny dla zalogowanych] , można znaleźć na innych stronach. W Polsce już kilkukrotnie ( chyba ze 2 razy) zakończyła się sukcesem.
_________________

W tym przypadku może Pan wie ile przepadło inicjatyw społecznych (ludowych). Tą drogą ruszenie tego nie ma żadnych szans w obecnej dobie. Co prawda jest obecnie w sejmie projekt ustawy który ma to zmienić ale znowu zginął w zakamarkach szuflad marszałka sejmu.

dipol2016 · Wysłany: Pon 13:11, 30 Mar 2009 Temat postu:

Jacek-50 · Wysłany: Pon 14:20, 30 Mar 2009 Temat postu:

Obecny marszałek sejmu wypowiadał się w mediach publicznych na temat emerytów i rencistów będąc jeszcze posłem,że my jesteśmy dziećmi PRL-u.dlatego projekt o którym wypowiada się Obserwator na pewno leży głęboko i nie ujrzy światła dziennego.

jkasper · Wysłany: Pon 15:09, 30 Mar 2009 Temat postu:

Usunięto

jkasper · Wysłany: Pon 15:39, 30 Mar 2009 Temat postu:

Usunięto

jkasper · Wysłany: Pon 16:23, 30 Mar 2009 Temat postu:

usunięto